Hugo Houle heeft de zestiende etappe van de Tour de France op zijn naam geschreven. In de rit tussen Carcassonne en Foix maakte de Canadees van Israel-Premier Tech deel uit van de grote vlucht van de dag. Aan de voet van de laatste klim reed hij weg uit de kopgroep terwijl ploegmaat Michael Woods zijn aanval beschermde, om uiteindelijk solo de finish te bereiken. Tadej Pogačar stelde Jonas Vingegaard meermaals op de proef, maar de twee kemphanen in het gevecht om de gele trui kwamen samen over de streep.

Na de laatste rustdag ging de Tour de France verder met de zestiende rit tussen Carcassonne en Foix, de eerste van drie ritten door de Pyreneeën. Eerst voerde het parcours door de vallei van de Aude. Eenmaal bij Limoux ging de koers richting westwaarts en werden de noordelijke uitlopers van de Pyreneeën bereikt. In de tweede helft van de wedstrijd lagen de beklimmingen van de Port de Lers en van de Mur de Péguère, allebei van eerste categorie. Vanaf de steile Mur de Péguère, met stijgingspercentages tot 18%, was het nog 27 kilometer naar de finish. Een mooie kans voor vluchters, zo werd vooraf verwacht.

Vijf renners verschenen niet meer aan de start. Jakob Fuglsang (Israel-Premier Tech) staakte de strijd wegens de gebroken ribben die hij had overgehouden aan een val. Lennard Kämna (BORA-hansgrohe) kampte met een aanhoudende verkoudheid en gaf ook op. Max Walscheid (Cofidis), Aurélien Paret-Peintre en Mikaël Cherel, beiden uit de ploeg van AG2R Citroën, testten positief op het coronavirus en stonden eveneens niet meer aan het vertrek. Door de opgave van Paret-Peintre en Cherel had de Franse ploeg nog slechts drie renners in koers met Benoît Cosnefroy, Stan Dewulf en Bob Jungels, de winnaar van de negende rit.

Omvangrijke kopgroep van 29
Met Jonas Vingegaard van Jumbo-Visma in de gele trui, werd het peloton om half een op gang gebracht. Neilson Powless (EF-EasyPost) was een van de eerste aanvallers. Het was de aanzet voor de vorming van een omvangrijke kopgroep van 29. Daarvan was Aleksandr Vlasov op de elfde plaats het best geklasseerd, op 10:32 minuten van het geel. Michael Matthews van Team BikeExchange-Jayco en Quinn Simmons (Trek-Segafredo) hadden de slag gemist en probeerden nog tevergeefs de oversteek te maken. Op de eerste klim, de Côte de Saint-Hilaire, kaapte Stefan Bissegger het enige bergpunt weg voor de neus van bolletjestrui Simon Geschke.

Na de klim ging Burgaudeau alleen verder, en de Franse renner kreeg even later gezelschap van Jorgenson en Gougeard. Jorgenson werkte echter niet mee en liet zich terugzakken in de groep met daarin ook zijn ploegmaat Izagirre. Uiteindelijk bleef Gougeard solo over, nadat Burgaudeau door zijn ploeg werd verzocht om te wachten op de achtervolgende groep. In het peloton namen Jumbo-Visma, de ploeg van gele trui Vingegaard, en INEOS Grenadiers het initiatief. Vier ploegen zaten niet mee in de kopgroep: AG2R Citroën, Alpecin-Deceuninck, Intermarché-Wanty-Gobert en BikeExchange-Jayco, al hadden Georg Zimmermann en Matthews het nog wel geprobeerd.

foto: Cor Vos

Gougeard kwam na 36,6 kilometer als eerste boven op de tweede klim, de Col de l’Espinas. De Franse aanvalsspecialist had op dat moment bijna een minuut voorsprong op de achtervolgers. Zijn voorsprong begon langzaam terug te lopen in aanloop naar de tussensprint in Lavelanet en na vijftig kilometer koers was de eenzame koploper weer ingerekend. Na 67,8 kilometer kwam de kopgroep bij de tussensprint. Groene trui Van Aert lag op polepositie om de volle buit te pakken, maar Eekhoff snoepte de 20 punten voor de neus van de Belg van Jumbo-Visma weg. Maar ook met zeventien punten liep die weer hard uit op de concurrentie.

Kopgroep begint aan Port de Lers
De voorsprong van de grote groep vluchters schommelde op dat moment al langere tijd rond de vijf en zeven minuten. Later liep het verschil op richting de acht minuten, in aanloop naar de Port de Lers. Caruso en Le Gac begonnen met een kleine voorsprong op de andere achtervolgers aan de 11,4 kilometer lange klim. Meerere aanvallers moesten op de eerste oplopende stroken eraf, onder wie Bissegger, Gilbert en Großschartner. Caruso loste daarna Le Gac en ging in zijn eentje verder. Storer en Woods gingen in de tegenaanval op de Italiaan en met nog 58 kilometer te gaan, sloten zij aan.

Movistar had twee renners in de kopgroep, maar schoot op de Port de Lers ook in het peloton in actie. De ploeg viel aan met kopman Enric Mas, tiende in het klassement, Gregor Mühlberger en Carlos Verona. Met de hulp van zijn twee ploegmaats pakte Mas op de klim een mooi gat op het peloton met de klassementsrenners. Ondertussen groeide de kopgroep vlak voor de top van de Port de Lers naar zeven renners, omdat McNulty, Van Aert, Jorgenson en Geschke aansloten bij Caruso, Storer en Woods. Geschke kwam vervolgens als eerste voorbij aan de bergsprint. In de afdaling keerde ook Teuns van voren terug.

foto: Cor Vos

Niet alleen Movistar schoot in actie op de Port de Lers, want ook Tadej Pogačar probeerde op de verrassing te spelen. Nadat zijn eerste aanval was afgeslagen door Vingegaard, ging de Sloveen nog een keer. Weer was de geletruidrager alert. Net na de top en in de afdaling zette Pogačar de rest wéér onder druk, maar Vingegaard kraakte niet. Pogačar merkte dat hij zijn concurrent niet kon loswrikken en besloot het dan maar weer wat rustiger aan te doen. Daardoor kwam weer een grote groep klassementsrenners samen in aanloop naar de tweede beklimming van de dag, de Mur de Péguère.

Houle valt aan voor de Mur de Péguère
Aan de voet van de klim hadden McNulty, Van Aert, Jorgenson, Geschke, Caruso, Teuns, Storer en Woods een hele rits renners zien terugkeren van voren in de kopgroep. Een van die mannen, Houle, reed solo aan de leiding in het begin van de klim. Vanuit de achtervolgende groep kwamen diverse aanvallen. Gallopin was de eerste achtervolger, Caruso en Madouas volgden. Jorgenson probeerde bij ze te komen. Achter koploper Houle en achtervolger Gallopin kwam een groep bij elkaar met Jorgenson, Caruso, de ploeggenoten Madouas en Storer, en Woods. Die laatste deed natuurlijk geen kopwerk, omdat zijn ploeggenoot op kop reed.

Houle had een voorsprong van vijftig seconden, toen hij aan de steile laatste 3,5 kilometer van de klim begon. In de achtervolging moesten Caruso en Gallopin eraf. Even later loste ook Madouas, waardoor achter Houle Jorgenson, Storer en stoorzender Woods overbleven. Op de steile flanken van de Mur de Péguère voerde Rafał Majka in de groep met klassementsrenners het tempo fors op in dienst van zijn kopman Pogačar. Alleen Sepp Kuss, Vingegaard en Nairo Quintana konden de move van Majka en Pogačar in eerste instantie beantwoorden. Later keerden Geraint Thomas, Adam Yates en David Gaudu weer terug.

foto: Cor Vos

Majka viel plots weg van het toneel. De Pool kampte met een mechanisch probleem en moest van de fiets. Daardoor bleef Pogačar solo over in de strijd met Vingegaard. Kuss nam het initiatief over en Thomas, Yates en Gaudu moesten er weer af. Ondertussen was Houle als eerste over de top van de Mur de Péguère gekomen. Op een halve minuut volgden Jorgenson en Woods, die Storer waren kwijtgeraakt. Voor de Canadees van Israel-Premier Tech restten alleen nog een afdaling en een stuk vlak naar de finish in Foix. Hij mocht voorzichtig dromen van zijn derde profzege na zijn twee Canadese titels in het tijdrijden.

Houle draagt zege op aan overleden broer
Houle kwam niet meer in de problemen. Nadat in de afdaling Jorgenson ten val was gekomen en zijn ploegmaat Woods als enige achtervolger overbleef, reed de Canadees echt een gewonnen race. Na bijna vierenhalf uur koers kwam Houle als eerste over de finish en hij droeg de zege op aan zijn broer, die in 2012 om het leven kwam bij een verkeersongeval. Madouas versloeg in de strijd om de tweede plaats Woods en Jorgenson; het viertal was op weg naar Foix nog bij elkaar gekomen. De groep-gele trui met daarin Vingegaard en Pogaçar, kwam bijna zes minuten na de winnaar over de streep.