Tour 2023: Vingegaard ruikt eindzege na ineenstorting Pogacar op Col de la Loze, ritzege voor Gall
De Tour de France lijkt beslist. Een ineenstorting van Tadej Pogačar in de loodzware bergetappe over de Col de la Loze naar Courchevel heeft ervoor gezorgd dat Jonas Vingegaard met een riante voorsprong aan de laatste vier etappes gaat beginnen. De Deense drager van de gele trui haalde vervolgens uit op de Col de la Loze en staat nu meer dan zeven minuten (!) voor op Pogi. De ritwinst in Courchevel ging naar een solerende Felix Gall, die Simon Yates achter zich hield.
Daags na de uppercut van Jonas Vingegaard aan Tadej Pogačar in de tijdrit naar Combloux wachtte de koninginnenrit van deze Tour de France, met ruim 5.000 hoogtemeters en in volle finale de loodzware Col de la Loze. Met daarvoor ook nog de Col des Saisies (13,5 km aan 5,2%), de Col de Meraillet/Cormet de Roselend (20,3 kilometer aan 6,1%) en de Côte de Longefoy (6,7 km aan 7,5%) was er veel mogelijk.
Vroege valpartij Pogačar
Dat Pogačar al op de eerste klim van de dag onderuit zou gaan, lag niet in de lijn der verwachting. De nummer twee van het klassement ging onfortuinlijk onderuit, maar kon snel verder in de favorietengroep, weliswaar met wat schaafwonden op de knie en elleboog. Ondertussen werd de koers al vroeg hard gemaakt door de kandidaten voor de bergtrui. Giulio Ciccone verstevigde op de Saisies zijn bergtrui door er 10 punten te pakken.

Ciccone was erg actief op jacht naar bergpunten – foto: Cor Vos
Jumbo-Visma hield een strak tempo aan in het peloton en kon op die manier een grote kopgroep met Pogačar-helper Rafal Majka terughalen. Op de lange Cormet de Roseland ontstond de definitieve vlucht van de dag, een groep van liefst 33 man. Op het laatste moment schoven Tiesj Benoot, Wilco Kelderman, Marc Soler en Majka naar die groep, waardoor beide topfavorieten twee renners vooruit hadden rijden.
Grote kopgroep met sterke klimmers
Andere opvallende namen voorin waren Pello Bilbao, Simon Yates, Felix Gall, Guillaume Martin, David Gaudu, Thibaut Pinot, Julian Alaphilippe, Mattias Skjelmose, Krists Neilands, Tobias Halland Johannessen en bergtruidrager Ciccone. Maar de Jumbo-Visma hield het gat wederom klein en kwam anderhalve minuut na de koplopers over de top van de Roseland, waar Ciccone wederom 10 punten pakte voor de bergtrui.
In de kopgroep reden Lidl-Trek, Bahrain Victorious, Groupama-FDJ en AG2R Citroën op kop in dienst van hun kopmannen in de vlucht. Daardoor liep de voorsprong op richting de drie minuten aan de voet van de Longefoy. Daar gebeurde weinig, behalve dat Ciccone opnieuw het maximale aantal bergpunten (5) opraapte.

Pogačar, met bloed op de knie, gevolgd door Vingegaard – foto: Cor Vos
Peloton houdt verschil klein
De afdaling van de Longefoy was wel technisch en gevaarlijk, dus was iedereen op zijn hoede. Ook in de favorietengroep, waar Wout van Aert zijn kopman door de haarspeldbochten loodste. Op weg naar de voet van de lange Col de la Loze (28,6 km aan 6%) probeerden INEOS Grenadiers en BORA-hansgrohe het gat wat te verkleinen, om vluchters Bilbao en Yates niet dichterbij Carlos Rodriguez en Jai Hindley te laten komen.
Het verschil schommelde lange tijd rond de 2.30 minuut op het eerste deel, omdat vooraan Ben O’Connor en Jack Haig stevig door bleven rijden in de uitgedunde kopgroep. Dat deden zij tot de laatste 10 kilometer van de klim, de steilste kilometers met stroken tot 20%, die de renners bracht naar het dak van de Tour op 2.304 meter hoogte.
Pogačar stort in, nog voor steilste stroken Col de la Loze
Nog voor de echt steile stroken begonnen waren, ging het licht uit bij Tadej Pogačar. Ruim acht kilometer onder de top kon de Sloveen, met het shirt volledig open en opnieuw met een holle blik, het tempo van de favorietengroep niet meer volgen. De strijd om de eindzege leek daardoor gespeeld, want meteen nadat Pogačar afhaakte besloot Kuss te versnellen. Dat was nog wel 2.30 minuut achter de koplopers, terwijl Pogačar al snel op 30 seconden gereden werd.
Vooraan had Felix Gall erg veel vertrouwen, want hij reed ruim zes kilometer onder de top weg bij Simon Yates en Rafal Majka, die weer een voorsprong hadden op Gaudu, Bilbao en Kelderman. Die laatste zette zich echter recht, want achter hem hadden Sepp Kuss en de afgezakte Benoot een tweetrapsraket opgezet om zo Vingegaard te lanceren. De kopman van Jumbo-Visma was ontketend en begon ruim vier kilometer onder de top aan een solo die door niemand gevolgd kon worden.

Felix Gall op weg naar ritwinst – foto: Cor Vos
Vingegaard zet de puntjes op de i, ritwinst voor Gall
Vingegaard was op hol geslagen, raapte stuk voor stuk de vluchters op en reed ondertussen meer dan drie minuten weg van Pogačar, die compleet stilgevallen was. Twee minuten voor Vingegaard, die aangesloten was bij Kelderman, reed Gall nog wel solo aan kop met Yates 20 seconden achter zich. Even moest Vingegaard nog in de remmen omdat een motor in een steile bocht was stilgevallen, maar de gele trui kon zijn weg snel vervolgen.
Maar Gall en Yates inhalen voor de top, dat ging niet meer lukken voor Vingegaard. De Oostenrijker liep op de steile laatste strook nog iets uit, kwam als eerste op het hoogste punt van de Tour en pakte en passant 40 bergpunten. Yates volgde 20 seconden later en Vingegaard, samen met Bilbao en Gaudu, op 1.25 minuut. Na de top van de Col de la Loze volgde nog een steile en gevaarlijke afdaling van 5,5 kilometer, alvorens nog één kilometer aan 7,7% naar het vliegveld van Courchevel wachtte.
In die smalle afdaling hield Gall knap stand ten opzichte van Yates, waardoor de sterke klimmer van AG2R Citroën de ritzege mocht vieren in Courchevel. De moegestreden Brit van Jayco AlUla kwam als tweede over de finish. Ruim anderhalve minuut later volgde Vingegaard op de vierde plaats, omdat hij Bilbao nog moest laten gaan op de loeisteile finalestrook.

Ritwinst voor Felix Gall in Courchevel – foto: Cor Vos
Meer dan 7 minuten (!) achterstand in het klassement
Pogačar rolde op 7.37 minuut van Gall over de finish in Courchevel, waardoor hij exact 5.45 minuut aan zijn broek gesmeerd kreeg van Vingegaard. Dat betekent dat in het algemeen klassement er nu een verschil is van maar liefst 7.35 minuut (!) is tussen het geel en de nummer twee. Adam Yates is derde op 10.45 minuut van Vingegaard, die zich voorzichtig mag opmaken voor zijn tweede eindzege op rij.
Achter Adam Yates is Rodriguez nu vierde en klimt Simon Yates naar de vijfde plaats. Bilbao is zesde, Hindley zevende en Gall klimt na zijn ritzege op naar de achtste plaats. Kuss en Gaudu maken de top-10 van het algemeen klassement compleet met nog vier etappes, waaronder de Vogezenrit naar Le Markstein, te gaan.

Jumbo fans gefeliciteerd met deze overwinning terechte winaars van de tour .
Hoop dat deze dominantie snel ten einde is want het verschil is echt inmens en neemt de spanning gauw weg . ik heb er me twijfels bij maar dat is wel zonder bewijs uiteraard.
Hopelijk snel maar nieuwe tour met Roglic Evenenpoel Ayuso en Top Pogi.
Oh en Mollema niet te vergeten.....
Waar schrijf ik dat het is om Roglic een kans te geven de Tour te winnen? Het zou zijn om zichzelf een kans te geven de Giro en Vuelta te winnen. Ik schreef trouwens ook niet dat het al volgend jaar zou zijn.
van de klassiekers zal hij er nog steeds wel enkele rijden, maar eens een giro of vuelta proberen zodat hij alle drie de grote rondes heeft, zie ik hem echt niet doen zolang hij die derde tour niet heeft
‘ I’ll get me coat’
Die mierzoete intervieuws van Sammy Neyrinck van Sporza; Wat n schaamteloos geslijm. Dat flikt hij bij iedere renner.
Waarom geen serieus vraaggesprek zonder de tijd van de renner te verdoen.
Voor Pogi is het de wonden likken om daarna nog een mooi najaar te rijden en om daarna een goede overweging te maken hoe het seizoen in te delen. Tegen Vingegaard is voorlopig niemand opgewassen, ook een Ayuso of Remco niet.
Reed een sterke Ronde van Zwitserland, maar toch nog maar even afwachten of hij zelf ‘zomaar’ grote rondes gaat winnen.
Wie spreekt er over doping? Vingegaard is toch ook een product uit de labs, dat hebben ze bij TJV vaak genoeg gezegd. Of is hij de weide ingelaten zonder allerlei testen?
Vingegaard is nou niet echt de meest frivole jongen en heeft niks menselijks op de fiets. Waar Froome nog regelmatig zat te klungelen als hij niet op zijn wattagemeter keek is Vingegaard een stoïcijnse machine die precies weet hoeveel wattages hij nog kan rijden terwijl hij nu nog steeds te bang is om zich uit te spreken als de Tourwinnaar.
Vandaag rijdt hij relatief ook zo hard niet omhoog, maar lijkt het extreem doordat de rest er ook doorzakt.
Ik weet dat die dikbetaalde superknechten, die zelf vele koersen zou den kunnen winnen, nu eenmaal onderdeel van het wielrennen maar ik vind het "laf" (wat he niet is, maar toch) uitzien dat eerste Kuss hem helpt en dan Kelderman. En dan zelf hetzelfde tempo door trapt als hij alleen is. Grijs, maar efficient en winnen daar gaat het tenslotte om.
Dat van die knechten, net als LL Sanchez, een hele sterke renner, die eigenlijk zijn carriere heeft gewijd aan kopmannen helpen, zonder hem had Aru nooit gewonnen in de Vuelta van 2015. Waarom word je eigenlijk renner als het je toch niet om het winnen gaat?
Wél vind ik het weer heroisch hoe Soler bij Pogacar blijft en hem overduidelijk met heel z'n hart probeert naar boven te krijgen.
En Wielerflits zag dat het goed was.
Nou inderdaad. Met alle respect maar Vingegaard ís toch een saaie renner tov de Pogacars, de VDPs etc.
Waarom men daar nou direct zo'n aanstoot aan moet nemen. Dattie saai zegt nl niets over zijn kwaliteiten, hij is een steengoeie renner.
Het is wel iets van deze tijd dat je beslist niets tegen het heersende narratief in mag brengen zonder te worden, in dit geval, "gemind".
Vingegaard gaat er in de eerste de beste bergrit als eerste vandoor. Daar reed een hele grote kopgroep voor, maar goed. Die eerste zet wint hij.
Tweede bergrit. Team + Vingegaard zelf maken koers. Vingegaard wordt op waarde geklopt door Pogacar. Aan gebrek aan inzet lag het hier niet.
Daarna klopt Pogacar hem een paar keer met een klein verschil doordat Pogacar sterker was. Overigens ging dat steeds ook niet om de overwinning. Dus als je daar een probleem mee hebt bij Vingegaard, dan ook bij Pogacar.
Wat betreft de Joux Plane = rit, daar had ik graag Vingegaard zien aanvallen, maar veel sterker dan Pogacar was hij daar waarschijnlijk niet geweest.
De rit naar Saint Gervais Mont Blanc was teleurstellend van beide zijdes. Vingegaard had daar best iets kunnen ondernemen en had waarschijnlijk tijd gepakt.
Vervolgens rijden beide renners een waanzinnige tijdrit en Vingegaard ronduit spectaculair.
Vandaag zijn ze met team en al er misschien te laat aan begonnen, maar als je de slotklim ziet denk ik dat het sowieso lastig geworden was. Iedereen is gesloopt.
Je kan dit allemaal zielig vinden en laf, maar er staat in dit peloton eigenlijk bar weinig tegenover, behalve dan van Pogacar en echt bijzonder spectaculair kun je zijn tour ook niet noemen vind ik (als we toch op deze manier bezig zijn).
Als je het zo ervaren hebt vind ik het jammer, want ik heb vooral beklijvende duels gezien tussen twee aan elkaar gewaagde renners, tot gisteren. Toen nam Vingegaard het profi over.