Tour 2022: Vingegaard deelt uppercut uit aan Pogacar op slotklim naar Hautacam
De eindzege in de Tour de France 2022 lijkt Jonas Vingegaard nauwelijks meer te kunnen ontgaan. De Deense geletruidrager deelde in de laatste Pyreneeënrit naar Hautacam een mokerslag uit aan zijn grootste en nog enige concurrent Tadej Pogačar, na een indrukwekkend machtsvertoon van Jumbo-Visma op de slotklim. Met name Sepp Kuss en een opnieuw ijzersterke Wout van Aert speelden in de finale een cruciale rol.
Erop of eronder! In de achttiende etappe van de Tour de France werd er nog één keer écht geklommen. En niet zo’n beetje ook, want de Col d’Aubisque (16,4 km aan 7,1%), Col de Spandelles (10,3 km aan 8,3%) en de slotklim naar skioord Hautacam (13,6 km aan 7,8%) zijn niet de eerste de beste beklimmingen. Een nachtmerrie voor de meeste renners, maar voor Tadej Pogačar was het een laatste kans om de Tour nog op zijn kop te zetten in de bergen en de voorlopig onwrikbare geletruidrager Jonas Vingegaard en zijn ploeg Jumbo-Visma te kraken.
Van Aert is de eerste aanvaller van de dag
De 140 overgebleven renners – Damiano Caruso (Bahrain Victorious), Imanol Erviti (Movistar) en Chris Froome (Israel-Premier Tech) gaven er wegens een coronabesmetting voor de start de brui aan – begonnen net voor de klok van 14.00 uur in bedevaartsoord Lourdes aan de derde en laatste krachtmeting in de Pyreneeën. De eerste aanval van de dag kwam op naam van Wout van Aert. De alleskunner van Jumbo-Visma, die al niet meer in te halen is in de strijd om de groene trui, werd uit tactische overwegingen vooruit gestuurd. Van Aert kreeg alleen niemand mee en dus reed hij een tijdje alleen voorop.
In het peloton lag het tempo echter ook onverminderd hoog. Meerdere renners probeerden de sprong naar voren te maken, terwijl achteraan enkele renners in de problemen kwamen. Zo moest Guillaume Van Keirsbulck al vroeg afhaken en ook voor Mikkel Bjerg – een van de drie overgebleven helpers van Pogačar – ging het te snel. In de spits van de koers zagen we intussen een wisseling van de wacht: Van Aert werd namelijk bijgehaald door zijn landgenoot Stan Dewulf. De renner van AG2R Citroën trok meteen door en kreeg het gezelschap van Christophe Laporte, Andreas Leknessund, Stefan Bissegger, Florian Vermeersch en Michael Matthews.
Chaos troef in razendsnelle openingsfase
Deze zes renners sloegen de handen ineen en reden op een bepaald moment een halve minuut voor het peloton uit, waar we de mannen van Cofidis op kop zagen rijden. De Franse formatie had namelijk de slag gemist en dus was het aan Anthony Perez en Ion Izagirre om de scheve situatie recht te zetten voor bergkoning Simon Geschke. Dit bleek funest voor de vluchtkansen van de kopgroep en op een gegeven moment was alles weer te herdoen. Een nieuwe groep van zestien renners wist zich na veel vijven en zessen af te scheiden, maar ook deze poging van onder meer Matteo Jorgenson, Tiesj Benoot, Giulio Ciccone en Dylan Groenewegen was geen lang leven beschoren.
Het bleef namelijk onrustig in het peloton, ook al omdat Geschke andermaal niet mee was. Van Aert was na een fikse tussenversnelling verantwoordelijk voor een zoveelste hergroepering, maar de renners konden niet lang genieten van een moment van windstilte. Dylan Teuns besloot namelijk door te trekken op een oplopende strook en bleek hiermee de aanstichter van een nieuwe, nog omvangrijkere vluchtgroep. Teuns en nog 31 andere renners sprongen weg uit het peloton en vonden elkaar aan kop van de koers. Enkele interessante namen die vertegenwoordigd waren in spits van de wedstrijd: Van Aert, Benoot, Rigoberto Urán, Ciccone, Michael Woods, Dylan van Baarle en Valentin Madouas.
De voorsprong van de 32-renners tellende kopgroep liep – met nog goed 85 kilometer te gaan – op tot een halve minuut. Veel meer kregen de vluchters niet, aangezien Cofidis en Quick-Step Alpha Vinyl met verenigde krachten op kop reden van het peloton. De Belgische formatie had opvallend genoeg niemand mee in de ontsnapping, terwijl Cofidis er nog alles aan deed om bergtruidrager Geschke in een goede positie af te zetten aan de voet van de Col d’Aubisque. De Duitser gebruikte de eerste klimmende kilometers van de Aubisque als mogelijke springplank naar de kopgroep, waar Van Aert het tempo bepaalde.
In de groep-gele trui liet Jumbo-Visma het tempo wat zakken en bepaalde Nathan Van Hooydonck het tempo voor geletruidrager Jonas Vingegaard. In deze groep zagen we ook de overige klassementsrenners ‘rustig’ meepeddelen, net als Fabio Jakobsen, die de doldwaze openingsfase had overleefd. Toch waren nog meerdere renners tuk om naar de kopgroep te springen. Louis Meintjes, de nummer zeven in de stand op 9m24s van Vingegaard, trok ten strijde in de hoop zo nog wat verder op te schuiven in het klassement. Een ding was wel duidelijk: van een klassiek en georganiseerd koersverloop was absoluut geen sprake.
Samenstelling kopgroep na de Col d’Aubisque (23)
Wout van Aert,
Tiesj Benoot (Jumbo-Visma),
Daniel Felipe Martínez,
Dylan van Baarle (INEOS Grenadiers),
Patrick Konrad,
Maximilian Schachmann (BORA-hansgrohe),
Bob Jungels (AG2R Citroën),
Enric Mas,
Gorka Izagirre,
Carlos Verona (Movistar),
Dylan Teuns (Bahrain Victorious),
Valentin Madouas,
Thibaut Pinot (Groupama-FDJ),
Andreas Leknessund (Team DSM),
Alexey Lutsenko, Alexandr Riabushenko (Astana Qazaqstan),
Rigoberto Urán (EF Education-EasyPost),
Andreas Kron (Lotto Soudal),
Giulio Ciccone,
Bauke Mollema (Trek-Segafredo),
Hugo Houle,
Michael Woods (Israel-Premier Tech),
Nick Schultz (BikeExchange-Jayco)
Ciccone komt als eerste boven op de Aubisque en doet goede zaken voor de bergtrui
Na de demarrage van Meintjes viel het dan eindelijk wat stil in de groep der favorieten en zo lag de koers in een eerste plooi. De kopgroep – met daarin onder meer Van Aert, Ciccone, Enric Mas, Teuns, Thibaut Pinot, Woods en Alexey Lutsenko – liep alsmaar verder uit richting de top van de Aubisque. Het verschil groeide richting de drie minuten. Ciccone kwam als eerste boven op de Col d’Aubisque, streek zo twintig bergpunten op en deed uitstekende zaken in de strijd om de bergtrui. De Italiaan kreeg zelfs Geschke in het vizier, die inmiddels al lang en breed was gelost uit het peloton en moest gaan vrezen voor zijn bolletjestrui.
De koplopers begonnen vervolgens aan de lange en bij momenten technische afdaling van de Aubisque, nog kort onderbroken door de twee kilometer lange Col du Soulor. De renners kwamen allemaal heelhuids beneden en begonnen – met nog 44 kilometer te gaan – vrijwel direct aan de eerste steile percentages van de Col de Spandelles. Trek-Segafredo nam meteen het heft in handen: Mollema besloot zijn kansen op te offeren voor zijn ploegmaat Ciccone en hanteerde een strak tempo. Dit zorgde voor een natuurlijke selectie in de voorste groep, de mindere klimmers moesten onherroepelijk overboord.
Pogačar trekt ten strijde op Col de Spandelles, Vingegaard geeft geen krimp
Dat was ook het geval in de groep der favorieten, waar Brandon McNulty begon aan de sloopwerken in dienst van Pogačar. Romain Bardet, de nummer zes in het klassement, moest als eerste passen en ook Adam Yates (9e) ging overboord. Niet veel later spatte de groep der favorieten helemaal uiteen na een eerste versnelling van Pogačar. Geraint Thomas, Nairo Quintana, Aleksandr Vlasov en David Gaudu moesten eraf, maar Vingegaard leek opnieuw ogenschijnlijk makkelijk te volgen. Ook Sepp Kuss probeerde vanuit de achtergrond nog terug te keren en de Amerikaan slaagde in zijn missie, waardoor Jumbo-Visma weer een overtalsituatie had.
Pogačar hield vervolgens de benen stil, om zo nog wat verse krachten aan te boren voor een nieuwe demarrage. Die kwam er op goed vier kilometer van de top, maar Vingegaard en Kuss waren opnieuw attent. Ook een derde prik van de Sloveen zette geen zoden aan de dijk, waarna het grote geloer weer begon tussen de twee grootste kandidaten voor de eindzege. Dit gaf Thomas de gelegenheid om opnieuw terug te keren en de Britse nummer drie voelde zijn moment gekomen om voor het eerst in deze ronde ten aanval te trekken. De mannen van Jumbo-Visma raakten echter niet in paniek: Thomas stond immers al ver in het klassement.
Van Aert maakt opnieuw indruk, ook bergop, Pogačar valt in afdaling
Het was echter weer alle hens aan dek bij een nieuwe poging van Pogačar. De tweevoudige Tourwinnaar trok meerdere keren vol door, vloog voorbij Thomas, en bleef zo alleen met zijn grote kwelgeest Vingegaard over. Pogačar wist zo ook het verschil met de drie overgebleven koplopers – Pinot, Martínez en de verbazingwekkend goed klimmende Van Aert, te verkleinen tot minder dan twee minuten. Van Aert kwam met nog 32 kilometer te gaan als eerste boven op de Col de Spandelles en begon, met Pinot en Martínez in zijn wiel, aan de afdaling richting de slotklim naar Hautacam.
Pogačar en Vingegaard kwamen anderhalve minuut later boven op de Col de Spandelles, maar die eerste was niet van plan om de benen stil te houden in de afzink. De renner van UAE Emirates nam de nodige risico’s en wist zo ook Vingegaard tot het uiterste te drijven. De Deen kwam zelfs bijna ten val, maar wist nog net op tijd te corrigeren en zo een val te vermijden. Pogačar zag het gebeuren en zette nog maar eens aan, maar ging vervolgens zelf onderuit in een bocht. De weg leek zo open te liggen voor Vingegaard om de Tour te beslissen, maar de gele trui besloot uit een vorm van sportiviteit te wachten.
Wachten op de grote aanval van… Vingegaard?
De twee tenoren in deze Tour reden vervolgens gezamenlijk naar beneden, op weg naar de voet van de slotklim. Door de akkefietjes in de afzink was de voorsprong van de drie vluchters inmiddels weer gegroeid naar de twee minuten. Met deze voorsprong begonnen Van Aert, Pinot en Martínez aan de slotklim naar de 1.520 meter hoge Hautacam (13,6 km aan 7,8%). Pinot probeerde zijn medevluchters met enkele snokken de adem af te snijden, maar slaagde er niet in om Van Aert en Martínez van zich af te schudden. De Fransman zag de groep met de gele trui ook steeds dichterbij komen: met nog tien kilometer te klimmen bedroeg het verschil nog maar 1m15s.
Dat was allemaal te danken aan het bijzonder strakke tempo van Kuss, die zo een aanval van Vingegaard leek op te zetten. Intussen besloot Van Aert zijn duivels tot tweemaal toe te ontbinden, wat de moegestreden Pinot de kop kostte. Martínez moest ook alle zeilen bijzetten om te volgen, maar de Colombiaan reed wel weer naar het achterwiel van Van Aert. Kuss was inmiddels bezig aan zijn laatste krachtsinspanningen: de Amerikaan versnelde nog maar eens en alleen de nummers één en twee in de stand konden nog volgen. Voor Thomas ging het, niet voor het eerst in deze ronde, te snel.
Ultieme versnelling van luitenant Van Aert doet Pogačar de das om
Kuss, Pogačar en Vingegaard reden nog een halve minuut achter de twee overgebleven koplopers, waar Van Aert nog altijd een strak tempo wist te onderhouden. Toch bleek dit niet genoeg voor de ritzege, want op vijf kilometer van de top kregen de Belg en Martínez het gezelschap van de drie opkomende mannen. Dit bleek voor Kuss het moment om af te draaien en dus was het aan Van Aert om nog een laatste kopbeurt voor zijn rekening te nemen in dienst van zijn Deense ploegmakker. De Belg trok zo hard door, dat zelfs Pogačar moest passen. Vingegaard zag het gebeuren en wachtte geduldig op zijn moment.
Dat moment kwam er met nog goed vier kilometer te klimmen. Van Aert zette zich na een allerlaatste beurt volledig op kant en dus was het aan Vingegaard om het werk van zijn ploeggenoten af te ronden. De gele man kreeg vleugels, bleek ontketend in de laatste kilometers naar de top en reed alsmaar verder weg van Pogačar, die nu moet berusten in de nederlaag. Aan de finish was het verschil tussen de twee nog opgelopen tot een minuut, waardoor de voorsprong van Vingegaard in het algemeen klassement nu is opgelopen tot bijna drieënhalve minuut.

Bovendien moet de ASO de puntentelling voor de bollen toch eens gaan aanpassen. Dat Geschke er zolang in rond rijdt, mag eigenlijk niet kunnen. Toch chapeau voor de prestatie.
Pas aan het eind begrepen ze het Jumbo plan.
(Voor duiding bij "lol", zie mijn commentaar onderaan deze pagina.)
Duidelijk dat Vingegaard boven alle jumbo-teamleden staat en de meest getalenteerde is. Knappe selectie verricht door het management van dit Nederlandse wielerteam.
Toch nog 1 prijsje. ;)))
Minstens voor aankoopbeleid. In voorgaande seizoenen was het nog te weinig in steun voor WvA's voorjaar, maar ook dat is sinds dit jaar helemaal rechtgezet. Zoals de Wanty's een klasse lager steekt JV dit jaar qua transfers ver boven vergelijkbare ploegen uit voor zowel klassiekers als de grote rondes (twee grote rondes met stevige klassementsman is genoeg, Giro mocht wat klassement betreft dus gerust wat minder zijn met twijfelgeval Dumoulin).
Maar 2 jaar geleden is er begonnen met twijfels stellen bij de prestaties van pogiboy door met name de aanwezigheid ook van gianetti. Ook nadat hij jumbo in de tijdrit voorschut zetten .
Vorig jaar zette hij iedereen op 5 minuten en krijgen we nog grotere twijfels .
Nu klopt jumbo pogi door een ijzersterke ploeg kruiswijk die na 1,5 jaar weer met de beste 10 naar boven komt benoot die de straatstenen eruit rijdt vini die de zogenaamde dopeur de vernieling in rijdt . En dan een toetje van aert die deze tour zoveel energie heb verspeeld aan van alles en nog wat . De hele dag geknald in de kopgroep die rijdt pogi eraf . Met alle respect ik gun het jumbo oprecht wel maar nu ik daar twijfels bij heb wordt ik hier afgemaakt .
Is dat het omdat het een Nederlandse ploeg is of wat is het als Bahrein dit gedaan had waren de rapen gaar?
Onbedoeld suggestief.
Duik de onderzoeksjournalistiek in en haal de onderste steen boven zou ik zeggen.
Insinuaties zonder ook maar enig bewijs of zelfs iets wat er op lijkt zijn echt kansloos… of dat nu naar Pogacar of Jumbo is. droeftoeter.
Het gaat niet zozeer om doping te insinueren als wel het gemis aan dit soort beschuldigende reacties terwijl dit, zoals genoemd, bij bahrein en UAE wel elke keer het geval was.
Ik als NLer ben ook blij voor JV (ook al zit er zo goed als geen enkele NLer in dit team...) maar vind het optreden van het team ook best opvallend. Al denk ik wel dat een positieve vibe binnen een team tot hogere prestaties kan leiden, wat weleens onderschat wordt.
Niks geen taboe, het mag gewoon niet volgens de forum regels. Daar is een topic voor veel plezier daar.
https://www.wielerflits.nl/wielerforum/topic/het-topic-der-verdachte-renners/
2 jaar geleden met de tijdrit stond ik op la planche en ik heb alle renners voorbij zien komen maar de wijze waarop pogi qua snelheid voorbij kwam bracht me zeker aan het twijfelen .
De renner pogi kan me zeker bekoren doet me denken aan contador waar ik fan van was ondanks het smetje op ze carrière.
Maar heb zeker me twijfels bij hem gehad en nog steeds maar die twijfels worden bij jumbo ook sterker
Precies dit. Er is een constante lijn in de prestaties van de ploeg, weliswaar opwaarts, maar zeer constant.
Wat ik frappant en opmerkelijk vind is dat Belgisch commentaar (om het even wie) volledig in zijn recht staat als het voortdurend door een selectieve Belgische bril wordt belicht, maar oh wee als Wielerflitsleden Jumbo-Visma adoreren. Terwijl iemand zou ook kunnen opteren dat commentaar professioneel is en daardoor enige objectiviteit passend is... en wij als eenvoudige Wielerflitsers toch vrij zijn in onze smaak, notabene op een Nederlandse site.
Maar soms wordt in eenzelfde reactie verweten dat de Belg niet zijn eigen renners mag adoreren... en worden Wielerflitsers aangepakt, dat zij Jumbo-Visma zijn voorgesorteerd. Schiet mij maar lek.
Overigens gun ik iedere Belg, in welke functie ook zijn zwart-geel-rode bril, maar het puzzelt me soms wel.
Een fijne avond nog! ;-)
Nu gaan de NLe journalisten die vragen stelden bij Froome of Contador natuurlijk geen vragen stellen, want ze kennen hun publiek.
Ergens denk ik toch wel dat ze weten hoe de wind erbij staat.
Wat Bahrain betreft vind ik de insinuaties, los van die kwalijke politieoptredens, onterecht. Wat Teuns de afgelopen jaren presteert, had ik enkele jaren geleden zien aankomen toen hij rond juli/augustus op een iets lager niveau al de rest naar huis reed. Van Mohoric zie ik ook geen onverklaarbare prestaties. Colbrelli is/was een steengoed renner. Zo ook Caruso. Bilbao en Haig kunnen goed klimmen. Zo ook Mäder en Padun. Poels en LL Sanchez rijden degelijk, zoals we van hen gewoon zijn. Landa had ik zelfs nog wat sterker verwacht, nadat hij zijn Sky-kopmannen een paar keer quasi belachelijk heeft gemaakt. En ga zo maar door. Vorig jaar rond dezelfde tijd presteerden ze collectief erg sterk, zoals JV dat nu ook doet, en Wanty, en eerder dit jaar ook Arkéa.
Maar wat een heerlijke rit weer, Pogaçar ook gestreden tot het eind maar er is dit jaar eentje beter.
Nee hoor, Woutje sterk gereden deze Tour. Maar toch wel een beetje een team binnen het team. Misschien volgend jaar maar voor de puntentrui in de Giro gaan.
Je zou wel kunnen stellen dat het niet echt nodig is om Van Aert een paar helpers te geven en één van hen kan vervangen door een extra klimmer. Ja, goed, dan wint hij met een verschil dat 100 punten kleiner is, heeft hij er vermoedelijk nog steeds 150 meer dan de 2e.
In het huidige peloton zie ik alleen Girmay in staat om enigszins in de buurt te komen, mits die progressie blijft maken.
Als dit echter niet goed te herhalen is, of wel erg veel vergt qua trainingsarbeid tezamen met het op gewicht komen zou ik het dan evenwel toch niet zo snel weer doen.
Wanneer heeft van der Poel ooit top 5 gereden in massasprints met Groenewegen, Jakobsen, Ewan en co?
Die kan goed sprinten in kopgroepjes op explosiviteit, als er naar elkaar gekeken wordt en ze zich allemaal plots in gang moeten trekken. Als ze al aan hoge snelheid aan het rijden zijn, dan komt die gewoon te kort om elke dag mee te doen. En hij gaat dat ook niet compenseren door heel alert te rijden, want dat is ook zijn sterkste kant niet.
Vraag was of zijn podiumplek al veilig was, niet of hij Vingegaard/Pogacar kon bedreigen.
Nou inderdaad hè, lezen is moeilijk.
En McNulty en Bjerg gisteren, das war einmal. Kunnen die speculaties ook weer de koelkast in.
Top Tour! (En grote hulde voor de parcoursbouwer van de Tour)
Met respect voor Vingegaard, maar draai de rollen om met Vingegaard als knecht en Van Aert wint de Tour met 2 vingers in de neus. Wat Wout laat zien over de hele kan Vingegaard nog niet eens in Wout's schaduw. Van Aert de beste en sterkste by far in deze Tour. Van Aert had deze Tour 'gewoon' kunnen winnen.
Meneer de voorzitter van de WVA fanclub is een kleine fantast. Wout heeft genoeg geldingsdrang voor twee en heeft jouw onrealistische veren niet nodig.
Eerst was het Roglic die moest knechten voor Wout, en nu zeker Vingegaard? Het moet niet veel gekker worden.
Elke etappe vanuit de start demarreren en ze zien hem niet meer terug
Grappig 95% heeft altijd veren nodig.
En waarom slechte ploegleiding?
Wel blijft het bizar dat hij alles kan en met zijn krachten blijft kunnen smijten. Terechte winnaar van het groen natuurlijk, maar in een grote ronde gaat het om het klassement en daar was Vingegaard natuurlijk enkele klassen beter, zelfs minimaal een klasse beter dan de rest in de top10. De tijdsverschillen zijn gigantisch.
Nu corona nog buiten de deur houden…
Dit keer wel in geslaagd en dan met name chapeau voor de voorbereiding want de op papier relatieve lichtgewichten in het plan geel, Van Hooydonck en Laporte zijn op voor hun doen op heel goed en bruikbaar niveau door de ronde heen.
Bijzondere aanname, waar baseer je dit op? Refereren ze aan het Sky-tijdperk? Ik zie dit namelijk totaal niet. Het team bouwt door de jaren heen aan een steeds professionelere ploeg om de grootste koers ter wereld te winnen, de Tour. Na het debacle van 2020 hebben zij uitgesproken het juist anders aan te zullen pakken in de toekomst en niet meer 'op zijn Sky's'. En deze Tour bewijzen ze voortdurend tactisch vernuft en wijs leiderschap. Ik vraag me werkelijk af waar jij je aanname op stoelt.
En ook de gepikeerde reactie van Van Hooydonck naar Kobe Goossens in de koers leek mij wat overtrokken. Alsof hij door hem heen wilde rijden…
Zeker. Noem me oud, noem me sentimenteel, maar ik kreeg gewoon rode doppen bij dat moment. Ik zal deze etappe nooit vergeten.
Mooie sportieve gebaren van zowel Vingegaard als Pogacar vandaag, winnen doe je zoals het hoort en niet omdat er iemand valt.
Kuss in de derde week weer beresterk, van aert is de beste renner ter wereld. Benoot had er natuurlijk nooit meer bijgezeten als die niet in de vlucht had gezeten dus prima gedaan.
Complimenten voor Pogacar, is het blijven proberen ondanks dat er nergens een barstje te zien was bij Vingegaard die deze tour volledig terecht gaat winnen.
TJV de sterkste ploeg deze tour en het is niet eens close, pakken alleen al met winst in het bergklassement, puntenklassement en alle ereplaatsen in de etappes boven de 1000 WT punten en dan zijn er nog 3 kansen om dit verder aan te dikken.
Pogacar heeft inderdaad bíjna de Ronde gewonnen. Hij hééft haar echter niet gewonnen, door een slechte sprint. Als we al van Aerts bijna-overwinningen of "daar verdiende hij het wel om te winnen" of "hij was eigenlijk wel de beste" moeten gaan meetellen, dan komen we ook aan een karrenvracht overwinningen.
Misschien komt Pogacar ook vaker in wedstrijden waar je meer kans maakt op de overwinning als je de beste bent, zoals al die korte rittenkoersen. (Het is maar een idee dat ik net bedenk, daar kunnen we ook wel over debatteren.)
Overigens de plekken waar Wout het makkelijkst zijn overwinningen pakt zijn diezelfde rittenkoersen als Pogacar.
Bon mss zie ik het verkeerd en heb ik mn belgische bril weer opgezet. Dus chapeau voor jumbo en ook vooral voor vingegaard natuurlijk! Ze hebben het geflikt! Pogi is gekraakt en het geel is nu binnen. Gewoon veilig en heelhuids tot parijs geraken.
Morgen een lekke band en waaiers en je bent het zo weer kwijt. Slechte dag bij de tijdrit evenzo.
Gelukkig kunnen ploegleiders wat meer afstand nemen en kijken ze naar het grotere plaatje.
Als Belg zie ik het anders: De ploeg kon niet zeker zijn dat van Aert de rit zou winnen voor zijn twee medevluchters, zoals ze ook niet konden weten dat Vingegaard beter was dan Pogacar, totdat dat allebei overduidelijk bleek op de laatste klim. Blijkbaar zetten ze vanaf het begin enkel geld in op het tweede. Daarna hebben ze hun objectief niet meer aangepast, dus toen van Aert zijn medevluchters onder druk zette, bleef Kuss hard doorrijden, hoewel hij als extra ploegmaat op dat moment alleen maar een extra troef en waarborg kon zijn voor Vingegaard, iets wat Pogacar toen al niet meer had (McNulty was al weg).
Ze deden deze rit trouwens sowieso al de hele tijd iets wat in normale koersen als een doodzonde beschouwd wordt, namelijk vooraan en achteraan koers maken. Dit was ook al zeer opvallend toen Van Hooydonck nog het peloton mende. Meintjes moest wel een zéér te duchten tegenstander zijn, dat de gele mannen hem zowel voor als achter hem zo hard het vuur aan de schenen legden. Maar goed, met JV is het concept "normale koers" allang in de la verdwenen en kunnen we ons aan alles verwachten, sinds vandaag ook aan Jumbo's die een andere Jumbo achternajagen terwijl die andere Jumbo tempo maakt om de eerste Jumbo's voor te blijven.
Uiteindelijk kwamen ze daardoor voor het dilemma: WvA die misschien een prestigezege pakt, bollen inbegrepen (groen én bollen in Parijs, ongezien in decennia!), en Pogacar en Vingegaard die het zonder (of voor minder) bonificatieseconden onder elkaar uitvechten? Of van Aert die nog maar eens opgeofferd wordt, voor het geval Vingegaard sterker blijkt te zijn dan Pogi en daardoor de zege mét de boni pakt (en de bollen, "een kleine bonus", zoals de visslager het zelf noemt)? Kiezen tussen de Belgische superknecht (super ook in de zin van topkerel die zich ondanks zijn wonderbaarlijke motor zo hard wegcijfert voor zijn ploegmaat) en de Deense kopman, met een (op voorhand) vergelijkbare uitkomst (op de extra boni voor Vingegaard of Pogacar na, zoals je toen nog zou denken). Jammer genoeg voor Belgenland werd het het tweede. Het pakte goed uit, niet zozeer omdat dat de beste keuze was, maar omdat de Deen beter was dan de Sloveen.
Maar goed, als Grischa Niermann ons achteraf weer komt verzekeren dat dat allemaal (opgepast: codewoord!) "het plan" was, dan zijn we allemaal gerustgesteld: die wielermaestro's hadden met hun onnavolgbare luciditeit de koers op magische wijze al helemaal gelezen en heel dit masterplan als een goddelijk script geregisseerd. Een Masterpiece van de bovenste plank. De Hollandse Meesters kunnen er nog een penseelpuntje aan zuigen! Insiders beweren zelfs dat de ex-renner in zijn ploegwagen af en toe moest gapen omdat het allemaal zo voorspelbaar verliep.
Mijn commentaar geeft misschien de indruk dat ik heel de rit enkel supporterde voor de Belgische Hulk en mijn kas opvrat toen zijn ploegmaats als razende FBI-wagens achter hem aan gingen, maar dat is zeker ook weer niet zo. Ik heb mij heel hard geamuseerd met nog maar eens een fantastisch kijkstuk (beste Tour van deze eeuw?, krijgen we zondag die poll?) en daar was ik WvA én een andermaal erg attractief JV heel erg dankbaar voor. Op het einde vond ik het jammer voor de groene man dat hij niet won, maar ik had ook wel begrip voor de keuze van JV. En Vingegaard is natuurlijk ook een heel mooie winnaar (ook moreel, na zijn sympathieke/verstandige gebaar eerder in de rit).