Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2023: Jasper Philipsen wint eerste sprintconfrontatie in Bayonne
De eerste sprintersetappe in de Tour de France is 2023 is gewonnen door Jasper Philipsen. De Belg wist in finishplaats Bayonne een zeer sterke lead-out van zijn ploeggenoot en laatste man Mathieu van der Poel af te ronden, al was het na de finish nog wel even nagelbijten. Phil Bauhaus werd tweede, Caleb Ewan derde.
De eerste maandag in de maand juli was geen rustdag. De renners staken vandaag, in een etappe over 193,5 kilometer, wel de grens naar Frankrijk over. In een sprintersvriendelijke rit van Amorebieta naar Bayonne bleven de coureurs overigens wel de hele dag op Baskisch grondgebied koersen. De sprinters hadden deze rit met rood omcirkeld in hun agenda, nadat ze er in het openingsweekend niet aan te pas kwamen. Konden we ons vandaag gaan opmaken voor een eerste sprintersbal met mannen als Jasper Philipsen, Dylan Groenewegen, Fabio Jakobsen en Caleb Ewan?
Bollenman Powless op jacht naar extra bergpunten
Net als de voorbije dagen was er weinig animo voor de vroege vlucht, en was het bij de eerste de beste poging al raak. Met de Côte de Trabakua (4,2 km à 5,7%) van derde categorie in het vooruitzicht, ging Neilson Powless nog maar eens in de aanval. De Amerikaanse drager van de bergtrui wilde in de openingsfase van de rit nog enkele bergpunten sprokkelen en koos dan ook het ruime sop. De 26-jarige renner van EF Education-EasyPost kreeg het gezelschap van de Fransman Laurent Pichon (Arkéa-Samsic). In het peloton ging het blok er dan weer op. De vlucht van de dag was vertrokken.
De twee vroege vluchters in beeld – foto: Cor Vos
Powless en Pichon kwamen vervolgens al vrij snel aan de voet van de Côte de Trabakua. Op de top van deze beklimming deed Powless goede zaken in de strijd om de bergtrui. De Amerikaan kwam als eerste boven en dus kon hij nog eens twee bergpunten op zijn conto bijschrijven. De eerste buit was daarmee binnen, maar er lagen nog eens vijf bergpunten voor het oprapen. Powless en Pichon reden dan ook onverstoorbaar verder, ook al waren ze een vogel voor de spreekwoordelijke kat. In het peloton, aangevoerd door sprintersteams Alpecin-Deceuninck, Jayco AlUla en Soudal Quick-Step, werden de teugels strak aangetrokken.
Groene man Lafay rijdt even voor peloton uit
De twee koplopers werden zo in het gareel gehouden: het verschil schommelde lang tussen de twee en drie minuten. In deze verder geschiedenisloze etappe was er dus vooral aandacht voor Powless, die ook op de Côte de Milloi (2,6 kilometer à 4,5%) en Côte d’Itziar (5 kilometer à 4,2%) de volle buit aan bergpunten wist te pakken. En bij de tussensprint van de dag in Deba was het vooral uitkijken naar de sprinters in het peloton. Daar was het Mads Pedersen die Jordi Meeus en Biniam Girmay voor bleef. De Deen pakte daardoor 13 welkome punten in de strijd om de groene trui.
Quinten Hermans offerde zich vandaag op voor Jasper Philipsen – foto: Cor Vos
Pedersen liep echter niet in op de huidige drager van de puntentrui. Victor Lafay besloot voor de tussensprint namelijk weg te springen uit het peloton, om extra punten te pakken voor het puntenklassement. De Franse Tourrevelatie van Cofidis slaagde in zijn missie, pakte op een economische manier vijftien punten en liet zich daarna weer inrekenen door het peloton. Met nog ruim negentig kilometer te gaan, stond met de Côte de Benta (5,4 kilometer à 6,1%) de zwaarste klim op het programma. In de kop van de koers zagen we een inmiddels vertrouwd beeld, met Powless die als eerste bovenkwam. Het peloton kwam twee minuten later boven.
Powless neemt met box afscheid van medevluchter Pichon
Na de afdaling van de Côte de Benta zat de vlucht van Powless erop, in de wetenschap dat er geen punten meer te verdienen waren voor het bergklassement. Met een box nam de Amerikaan afscheid van zijn medevluchter Pichon, die er in de laatste tachtig kilometer zo alleen voorstond. De dappere Fransman reed nog een tijdje voor het peloton uit, maar werd met nog goed 37 kilometer te gaan in de kraag gevat. De hergroepering was hiermee een feit, de sprintersteams konden zich langzaam gaan opmaken voor de sprint. De nervositeit nam, met het verstrijken van de kilometers, zienderogen toe.
De dappere Pichon bleek ook een vogel voor de kat – foto: Cor Vos
Met nog vijftien kilometer te gaan ging het tempo echt de hoogte in, en was het een gedrum van jewelste om in de juiste positie te komen en te blijven. Soudal Quick-Step, Alpecin-Deceuninck, Jayco AlUla en zelfs Jumbo-Visma: ze probeerden hun sprinttrein zo goed mogelijk op de rails te zetten. Soudal Quick-Step wist het voortouw te nemen bij het ingaan van de laatste drie kilometer, maar Alpecin-Deceuninck nam op het juiste moment de kop. Sinkeldam en Van der Poel waren verantwoordelijk voor de lead-out voor Philipsen. Van der Poel wist als laatste man, met een enorme kopbeurt, zijn Belgische ploeggenoot uitstekend te piloteren.
Spanning in en na de finale
Philipsen ging vervolgens aan, met Van Aert in zijn wiel. Die laatste probeerde Philipsen nog te remonteren, maar had geen ruimte om te passeren en moest zich uiteindelijk tevreden stellen met een ereplaats. En Philipsen? Die hield zijn inspanning vol tot de streep en rekende zo af met Phil Bauhaus en Caleb Ewan. Na de finish was het overigens nog wel even nagelbijten voor Philipsen, aangezien de jury zich na de finish nog boog over de sprint. De Belg zou Van Aert hebben afgesneden in de laatste flauwe lijn, maar de jury kwam na het bestuderen van de beelden met een verlossende uitspraak: Philipsen werd toch gewoon uitgeroepen tot winnaar.
foto: Cor Vos
Vind het zelf ook wel nipt maar waarom niet gewoon een laatste rechte lijn van 500 meter..
edit: ah terechte beslissing denk ik. Randje maar terecht. Vriendin Melanie zal de doorslag hebben gegeven.
Even later werden ze wakker en konden het alleen nog op de knik steken.
Hij hoeft niet parallel op 2 mtr vd naders te blijven wanneer de weg buigt en de naders een knik hebben.
Elke renner kon weten dat hij daar of er al naast moet zitten of links vh wiel moet sprinten om voorganger voorbij te steken.
Namelijk bij een chicane wat soms voorkomt in zelfs laatste 3 km blijft ook geen enkele renner 4 meter vd nader wanneer chicane eerste links en dan rechts draait.
Dan zou de voorste een soort S moeten rijden, uiteindelijk kijkt de jury daar ook naar omdat hier verlangen dat men parallel blijft belachelijk is en de rennners weten allemaal dat juist daar binnendoor steken vragen om jodium is.
Ik denk dat de er voor eens en altijd goede regels op papier moeten komen bij wat nu nog een beetje natte vingerwerk is.
Het feit dat je hier eea aan sommige klagers uit moet zeggen zegt voldoende over hun (ontbrekende) koers ervaring en inzicht in voluit sprinten en lijn houden.
En weet dat wanneer je van achter komt dat niet kan aan de binnenkant en net voor zo'n knik.
Op volle snelheid hoeft de eerste niet van zijn lijn te wijken om een gaatje open te houden terwijl de ander zoals bij motor of autorace
probeert onderdoor, ofwel in gaatje te duiken wat er niet is.
De ideale lijn van Phillipsen lag zoals hij hem reed.
Volgend jaar Kooij maar opstellen, kan Van Aert mooi een leadout duel doen met MvdP.
Gaar parcours dat in dalende lijn naar rotonde gaat die je maar op 1 manier kan nemen. Daarna nog een driekwart draai ergens op fikse snelheid en als klap op de vuurpijl het geslinger in de laatste km met een knik de laatste 100 meter
En tevens aantoont wat nag altijd niet functioneert binnen de sport.
De voorste renner hoeft namelijk niet zijn bicht groter te maken om parallel aan de naders te blijven terwijl er een knik zit.
Nooit gemakkelijk zulke sprints. Danny gemist met zijn kopman.
Belgische commentatoren focussen weer met klaagzang mbt de bocht op WvA terwijl andere Belg wint.
En dan die finale met een flauwe bocht. Remt van Aert niet, heb je een grote valpartij. Philipsen zeker niet heel fair, maar komt vooral door die hekken en bocht.
UCI en ASO -1.
Toen de schepen nog van hout waren en de mannen van staal, mochten de vrouwen niet eens in de Tour komen.
2 uitersten.
Wel jammer dat we Jezus nooit een renner na de finish om de nek zien vliegen.
Uiteraard begint het met een fatsoenlijke aankomst. Maar bij sprints als deze zouden lijnen uitkomst bieden. beginnen op 200 meter, en dan moet je in je vak blijven als er iemand in het vak naast je zit die je daarmee zou kunnen hinderen. Dan had je in ieder geval uitsluitsel kunnen geven of de hekken naar Philipsen kwamen, of Philipsen naar de hekken ging.
In dit geval geef ik het voordeel van de twijfel aan Philipsen, aangezien die soort van de kortste weg naar de finish pakte, en zeker niet een rare lijn volgde in zijn sprint.
Al die rotondes vond ik niet eens zo'n punt, die halen de snelheid er een klein beetje uit en zorgen voor oprekking. Maar waarom de 3km-regel perse ook altijd letterlijk op 3km moet worden toegepast snap ik nog steeds niet. Gemiste kans om daar zinvoller gebruik van te maken.
Vingegaard die tegen de beste renner ter wereld moet strijden om te proberen deze tour te winnen moet (!) op kop rijden voor van Aert en MvdP, die zelf nog maar moet zien hoe hij zijn stempel op deze tour kan drukken, gaat de verwachting te boven als hij kopwerk doet.
Ik heb José hoog zitten, maar de Belgen laten zichzelf de laatste dagen ontzettend kennen met hun 'objectieve' analyses.
sportverslaggevers besteden het meeste aandacht aan landgenoten, en supporteren er ook actief voor (voetbal, hockey, tennis, wielrennen, atletiek etc.). Geldt voor alle landen.
Vind je het zelf niet een beetje aanmatigend om iemand te vertellen wat hij moet doen. En voor jouw informatie ik heb de laatste 15 jaar het grootste deel van de wielerkoersen die op tv waren (vooral op sporza) gezien.
Mijn kritiek is gewoon terecht. José is een geweldige commentator/analist en hij kan zijn chauvinisme meestal binnen de perken houden (het niveau van chauvinisme waar jij mij op wijst. Een beetje chauvinisme hoort bij sportcommentaar, helemaal mee eens).
Maar dit keer is het er echt over. En de Belgische commentatoren hebben er een handje van de laatste jaren om er over te gaan (en nogmaals ik heb de meeste koersen de laatste 15 jaar op sporza gevolgd).
Ik denk dat het komt doordat de aandacht zich tot een aantal jaar geleden zich vrijwel volledig op Quickstep en Lotto richtte en vooral op de klassiekers en dag overwinningen. Nu in één keer richt het zich vooral op Van Aert (Jumbo, een buitenlandse ploeg) en Evenepoel (klassementen). En dat maakt het voor mij zichtbaar hoe over de top het chauvinisme is.
Enfin, ik kan het verder analyseren, maar ik heb er geen zin in. Ik wil gewoon koers kijken, een beetje analyseren, een beetje supporteren voor Nederlanders, Belgen en renners en ploegen waar ik iets mee heb. Maar deze felheid doet voor mij af aan het plezier.
fanatisme bij commentators lijkt recht evenredig te lopen met het aantal kijkers
Ik vind het een net commentaar van je.
Buiten dat ben ik bang dat de beleving (naar mijn ervaring in elk geval) van Vlamingen voor de koers een beetje vergelijkbaar is met die van Argentijnen voor het voetbal. Denk maar aan alle tweestrijden in het veldrijden, kasseiklassiekers en vroeger in de grote rondes, gewoon extreme beleving die alle kranten in Vlaanderen bezig houdt, en hier nauwelijks aandacht krijgen. Als van Aert een monument had gewonnen dit jaar, was er misschien veel meer mildheid geweest voor wat hij in de Tour doet (superknecht zijn en rit proberen te winnen). Kennelijk wordt er verwacht dat hij "iets" moet kunnen goedmaken.
Helemaal met je eens. En ik kan het goed begrijpen omdat ik ook Van Aert fan ben.
Maar, ik wil heel graag met plezier naar het wielrennen kijken. En het Belgische commentaar is dan meestal het beste vind ik.
Daarom vind ik het zo vervelend als ze het winnen van één renner (of toch vooral een belgische renner) te belangrijk maken. Het was gister in essentie een mooie overwinning van Lafay, waarbij Jumbo mogelijk een foutje heeft gemaakt, maar eigenlijk gewoon heel mooi werk levert.
Vandaag was een mooie overwinning van Philipsen, waarbij MvdP goed werk levert. Maar vandaag is niet alles mooi omdat een belg wint en gister was niet alles lelijk omdat een belg verliest. Zo wil ik niet naar wielrennen kijken en ik ken José en sporza ook niet zo. Maar de laatste tijd lijkt sporza net te vaak zo naar de koers te kijken.
Ik zie niet hoe je rechtdoor sprinten in een sprint met een bocht definieert.
Waarom heeft Wout geen knecht die Milaan San Remo won en Parijs Roubaix die zich voor hem op kop zet.
PS. Ik woon in België, ginne Ollander.