Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2024: Voorbeschouwing etappe 20 bergrit naar Col de la Couillole – Houdt Tadej Pogacar woord?
Normaal gesproken brengt de één-na-laatste rit van de Tour de France een definitieve beslissing. Dit jaar gaat dit net even wat anders. Morgen wacht geen sprint in Parijs, maar een allesbeslissende tijdrit. Desalniettemin zal er in de twintigste etappe volop strijd geleverd worden door de mannen van het klassement. Vier gecategoriseerde beklimmingen brengen de renners over 133 kilometer van Nice naar de top van de Col de la Couillole. WielerFlits blikt vooruit!
Parcours
Etappe twintig zal menig wielerfan doen denken aan één van die andere rittenkoersen in Frankrijk, Parijs-Nice. Niet alleen start de race in Nice, maar ook speelden drie van de vier bergen een hoofdrol in recente edities van de Koers naar de Zon. Vanaf Place Masséna, het hart van de stad, vertrekken de renners noordwaarts voor een rit van zo’n 4.700 hoogtemeters.
Het officiële geklauter begint al na vijftien kilometer op de Col de Braus. Deze klim van tien kilometer stijgt met een gemiddeld percentage van 6,6%. Vergeleken met wat nog komen gaat, kan dit als opwarmertje worden gezien. Een afdaling van weer zo’n tien kilometer brengt de renners aan de voet van klim nummer twee. De Col de Turini (20,7 km à 5,7%) vormt een stevig obstakel. De top ligt na bijna zestig kilometer koers.
Een flink steile tocht naar beneden voert naar Roquebillière. Daar is het – u kunt het al raden – direct tijd voor de volgende klim, de Col de La Colmiane (7,5 km à 7,1%). De aangegeven lengte van de klim doet enigszins afbreuk aan de werkelijke inspanning die hier geleverd moet worden. Wanneer men in Roquebillière begint met tellen, is de klim zo’n 20 kilometer aan 5%. De ASO acht de eerste dertien kilometer echter niet steil genoeg. We houden het officieel dus op 7,5 kilometer.
Na deze verraderlijke klim zijn de benen inmiddels flink verzuurd en druipt het zweet overal naar beneden. Toch moeten de renners nog één laatste klim op. Een afdaling van twintig kilometer richting Saint-Sauveur-sur-Tinée luidt deze slotklim in. De Col de la Couillole (15,7 km aan 7,1%) is een kolos van bijna 16 kilometer aan ruim 7%. Uitschieters kent de klim niet echt. Het is nooit ontiegelijk steil, maar het vlakt er ook nooit af.
In Parijs-Nice van 2023 vormde deze klim het slotstuk van de laatste etappe van de rittenkoers. Op zo’n zes kilometer van de top sprongen Tadej Pogacar, David Gaudu en Jonas Vingegaard weg bij de rest van het veld. In de laatste paar honderd meter sprintte Pogacar vervolgens naar de dagzege. Zo behield de Sloveen zijn leiderstrui. In Parijs-Nice vond deze strijd plaats na zes dagen koers. In de Tour de France is dat toch andere koek. Wie beschikt na drie weken koers over de beste benen?
Pogacar versloeg Vingegaard in Parijs-Nice 2023 al eens op de Col de la Couillole – foto: Cor Vos
Zaterdag 20 juli mei, Etappe 20: Nice – Col de la Couillole (133 km)
Start: 13.35 uur
Finish: tussen 17.15 en 17.45 uur
Favorieten
Zoals gezegd zullen er weinig vlakke meters te vinden zijn in deze etappe. Het gaat constant bergop en bergaf, wat ook wil zeggen dat er weinig recuperatiestroken zullen zijn. Vaak betekent dit soort hoogteprofiel ook dat de etappe relatief gemakkelijk te controleren is voor de klimknechten van de kopmannen. Maar Tadej Pogacar heeft al gezegd dat UAE Emirates een kopgroep zal laten rijden. En Visma | Lease a Bike lijkt juist de meeste kans te maken vanuit zo’n vlucht. Want in een rechtstreeks duel met Pogacar zullen ze waarschijnlijk weer het onderspit delven.
Visma | Lease a Bike heeft met Jonas Vingegaard wel de renner in de gelederen die al ruim voor het slotweekend van deze Tour werd getipt voor deze etappe. Op papier moet de Deen deze rit zeer goed liggen. Het track record van de Deen is het beste als de hoogte het grootst is, en bovendien houdt hij van beklimmingen die langer dan veertig minuten zijn. Hij zal echter geen ruimte van Pogacar. En het is wel duidelijk dat het beste er na drie weken koers af is bij Vingegaard. Geen schande, gezien de gemankeerde voorbereiding die hij heeft gehad.
De twee topfavorieten samen – foto: Cor Vos
De renner die de afgelopen weken plots nog aanvallender begint te rijden, is Remco Evenepoel. De Belg deelde zelfs enkele prikjes uit aan Jonas Vingegaard en lijkt deze Tour de France maar niet van zijn pluimen te verliezen. De kopman van Soudal Quick-Step benadrukte al meermaals dat hij eigenlijk al blij is als zijn derde plaats binnen is, maar een winnaar als Evenepoel zal ook op meer mikken. Een ritzege heeft hij dankzij de tijdrit op dag zeven al en in de laatste klimtijdrit lonkt er misschien nog één. Zal hij hier dan voluit gaan? Pogacar moedigde hem in elk geval al aan om te attaqueren.
Nu diezelfde Pogacar de eindzege bijna niet meer kan ontgaan, is hij ook in de gelegenheid om zijn ploeggenoten wat te gunnen. Mannen als Adam Yates en Joao Almeida zijn sterk genoeg om zelf een bergrit te winnen, als ze de vrijheid krijgen. Almeida lijkt diep in de derde week wellicht wat sterker, maar Adam Yates lijkt dankzij zijn tomeloze inzet de gunfactor van Pogacar te hebben. Bovendien staat de Brit op een positie in het klassement – Carlos Rodríguez lijkt moeilijk in te halen, Derek Gee heeft een flinke achterstand – dat hij wellicht iets meer ruimte krijgt.
Evenepoel pakte uit met een aanvallend slot – foto: Cor Vos
Een scenario waarin een andere top-klassementsrenner uit de top 10 zoals Carlos Rodriguez (INEOS Grenadiers), Mikel Landa (Soudal Quick-Step), Giulio Ciccone (Lidl-Trek), Derek Gee (Israel-Premier Tech) of Santiago Buitrago (Bahrain Victorious) de rit wint, lijkt ons eerder klein als ze wachten op het slot. Om niet te zeggen onmogelijk. Wel hebben ze het voordeel dat ze allen op meer dan vijftien minuten van de leider staan, en van Pogacar dus wel ruimte zouden krijgen in een vroege vlucht. Alleen, gunnen ze elkaar die ruimte wel? Elk plekje telt immers in deze fase van de strijd, waardoor ze elkaar weleens zouden kunnen elimineren.
Vluchters die al verder in het klassement staan, maar zeker ook gevaarlijk zijn, zoeken we in de hoek van Richard Carapaz (EF Education-EasyPost). Het lijkt wel alsof de kopman van de ploeg van Jonathan Vaughters zich in zijn laatste koersdagen als olympisch kampioen graag nog eens extra wil bewijzen, want aan zijn aanvalsdrift komt voorlopig maar geen einde. Het leverde hem al een ritzege op, maar we durven wedden dat hij daarmee alleen nog niet tevreden is. De kersverse bolletjestruidrager zal zeker nog punten willen pakken voor het bergklassement, waar hij nu aan de leiding staat. En wie weet kan hij ook nog voor de Prijs van de Superstrijdlust gaan?
Wat koerst Carapaz aanvallend – foto: Cor Vos
Andere vluchters die zich de afgelopen ritten in de kijker reden met een sterk stel benen: Jai Hindley (BORA-Red Bull-hansgrohe), Cristian Rodriguez (Arkéa-B&B Hotels), Laurens De Plus (INEOS Grenadiers), Ben Healy (EF Education-EasyPost) en Enric Mas (Movistar). Laatstgenoemde zat vrijdag niet mee met de ontsnapping van de dag, wat erop kan wijzen dat hij zaterdag wel oren heeft om in de vlucht te zitten. In dat geval is de Spaanse klimmer een gevaarlijke klant.
Maar de grootste vluchterskansen zijn misschien nog voor Simon Yates (Jayco AlUla), die er pas in het slot van deze Tour écht lijkt door te komen. Hij staat ook ver genoeg om ruimte te krijgen van de andere klassementsmannen en mikt duidelijk op die eerste ritwinst. Vrijdag was hij er al dicht bij. De Brit werd in Isola 2000 derde, een plekje achter Matteo Jorgenson. De Amerikaan van Visma | Lease a Bike moest zijn meerdere erkennen in een ontketende Tadej Pogacar, maar reed wel een dijk van een koers. Dat deed ook Wilco Kelderman, die zich in de finale opofferde voor Jorgenson. Gaat de Nederlander zaterdag zijn eigen kans?
Simon Yates wordt beter en beter – foto: Cor Vos
Favorieten volgens WielerFlits
**** Simon Yates
*** Matteo Jorgenson, Enric Mas
** Richard Carapaz, Jai Hindley, Santiago Buitrago
* Tadej Pogacar, Remco Evenepoel, Jonas Vingegaard, Adam Yates
Weer en TV
De twintigste etappe van de 111e Tour de France is van start tot finish live te zien bij Eurosport, HBO Max en Discovery+, Sporza en de NOS. Voor de exacte uitzendtijden kun je altijd terecht in onze tv-gids Wielrennen op TV.
Net zoals de vorige dagen belooft de hitte weer een rol te spelen, als we Weeronline mogen geloven. In startplaats Nice is het 30 graden, maar wederom wordt het op de cols minder warm. De zon schijnt weer volop. Hooguit zijn hier en daar wat stapelwolken te ontdekken tussen de bergen.
WielerFlits komt tijdens de Tour de France dagelijks met een voorbeschouwing op de 21 etappes. In die vooruitblik wordt het parcours extra geduid en wijzen we, zoals jullie van ons gewend zijn, tien favorieten voor de dagzege aan.
Van Impe kwam als eerste door, maar vervolgens was het aan geletruidrager Merckx om de boel flink uit elkaar te ranselen Vooral in de afdalingen pakte Merckx de nodige tijdwinst, achter hem spartelden Gimondi, Thévenet, Van Impe en Zoetemelk. Dit ondanks de pijnen die Merckx onderging als gevolg van de klap op zijn nieren die hij twee dagen eerder op de Puy de Dôme had gekregen van de 55-jarige toeschouwer Nello Breton.
Aan de voet van de slotklim leek Merckx onbedreigd naar zijn 6e tourwinst te rijden; vanuit Barcelonette naar de finish op de Pra Loup was er nog slechts 7 km te gaan.
Maar Merckx was gesloopt op deze snikhete 13e juli, de Man met de Hamer was meedogenloos. Gimondi haalde hem bij en Merckx kon nauwelijks zijn wiel houden. Wat later stoomde een ontketende Thévenet hem voorbij, en ook Zoetemelk en Van Impe kwamen langszij. Thévenet pakte de ritzege en de leiding in het AK, die hij niet meer af zou staan. Zwalkend van uitputting kwam Merckx een kleine twee minuten later over de meet.
Het zou de allerlaatste dag zijn van Merckx in het geel.
Daarom zal Visma morgen keihard toeslaan. Het Plan!
"Boy wonder", die de lange klimmen natuurlijk wèl goed verteert -in tegenstelling tot Pogaçar, mocht u dat nog niet beseffen, op de Teide klimmen Vismarenners 60km nog voor het ontbijt- zal de koers hard maken.
En dan. Bergop zal elke renner waarlangs Jøn Hein met witte doodsmasker, gitzwarte handschoenen en dito bril rijdt, naar adem snakken en neerzijgen.
En Pogaçar? Die zal, geruïneerd na een mislukte carrière als wielrenner, zich terugtrekken in de Sloveense bergen en aldaar schapen hoeden.
Gelukkig maar, want mijn commentaar is minstens even serieus als het commentaar dat de Vismafreaks op dit forum publiceren.
Het Tour-doel is binnen, op naar het volgende, net zoals na de Vuelta in 2022, toen was hij ook nog goed in de weken na een grote ronde.
Morgen nog 1 keer proberen?