Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2021: Tadej Pogacar zet puntjes op de i in laatste bergrit naar Luz Ardiden
De laatste Pyreneeënrit van de Tour de France, met aankomst in skigebied Luz Ardiden, is gewonnen door Tadej Pogačar. De Sloveen van UAE Emirates liet nogmaals zien de beste klimmer te zijn in deze Tour door Jonas Vingegaard en Richard Carapaz te verslaan. Pogačar wist in extremis ook nog de bergtrui over te nemen van Wout Poels.
Daags na de driestrijd tussen Tadej Pogačar, Jonas Vingegaard en Richard Carapaz op de mistige flanken van de Col du Portet kregen de renners vandaag nog een laatste Pyreneeënetappe voorgeschoteld. De achttiende etappe, meteen ook de laatste bergrit in deze Tour, bracht de renners naar de voet van de iconische Col du Tourmalet. Na het beklimmen van deze scherprechter was het na een razendsnelle afdaling ook nog tijd voor de slotklim naar skigebied Luz Ardiden.
Dit keer konden de renners wat langer uitslapen, aangezien het startschot werd gegeven rond de klok van 13u30. Met geletruidrager Pogačar, groene man Mark Cavendish, Jonas Vingegaard (gelegenheidsdrager van de witte trui) en bergkoning Wout Poels op de eerste rij werd het peloton in droge omstandigheden op gang geschoten. Matej Mohoric besloot na het zwaaien van de vlag een eerste bommetje te droppen en de ritwinnaar in Le Creusot werd in zijn dadendrang vergezeld door Christopher Juul-Jensen en Sean Bennett.
foto: Cor Vos
Wereldkampioen Alaphilippe kiest voor de aanval
Mohoric, Bennett en Juul-Jensen bleken goede bondgenoten en dus reden de drie koplopers al snel een minuut voor het peloton uit. Julian Alaphilippe rook het gevaar en besloot in de tegenaanval te gaan. De wereldkampioen van Deceuninck-Quick-Step probeerde samen met landgenoot Pierre-Luc Périchon de oversteek te maken en na een ziedende achtervolging hadden we vijf koplopers. In het peloton zagen we de mannen van het veelbesproken Bahrain Victorious de boel controleren in dienst van bergkoning Wout Poels.
De Nederlander liet voor de start van de achttiende etappe al weten voor de bergpunten te gaan op de top van de Col du Tourmalet en dus was het zaak om de koplopers binnen schootsafstand te houden. Op de flanken van de Côte de Loucrup, het tweede gecategoriseerde klimmetje van de dag, kwam er weer wat beweging in het peloton. Team BikeExchange nam de koers in handen voor zijn sprinter Michael Matthews, wellicht met het doel om groenetruidrager Mark Cavendish te lossen, maar de Brit beet op de tanden en wist aan te haken.
Cavendish doet goede zaken bij de tussensprint
In het peloton keerde de rust weer even terug en dus was het wachten op de tussensprint in Pouzac voor nog wat meer vertier. Alaphilippe kwam als eerste door en pakte met twintig punten de volle buit, gevolgd door Mohoric, Péricon en Bennett. Daarachter zagen we Cavendish uitstekende zaken doen: de Britse spurtbom snelde naar een vijfde plek en mocht elf punten op zijn conto bijschrijven. Matthews en Sonny Colbrelli, de twee voornaamste uitdagers voor de groene trui, moesten genoegen nemen met negen en zeven punten.
foto: Cor Vos
Na de tussensprint in Pouzac begon het wegdek langzaamaan te stijgen richting de eigenlijke voet van de Tourmalet. Vooraan begonnen Mohoric en Alaphilippe gezamenlijk aan de gevreesde Pyreneeëncol, voerend naar een hoogte van 2.115 meter. De voorsprong van de twee koplopers was echter al geslonken tot een dikke minuut en het verschil werd na enkele versnellingen in het peloton alsmaar kleiner. Zo probeerden renners als David Gaudu, Ion Izagirre, Nairo Quintana en Miguel Ángel López de oversteek te maken.
Actie op de Col du Tourmalet, Urán in de problemen
Het bleek funest voor Alaphilippe en Mohoric, die op goed zes kilometer van de top werden ingerekend door een groepje met daarin Gaudu, Izagirre, Valentin Madouas, Kenny Elissonde, Omar Fraile, Ruben Guerreiro en Pierre Latour. De groep der favorieten, aangevoerd door de mannen van INEOS Grenadiers, volgde echter maar op een halve minuut van de (nu) negen koplopers. Dat waren er niet veel later nog maar vier na een eerste versnelling van Gaudu, die de voorbije Pyreneeënetappes ook al indruk wist te maken.
Alaphilippe, Latour en Guerreiro bleken in staat om hun wagonnetje aan te haken, maar voor renners als Izagirre en Elissonde ging het te snel. Op drie kilometer van de bergsprint ging ook het licht uit bij Alaphilippe en zo trokken we met drie koplopers (Gaudu, Latour en Guerreiro) richting de top van de Tourmalet. Intussen werd Rigoberto Urán, de nummer vier in het algemeen klassement, in de problemen gemeld. De Colombiaan kende een heuse jour sans, werd opgewacht door zijn ploegmaats, maar kwam nauwelijks meer vooruit.
Woods en Poels houden elkaar in een wurggreep
De kopman van EF Education-Nippo, die lange tijd op weg leek naar een podiumplek in Parijs, moest lossen uit de groep met daarin alle andere klassementsrenners, nog altijd aangevoerd door een sterke Dylan van Baarle. Waar een spartelende Urán moest lossen, besloot Michael Woods een gooi te doen naar die o zo belangrijke bergpunten. De Canadees probeerde de sprong te wagen naar de groep-Gaudu, maar Wout Poels was in zijn bolletjestrui bij de pinken en gaf Woods geen centimeter ruimte.
Intussen kwam Latour als eerste boven op de Tourmalet, met in zijn wiel Gaudu en op iets grotere achterstand Guerreiro. Die laatste wist maar net de sprintende Poels van zich af te houden, die met een sterk eindschot nog tien punten wist te verzamelen en zo de beste zaken deed van de kandidaat-eindwinnaars voor de bolletjestrui. Woods pakte nog zes bergpunten, Pogačar en Quintana bleven puntloos op de top van de Tourmalet. In de groep der favorieten sneed Wout van Aert als eerste afdaling aan, gevolgd door ploegmaat Vingegaard.
Gaudu begint als eerste aan slotklim naar Luz Ardiden
In de razendsnelle afzink van de Tourmalet liet Gaudu zich als een baksteen naar beneden vallen en wist zo Latour in verlegenheid te brengen. De renner van TotalEnergies kwam in niemandsland terecht en werd niet veel later bijgehaald door Poels, Guerreiro, Fraile en Woods. Gaudu keek niet meer om, reed in zijn eentje door de vallei richting de slotklim naar Luz Ardiden en bereikte als eerste de voet van de 13,3 kilometer lange col. De voorsprong op de groep met klassementsrenners bedroeg echter nog maar vijftien seconden.
Poels, Guerreiro, Latour en Woods, de eerste achtervolgers op Gaudu, waren inmiddels bij de lurven gevat door de mannen van INEOS Grenadiers. Wat meer in de achtergrond begon Urán met goed twee minuten achterstand aan de laatste échte beklimming van deze Tour. Het was wachten op een eerste versnelling in de groep met klassementsmannen, al stond de deur achteraan wel wagenwijd open. Woods en Quintana konden hun ambities voor de bergtrui definitief opbergen en ook Poels had moeite om het tempo te volgen.
Pogačar gooit knuppel in het hoenderhok
Na een lange kopbeurt van Tao Geoghegan Hart gaf Pogačar de opdracht aan Rafal Majka om het tempo nog wat te verhogen. Dit bleek de doodsteek voor een opnieuw beresterke Wout van Aert, de dappere Gaudu, Alexey Lutsenko, Pello Bilbao en de jojo-ende Poels. Met nog drie kilometer te gaan zagen we dan eindelijk een demarrage van een van de toppers en het was opnieuw Pogačar die de knuppel in het hoenderhok gooide. Carapaz, Sepp Kuss, Vingegaard en Enric Mas reageerden op de uitval van de Sloveen.
foto: Cor Vos
Kuss zette zich vervolgens op kop voor zijn ploeggenoot Vingegaard, maar het was Mas die in de laatste kilometer besloot om als eerste weg te springen. Het bleek de demarrage te veel voor Kuss, maar Pogačar, Vingegaard en Carapaz wisten zonder problemen aan te sluiten. Dit bleek het moment voor de geletruidrager om op de pedalen te staan en de aanstaande Tourwinnaar reed na een tweede tempoversnelling definitief weg van Carapaz en Vingegaard. Voor Pogačar is het zijn derde ritzege in deze Ronde van Frankrijk.
Wilco Kelderman wist de schade te beperken op de slotklim en kwam als negende over de streep, op 34 seconden van ritwinnaar Pogačar. In het algemeen klassement schuift de Nederlander van BORA-hansgrohe op naar de vijfde plaats en met nog een individuele tijdrit voor de boeg heeft Kelderman nog altijd uitzicht op de vierde plaats van Ben O’Connor.
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Wel jammer dat Poels ondanks zijn strijdlust de bollen verliest (want hij verliest hem toch echt, het is niet dat hij hem niet wint). Maar in mijn hart is hij zeker de winnaar van de bollen!
Daaromheen was het eigenlijk wel best boeiend. Mooie etappes gezien, vluchtgroepen die het halen, mooie strijd om groen en bollen.
Maar je mist gewoon het hoofdingredient, namelijk de strijd om de eerste plek in Parijs. En dan is zelfs een mooie etappe toch gewoon smakeloos.
Ik heb nog nooit een Tour gezien waarin 1 renner zò veel sterker is dan de rest. Pogacar ging vandaag niet eens bijna voluit, 5 vingers in de neus.
Pogacar kan slechts driemaal de Tour winnen. Want vanaf 2023 zal Remco die 15 keer op een rij winnen.
Klopt! Wat indien de nieuwe sponsor ontdekt dat Remco NIET de nieuwe Merckx is? Al dat geld door de afvoerbuis.
Het is geen kinderfeestje.
Verder is er ook geen enkele reden geweest om echt iemand een etappe te schenken. Gisteren was het de sleper Carapaz die het niet gegund werd. En vandaag heeft Pogacar zijn ploeg laten werken, heeft ie zelf het initiatief genomen, en was er geen enkele reden om iets weg te geven.
Helemaal mee eens. Pakken wat je pakken kan. Cavendish geeft toch ook geen massasprint weg? Waarom zou een klassementsrenner/klimmer dat dan wel moeten doen?
Zal ik demarreren, ik speel immers geen rol in het klassement?
Nee joh, das niks!
Omstebeurt demarreren dan?
Nee. Ook niet! Jij gaat op kop rijden Sepp, zodat we de etappezege aan Tadej kunnen geven, die is immers de snelste in de sprint. Die strategie werkte vorig jaar ook perfect!
Uuuuuuummmm Ok.......'
Lol, beste reactie van vandaag.
Geel voor de beste renner all round
Bollen voor de aanvallers
Punten voor de beste uitslagrijder
wit voor het beste piepkuiken, tot 22 jaar.
Dat moet de slimste renner zijn die door te koersen in kopgroepen en tussen de klassementsmassen genoeg punten bijeen kan sprokkelen. Daardoor krijg je een koers in een koers. Dat is iets wat je gewoon nodig hebt in een drie weekse ronde.
Ondertussen is zelfs de strijd om de laatste plaats niet echt spannend meer.
Er hebben gedrochten in de bollentrui gestaan, ben blij dat de puntentelling naar deze is gewijzigd.
Podium is ook al duidelijk. Mooi van Vingegaard. Doet het veel beter dan een ieder had verwacht en heeft straks net als zijn initiële kopman een tweede plek in de Tour binnen. Houdt hier toch mooi een vooraf hoger ingeschatte Carapaz achter zich.
Illuster rijtje.
Maar zijn grootste rivaal Roglic en eveneens Thomas zijn uit koers gevallen. Dat heeft de Tour a la 2014 al vlot in een plooi gelegd. Dat 'hij gaat nog jaren domineren', daar geloof ik niet perse in.
Het recente verleden leert ook dat dit niveau vasthouden als jeugdige, bijzonder moeilijk is.
Hij roept absurde dingen en de sceptici tellen het allemaal op bij hoe vaak zo'n dingen gezegd zijn over Evenepoel.
Dit fenomeen komt 10 keer vaker voor dan de werkelijke fan die zo'n onzin nooit zou opschrijven.
De toekomst is nog niet bepaald.
Jammer maar het is niet anders. De sterkste wint gewoon en die sterkste is voor de komende 10 jaar bekend.
Gewoon een doorzichtig Evenepoel/Belgen trolletje.
Voor hetzelfde geld vliegt hij in Luik uit de bocht, krijgt hij ineens last van zijn strottenhoofdbeentje of verliest hij zich in dure auto's, foute vrienden en dikke bitterballen.
Gelukkig iemand met een gevoel voor humor! Eigenlijk probeer ik gewoon Remco's eigen lulkoek te overtreffen.
Afgaand op Vingegaards prestaties, wat vind je van deze: Remco, de toekomst is niet langer wat ie ooit was?
Evenepoel, Pogacar en Vingegaard die het tegen elkaar opnemen kan nog leuk worden. Bernal er nog bij die van zijn rugklachten af is en Vingegaard die eindelijk bij een fatsoenlijke ploeg is gaan rijden.
Toevalligerwijs nadat een type renner als Anthony Charteau de trui nogmaals naar huis zou meenemen.
Wat een chauvinistisch gedoe...
Winnaars van te voren opschrijven kan niet. Ze moeten eerst de start halen.
En Evenepoel twee Giro's al...
Sommige kijken voor de sport (en kunnen een topprestratie waarderen). Andere kijken om, hoe treurig ook, alleen te kunnen afgeven op anderen. Het zal wel iets persoonlijks zijn
Heerlijke training voor Wout 1 en jammer maar helaas voor Wout 2. Het rijden van INEOS was nu prima om het podium voor Carapaz veilig te stellen maar een Tour zonder ritzege en met een fletse manier van rijden zal Ratcliffe niet tevreden stellen.
Grote verliezer Rigo die zo mooi op weg leek twee dagen geleden.
Over de rit zelf, wel, ik had Gaudu wel een rit gegund. Verder begreep ik Bahrain en Ineos niet helemaal, al was Ineos iets duidelijker toen Carapaz toch best goed leek te zijn. Je kunt het maar proberen zeker?
Grijze trui mooi idee maar noem hem beter zilver. Witte trui uiteraard terug naar max 22, een piepkuikenvehikel.