woensdag 26 augustus 2020 om 08:40
Tour 2020: Rennersvakbond CPA eist schrappen gevaarlijke afdaling
Als het aan de rennersvakbond CPA en diverse teams ligt, dan schrapt de ASO de gevaarlijke afdaling van de Col de Turini in de tweede etappe van de Tour de France.
De afdaling van de Col de Turini ligt zondag op 85 kilometer van de meet. Volgens de rennersvakbond ligt er teveel grind in deze technische afdaling, waardoor het onveilig zou zijn om de afzink naar beneden te maken.
De renners en de CPA zouden vorige week een brief hebben gestuurd naar de ASO, maar hebben voorlopig nog geen antwoord ontvangen.
Waar ik me ook zorgen om maak is hoe de nietsvermoedende fietser (dus geen prof die 1 x een geveegde afdaling krijgt) dit zal ervaren. Die komt met een hoge snelheid van een mooi verharde weg blijkbaar op een soort grindpad terecht. Dan moeten er toch eerder ongelukken gebeurd zijn.
En is dit eenmalig of het begin van het schrappen van afdalingen. Waar trek je de lijn dan in dit geval?
Alleen slotklim toestaan.
Ik wist dat dit ging gebeuren nadat de rondemiss eruit moest.
Voortaan rennersraad die dag van tevoren parcours bepaald en winnaar aanwijst. Welkom in de toekomst van extreme risicobeperking en comfortabele voorspelbaarheid.
On topic - goed om te horen dat de CPA voor de renners opkomt en actie eist. Hopelijk doet de organisatie hier ook iets mee (vegen, andere route of desnoods een korte neutralisatie).
En nou niet meteen met dat onzinnige glijdende schaal-argument komen ('Wat krijgen we daarna?'), je kunt ieder geval gewoon afzonderlijk beoordelen: wat zijn voor- wat zijn tegenargumenten en dan afwegen.
Wel mag er van mij een gevaarlijke afdaling geschrapt worden, dat zit voor mij nog niet in het veld van politieke correctheid
Heeft iemand de afdaling gezien en/of zelf gereden? En wat was het oordeel?
Als het enkel grind is, kun je misschien prima iets met een bezemwagen doen. De bezemwagen voor de koers ipv erachter. En anders koers neutraliseren bovenop, en dan beneden verder hervatten met de tijdverschillen van boven.
En als de renners het echt te gevaarlijk vinden, dan spreken ze gezamenlijk af om daar niet te koersen. Gewoon op de top wachten op elkaar, samen rustig naar beneden, om vanaf daar weer verder te strijden.
Laat het in ieder geval een signaal worden dat klimmen en afdalingen niet per se gevaarlijker of spectaculairder moeten worden...
Bovendien weten we als er voor iets gewaarschuwd wordt er meestal niets gebeurt. Ongelukken komen meestal als je het niet verwacht.
Ergo laat CPA even waarschuwen voor alle afdalingen, dan zitten we safe.
Ik ben veel meer voorstander van dit soort maatregelen: de openbare weg de openbare weg laten, maar veel beter het parcours inspecteren en potentieel gevaarlijke punten duidelijk aangeven (nog meer dan nu het geval is). Zo gauw je gaat schrappen dan is het hek van de dam en kom je snel in een neerwaartse spiraal terecht, mede vanwege het feit dat er vaak vanuit eigen belang gedacht wordt en de goede dalers en/of ploegen die baat hebben bij 'chaos' altijd in de minderheid zijn. Ik wil (mening) niet nóg minder strijd en kunstmatige ingrepen binnen een koers die vooralsnog 4-6 uur aaneengesloten plaatsvindt.
Een gokje ? De organisatie zal "iets" doen, wat beperkt vegen. En de renners ? die dalen gewoon op volle snelheid af.
Mooie zinspeling! #dalendelijn
Wie is eigenlijk de vakbondsleider van deze groep?
Even kijkend naar het parcours zouden ze in geval van nood ook kunnen kiezen om niet bovenop de Turini rechtsaf te slaan de D2566 op, maar doorrijden op de D2566 (komend vanaf de M70). Ze kunnen dan bij Sospel de D2204 oppakken en de route bij l'Escarène vervolgen. Dan wordt de etappe iets langer, en krijgen de col de Braus er als cadeautje bij ;-)
Wat stel jij voor : halverwege omkeren in plaats van een rondje rijden ?
1. vele wegen leiden naar Nice. Er kan vast een weg teruggevonden worden zonder de Turini over te moeten.
2. start- en aankomstplaats van een etappe hoeven niet per se dezelfde te zijn hoor ;-)
Maar ik vind dat toch echt te makkelijk als je de situatie ter plaatse niet hebt gezien. Met name als het gaat om grind of putten in een afdaling. Hoge snelheid, vaak veel bochten, obstakels waar je tegenaan kunt klappen, afgronden, minder mogelijkheid voor renners om elkaar te waarschuwen met handgebaren (is altijd handjes aan het stuur en aan de remmen).
Dat is compleet anders dan wanneer een afdaling er nat bij ligt, dan weet je dat de hele afdaling glad is. Een put of steentjes liggen soms op plekken waar je het niet verwacht, en dan zijn de gevolgen soms niet te overzien.
Soms vraag ik me af hoeveel reaguurders ooit op een fiets hebben gezeten en een echte afdaling hebben gedaan (en dan bedoel ik niet de Cauberg of Kwaremont).
Van mij mogen dit soort discussies gevoerd worden. Al is het maar om parcoursbouwers en organisaties te prikkelen om hun verantwoordelijkheid te nemen richting de toekomst. Niet om afdalingen eruit te halen (want als zwaargewicht vind ik dat dalen ook onderdeel is van klimmen), maar wel om bewust te kijken waar je renners wel en niet overheen stuurt.
En jij bent inderdaad degene die het hardste roept. Volgens mij heb je vandaag je pilletje niet gekregen ;-)
Ik weet niet of je zelf fietst of alleen achter een toetsenbord zit. Maar als ik je reacties lees dan ben je óf iemand van de heeeeeeeele oude stempel, óf je hebt nog nooit op 2 bandjes van 25 mm dik in een lycra pakje en een hellempie op van een berg afgereden, met putten in het wegdek, wat zand of grind in de bochten, en naast je een muurtje en een ravijn. Terwijl je baas schreeuwt "winnen, winnen, winnen".
Impressie van de col van paar weken geleden. Typische Franse alpencol. Al is dit de afdaling waar Kruijswijk ea vielen. Dumoulin sprak toen ook van een levensgevaarlijke afdaling.
In welke zin helpt naturaliseren dit probleem oplossen ? Maken we van Roglic een Nederlander ? Wordt Bernal een Italiaan ? Ala een Let ? En dan met zijn allen aan hoge snelheid dalen over grindwegen. Probleem opgelost.