Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2023: Tweede eindzege op rij voor Jonas Vingegaard, Meeus verrast Philipsen in Parijs
Jonas Vingegaard heeft voor de tweede keer op rij de Tour de France gewonnen. De Deen bleef zondag uit de problemen in de slotrit en bezorgde Jumbo-Visma daardoor de tweede eindzege in een grote ronde van 2023. De feestelijke slotetappe naar Parijs werd gekleurd door Tadej Pogačar en uiteindelijk verrassend gewonnen door Jordi Meeus, die Jasper Philipsen en Dylan Groenewegen voorbleef.
Na de start nabij de olympische wielerbaan van Saint-Quentin-en-Yvelines volgde een traditioneel beeld voor de slotetappe van de Tour de France. Er werd gelachen, bijgepraat, er werden foto’s gemaakt en champagne gedronken. Victor Campenaerts zette zijn uitverkiezing tot strijdlustigste renner van de Tour in het zonnetje door bij het startschot meteen aan te vallen, maar lang duurde die aanval niet.
Overigens is het voorlopig de laatste keer dat de Ronde van Frankrijk eindigt met een feestelijke etappe naar Parijs. Volgend jaar zorgen de Olympische Spelen in Parijs namelijk voor een historische aanpassing; de Tour finisht in 2024 in Nice. En dan niet met een vlakke rit voor de sprinters, maar met een individuele tijdrit van Monaco naar Nice. Mogelijk gaat de Tour de France dan dus beslist worden op de slotdag.
Feest bij Jumbo-Visma – foto: Cor Vos
Ongeveer 70 kilometer voor de finish zette Jumbo-Visma zich dan toch op kop, om op tijd de Champs-Élysées op te draaien. Dat gebeurde rond de klok van 18.30 uur, met de geel-zwarte formatie op de voorposten. Die eerste passage over de finish was het sein dat de koers echt kon beginnen, dus regende het gelijk demarrages.
Tadej Pogačar kleurt finale op Champs-Élysées
In de eerste ronde geraakte niemand weg, maar in de tweede ronde wel. Niemand minder dan Tadej Pogacar koos voor de aanval. De nummer twee van het klassement liet zich nog maar eens zien en kreeg waakhond Nathan Van Hooydonck mee. De Belg liet het meeste werk aan Pogacar, die wel 15 seconden voorsprong pakte op het peloton.
Even later wist een groep met Nils Politt, Michal Kwiatkowski, Mattias Skjelmose, Alberto Bettiol, Yves Lampaert, Fred Wright, Alex Edmondson en Harold Tejada de sprong te maken, maar het peloton zat niet ver en greep ze 30 kilometer voor de meet. Pogacar liet het daar niet bij, want ook bij de volgende uitvalspoging mengde hij zich in de achtergrond.
De Arc de Triomphe als keerpunt op het lokale rondje – foto: Cor Vos
Frederik Frison, Nelson Oliveira en Simon Clarke hielden nog knap stand. Op een gegeven moment hadden zij 20 seconden voorsprong en daarachter hadden de sprintersploegen de grootste moeite om wat van die achterstand af te rijden. Lichte regenval maakte de finale op de gladde steentjes van de Champs-Élysées nog wat gevaarlijker, waarna besloten werd de tijd op te nemen bij het ingaan van de slotronde.
Op 10 kilometer van de meet werden Frison en co dan toch ingerekend, waarna het wachten was op de aanval van Victor Campenaerts. Die kwam er bij het ingaan van de laatste ronde, maar richtte niets uit. Bettiol en Rémi Cavagna smeten zich nog wel, maar ook hun poging liep op niets uit. Daarna was het aan de sprintersploegen om hun kopmannen goed af te zetten.
Meeus verrast vriend en vijand
Alpecin-Deceuninck had met Mathieu van der Poel de beste lead out voor Jasper Philipsen, maar het was Dylan Groenewegen die als eerste de sprint aanging met Mads Pedersen aan zijn zijde. Philipsen was even ingesloten, maar vond nog de ruimte om erlangs te komen. Dat was echter gerekend buiten de opkomende Jordi Meeus, die vriend en vijand verraste en met een banddikte verschil de ritzege pakte.
Achter Meeus werd Philipsen tweede en Groenewegen derde. Cees Bol zorgde voor nog een Nederlander in de top-5 van de daguitslag.
Een meesterlijke sprint van Jordi Meeus, rechts in het groen-zwart – foto: Cor Vos
Twee op rij voor Jonas Vingegaard
De eindoverwinning van Jumbo-Visma-kopman Jonas Vingegaard kwam niet meer in gevaar op de Champs-Élysées. Hij finishte in het peloton en mocht zich na afloop op het podium melden voor de trofee van de eindwinnaar. Met Tadej Pogačar en Adam Yates stonden twee mannen van UAE Emirates naast hem.
De andere nevenklassementen werden gewonnen door Jasper Philipsen (puntenklassement), Giulio Ciccone (bergklassement) en Pogačar (jongerenklassement). Victor Campenaerts werd verkozen tot meest strijdlustige renner van de Tour en Jumbo-Visma won het ploegenklassement.
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Ben zelf vooral blij dat Philipsen NIET won. Waar ik voor de Tour neutraal tegenover hem stond is dat nu door zijn arrogantie en onsportieve gedrag omgeslagen naar negatief.
- Leuke Tour weer, gelukkig hebben we twee toppers die aan elkaar gewaagd zijn
- Sepp Kuss is de ondergewaardeerde held van deze Tour. Loodst zijn kopman naar de zege, met een Giro (waarin hij dat ook al voortreffelijk deed) in de benen en rijdt zonder val gisteren waarschijnlijk ook gewoon top 10
- Felix Gall hoort erbij. Flink van hem genoten deze Tour
- De Tour is leuk wanneer de toppers zelf koers durven maken. Hup Tadej, Wout, etc. (denk ook aan Hindley, Bilbao, Yates in vroege vluchten)
Erg genoten van Lidl-Trek met Skjelmose, Ciccone en Pedersen. Durven te koersen en gaan met mooie prijzen naar huis.
Dikke pluim ook voor Bahrein hoe die kracht heeft geput uit zulke zware omstandigheden.
Intermarché erg teleurstellend, bij de sprints klopte er echt helemaal niets van, Girmay dolend achterlatend. Hebben vorig jaar prachtige dingen laten zien, maar dit was gewoon bagger.
Felix Gall iemand om in de gaten te houden, mooie renner. Geeft zijn al jaren tobbende ploeg weer wat porum.
Of dat onder de naam HNak is vind ik dan wel weer twijfelachtig.
Volgend jaar vergelijkbaar parcours, Pogacar, Roglic, Evenepoel, Vingegard en nog een verrassing er bij. Hoppa.
UAE volgend jaar graag eens op volle oorlogssterkte met Ayuso en Almeida erbij. Pogi op klasse naar een 2de plek, toch wel weer aan een topseizoen bezig.
Kloof met de rest was groot, buiten een goede Adam Yates sprong er voor mij niet echt iemand bovenuit achter de 2 kemphanen. Ook de Franse klassementsmannen blijven hangen in de subtop, al hebben de Franse ploegen wel wat dagsuccessen geboekt.
Sprints gedomineerd door Philipsen. Van de nieuwe generatie de eerste die er 4 kan pakken, benieuwd of hij aan een hegemonie is begonnen. De rest te wisselvallig om echt van een sprintduel te kunnen spreken in deze Tour. VDP erg goed als lead-out, verder blijkt toch wel weer dat een grote ronde voor hem minder een speeltuin is dan de Vlaamse koersen. Benieuwd wel hoe hij er uitkomt met oog op het WK, de grote doelen lijken voor hem nog het enige wat telt.
Van Aert weer sterk en omnipresent maar zonder succes. Alaphilippe vol goeie moed maar lijkt niet meer het niveau hebben van een paar jaar terug. Sagan roemloos in zijn laatste Tour, en Girmay leek nog niet helemaal op topniveau na zijn blessure van het voorjaar. Wist nergens zijn stempel te drukken. Pedersen vond ik dan wel weer indrukwekkend, na ook al een stevig voorjaar en een halve Giro. 1 van de topfavorieten voor het WK.
Pidcock was sterk in de eerste week maar deemsterde na zijn valpartij weg. Is jong, maar voor een eindklassement moet hij zich volgens mij meer toespitsen op dat specialisme. Vond Ineos verder vrij teleurstellend als de veruit rijkste ploeg. Je begint wel te begrijpen waarom ze wanhopig op zoek zijn naar een super-kopman. Bernal lijkt nog ver verwijderd te zijn van de rol als kandidaat-winnaar, Martinez is geen podiumkandidaat en Rodriguez zit nog een eindje weg van het niveau Vingegaard. Wel een mooie etappezege voor Kwiatek.
Belgen met toch wel een succesvolle Tour. Na anderhalf decennium zonder groene trui nu 2 keer in 2 jaar. Vijf etappezeges is ook bovengemiddeld. Voor Nederland was de Tour geen hoogvlieger. Poels met de eerredder, een dik verdiend orgelpunt op zijn carrière. In de sprints uiteindelijk niks gepakt en VDP ook geen persoonlijk succes kunnen boeken. Daar staat wel de dominantie van Jumbo-Visma tegenover.
Quick-Step tot slot ook met een eerredder, mooi dat het Asgreen is die ervoor zorgt en rechtveert na een moeilijkere periode. Tourploeg die duidelijk een verjongingskuur nodig heeft.
Vwb Van der Poel: hij heeft dit jaar pech met het parcours: weinig ritten voor de klassieke mannen. Leg er een Mur de Bretagne in, een kasseienrit, een waaierrit en nog 2 op-en-af ritjes, dan is het ineens wel een speeltuin. En dat soort Tours zijn er ook al geweest.
Van Aert: betaalt de prijs voor zijn allround zijn. Overal goed in, maar ook bijna altijd iemand die sterker is in een bepaald specialisme. Enige waarin hij onovertroffen is, dat is knecht zijn op alle terreinen. Maar daar win je zelf geen wedstrijden mee.
Voor mij de grootste ontdekking is Gall. Niet zozeer de revelatie van deze Tour, maar eigenlijk van dit seizoen. Hij heeft een mooie stijgende lijn te pakken, benieuwd hoe dat zich doorzet.
En een speciale vermelding voor Skjelmose. Ik denk dat iedereen benieuwd was wat hij zou kunnen laten zien na Zwitserland. En ik heb hem 3 weken lang op een goed niveau zien fietsen in uiteenlopende etappes. Daar heb ik wel van genoten.
EDIT: overigens grootste tegenvaller was misschien wel WF zelf. Heel erg mee surfen op het opportunisme ("misschien gaan we in Parijs wel sprinten met Mathieu" ), analyses die er compleet naast zaten ("psychologische oorlogsvoering tussen Vingegaard en Pogacar" ), en het wanhopig zoeken naar spectaculaire titels die clicks opleveren voor de podcasts. Het is kwaliteit die ik niet gewend ben van WF, alsof ze zich overdreven wilden bewijzen als serieus wielermedium. Maar daardoor de plank meermaals ruim mis sloegen. Als alle Tourstof straks is neergedaald misschien ook goed om dat te evalueren...
en geen getroll, maar gewoon inhoudelijke kritiek
We / ze kunnen het natuurlijk niet allemaal voorspellen in de glazen bol. Maar wees dan zo sportief om de uitzending daarna op terug te komen en dit uit te leggen. Nu worden er gewoon zoveel mogelijk namen en mogelijkheden genoemd in de hoop dat er een goede tussen zit. De mannen van in het Wiel zitten er ook wel eens naast, maar hebben tenminste goede onderbouwing. Maar die hebben geen clicks nodig om geld te verdienen ;-)
Precies dat. Natuurlijk zit je er wel eens naast in je wielerpraatjes. Maar ben dan ook zo fair om erop terug te komen. Dat maakt je eerder groot dan klein.
Maar WF ging voor mij de afgelopen weken gewoon te vaak mee in de sensatie en het alles willen uitvergroten, ipv realistisch naar de zaak blijven kijken. Want "Psychologische oorlogsvoering tussen Pogacar en Vingegaard" klinkt natuurlijk net wat spannender dan "Pogacar en Vingegaard hebben heel veel respect voor elkaar". Het lijkt erop dat, wanneer je te veel journalisten bij elkaar hebt zoals in de TdF, ze elkaar proberen te overbieden met mooie titels en overdreven verhalen, ipv dat ze verslag blijven doen van wat er daadwerkelijk te zien of te verwachten is.
‘Die ene dag’ is een rotsvast onderdeel van deze sport en met hem, Poels en Lafay hadden we daar weer fraaie uitgaves van deze ronde.
Maar iemand die normaal alleen veldrijden verafgood kijkt natuurlijk niet verder dan de Tour de France op de weg
Met uiteraard weer een vieze manoeuvre van Philipsen, maar what's new.
Een hele mooie Tour gezien. De mooiste in jaren, na al een fantastische Tour in 2022. Op naar meer duels tussen deze twee, met Evenepoel er nog bij. Vingegaard en Pogacar hebben echt een masterclass gegeven. Wat een renners! Op naar de Vuelta. Vamos!!!!!!!
Verder leuk ritje, Pogi die nog even een showtje wilde opvoeren, Jumbo speelde wederom de party pooper van dienst en mooie aanvallers gezien.
O ja, en weer een knappe 14e plek voor Welsford en DSM!
Geen etappe gestolen, alleen maar topoverwinningen door klassecoureurs. Het is en blijft het hoogst haalbare niveau hier.
Maar goed, het zal wel een tennisliefhebber of zo zijn geweest die hier een keer bijdehand kwam doen.
Jammer dat hij en dan vooral TJV nooit es buiten de lijntjes (durfden?) kleuren.
Als je in de voorlaatste rit met 7 minuten voorsprong nog altijd niet durft of mag meerijden met Pogacar.. Als Van Hooydonck nog altijd niet mag meerijden met diezelfde Pogacar op de Champs Elysées...
Als neutrale wielerliefhebber heb ik dan toch mijn bedenkingen bij dat team en hun zwart-wit denken. Het is allemaal zo saai en beredeneerd.
Heb er dan ook weinig sympathie voor.
Deze jongens zijn zo'n beetje 150 dagen per jaar van huis. Ik kan me voorstellen hoe blij je dan bent als de belangrijkste 2 personen in je leven er zijn bij jouw sportieve hoogtepunt. Zeker als ze daarvoor nog met >60 per uur, elleboogje aan elleboogje, over een kasseienweg of langs ravijnen met betonnen paaltjes zijn gevlogen.