Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2020: Kwiatkowski wint laatste bergrit na machtsvertoon Ineos, Roglic blijft leider
De laatste bergetappe in de Tour de France is gewonnen door Michał Kwiatkowski. De Pool kwam in La Roche-sur-Foron, na een rit over vijf beklimmingen, zij aan zij met Richard Carapaz als eerste over de finish na een indrukwekkende teamprestatie van INEOS Grenadiers. Geletruidrager Primož Roglič wist stand te houden.
Na het gevecht op de flanken van de moordende Col de la Loze moest de vraag gesteld worden: is de Tour de France 2020 beslist? Geletruidrager Primož Roglič wist ontegenzeggelijk een gevoelige tik uit te delen aan zijn directe concurrent Tadej Pogačar. De kopman van Jumbo-Visma gaf onderweg geen krimp, moest weliswaar de ritzege aan Miguel Ángel López laten, maar wist aan de streep wel vijftien seconden te pakken op zijn jonge landgenoot.
Hierdoor begon Roglič met 57 seconden voorsprong aan de laatste Alpenetappe naar La-Roche-Sur-Foron, meteen ook de allerlaatste bergrit in deze Ronde van Frankrijk. Het beloofde een loodzware dag te worden voor klassementsrenners, rittenkapers, knechten en sprinters, met onderweg vier serieuze Alpencols en een razendsnelle finale richting de finishplaats. De schrik zat er goed in, met name voor de loodzware Montée du plateau des Glières (6 km aan 11,2%).
Omvangrijke vluchtgroep op weg naar de eerste klim
Even na twaalf uur werd het peloton op gang gebracht door de Tourdirectie. De eerste minuten verliepen erg onstuimig, maar het duurde niet lang vooraleer een groep (van 32 renners) wat afstand wist te nemen van het peloton. Deze grote groep leek al snel een vrijgeleide te krijgen van het peloton. In de achtergrond probeerden Maximilian Schachmann en Lennard Kämna namens BORA-hansgrohe nog vergeefs de oversteek te maken.
Vooraan zagen we vooral veel tenues van INEOS Grenadiers, Movistar en Team Sunweb. De Britse formatie rekende in de vlucht op Richard Carapaz (de Ecuadoraan was nog maar eens mee in de aanval), Michal Kwiatkowski, Dylan van Baarle en Jonathan Castroviejo. Dario Cataldo, Nelson Oliviera, José Rojas en Carlos Verona waren de aanvallers namens Movistar, terwijl Team Sunweb mee was met Nikias Arndt, Hirschi, Andersen en Nicolas Roche.
foto: Cor Vos
Groene man Bennett doet nog maar eens uitstekende zaken
Andere interessante namen in de vroege vlucht waren Nans Peters, de etappewinnaar van Loudenvielle, Pello Bilbao, Bob Jungels, Tejay van Garderen, Jesús Herrada en drie renners die nog altijd verwikkeld zijn in een fikse strijd om de groene puntentrui. Sam Bennett, Peter Sagan en Matteo Trentin wilden ook vandaag de nodige punten sprokkelen aan de enige tussensprint. In het plaatsje Aime lag de streep en daar wist Bennett nog maar eens de volle buit te pakken.
De belangrijkste dagtaak voor de Ierse kampioen, nog wat verder uitlopen in het puntenklassement, zat er op. En dus was Bennett een van de eerste renners die op de Cormet de Roselend (18,6 km aan 6,1%) moest lossen uit de kopgroep. Op deze wonderschone Alpenklim kwamen de beste klimmers naar voren, want in het peloton zagen we versnellingen van onder meer Pierre Rolland, Julian Alaphilippe, Warren Barguil en Damiano Caruso.
Koers ontploft op de flanken van Cormet de Roselend
Deze renners wilden nog altijd de sprong naar voren maken, wat ook zeker niet onmogelijk was aangezien het verschil met de omvangrijke vlucht bleef schommelen rond de anderhalve minuut. In de groep der favorieten stond de deur inmiddels wagenwijd open, voor sprinters als Alexander Kristoff, Caleb Ewan en ook Sam Bennett (die inmiddels was ingerekend door het uitgedunde peloton) werd het een middagje vechten tegen de tijdslimiet.
André Greipel moest al wat eerder lossen en besloot moederziel alleen in de bezemwagen te stappen. Castroviejo besloot zich in de eerste groep op te offeren voor zijn ploeggenoten Carapaz en Kwiatkowski en de Spaanse allrounder zorgde er met zijn strakke tempo voor dat de kopgroep stevig werd uitgedund. Op anderhalve minuut van de koplopers werd de uitgedunde favorietengroep gemend door Jumbo-Visma, met Robert Gesink als de man die het vuile werk moest opknappen.
De renners moesten nog enkele kilometer afwerken om de top van de Cormet de Roselend te bereiken, maar de koers leek na een razendsnel openingsuur dan eindelijk in een (eerste) plooi te liggen. De geelhemden van Jumbo-Visma lieten de voorsprong van de zeventien overgebleven vluchters oplopen tot twee minuten. Roglič en kornuiten hoefden zich ook nog geen zorgen te maken over de best geklasseerde renner in de kopgroep.
foto: Cor Vos
Hirschi en Carapaz strijden om de bergpunten, kopgroep spat uiteen
De meest gevaarlijke renner vooraan was oversteker Caruso, die de etappe begon met een achterstand van meer dan twaalf minuten op Roglič. Vlak voor de top kwamen de renners met ambities voor het bergklassement naar voren. Op de top van de Cormet de Roselend wist Hirschi na een stevig bergsprintje met Richard Carapaz als eerste boven te komen, goed voor tien bergpunten. Beide renner begonnen met een mooie bonus aan een snelle afdaling.
De onverschrokken Hirschi besloot vol door te gaan in de afdaling van de Cormet de Roselend, waardoor hij mindere daler Carapaz onder druk te zetten. De regerend Girowinnaar wist nu echter wel het wiel van zijn voorganger te houden en de twee renners besloten niet zomaar te wachten op hun medevluchters. Kwiatkowski, Edet en Bilbao moesten alles uit de kast halen om weer aan te sluiten, wat na een ziedende achtervolging wel lukte.
Stilte voor de storm
Het ging de hele dag op en af en dus begonnen de renners na de afdaling van de Cormet de Roselend meteen aan de volgende klim van de dag, de Côte de la route des Villes van derde categorie. Er was een goede verstandhouding tussen Carapaz, Kwiatkowski, Edet, Bilbao en Hirschi en dus besloten deze renners met elkaar verder te rijden richting La Roche-sur-Foron. De overige aanvallers waren gelost, de groep Roglič/Pogačar volgde inmiddels op vier minuten.
Op de derde beklimming van de dag, de Col des Saises, werd de orde gerespecteerd en kwam Hirschi opnieuw als eerste boven, voor Carapaz en Bilbao. De Zwitser beschikte overduidelijk over de meeste explosiviteit, tot frustratie van Carapaz, die nog altijd de ambitie had om de bergtrui over te nemen van Pogačar. Kwiatkowski zag het gevaar en dus besloot de Pool Hirschi onder druk te zetten in de afdaling van de Saises.
foto: Cor Vos
Superdaler Hirschi komt ten val, Carapaz en Kwiatkowski rijden weg
De wereldkampioen van Ponferrada zocht de ideale lijnen en Hirschi moest wat extra risico nemen om Kwiatkowski te volgen. De renner van Team Sunweb kon ditmaal zijn eigen lijnen niet rijden en dat was te zien, aangezien Hirschi een snelle bocht totaal verkeerd inschatte. De ritwinnaar in Sarran kwam ten val en moest opeens een halve minuut goedmaken op de overgebleven leiders Kwiatkowski, Carapaz en Bilbao. Dit bleek zelfs voor Hirschi een onmogelijke opdracht.
Zonder kwelgeest Hirschi wist Carapaz de volle buit te pakken op de Col des Aravis en ook op de loeisteile Montée du plateau des Glières wilde de Ecuadoraan als eerste bovenkomen. INEOS Grenadiers kende tot dusver een bleke Tour, maar vandaag wisten twee renners van de Britse miljoenenformatie de koers te kleuren. Kwiatkowski en Carapaz wisten op de steilste stroken van de Glières weg te rijden van Bilbao, op weg naar een een-tweetje?
Spektakel tussen de favorieten: Landa valt aan
In de groep der favorieten zagen we van bij de voet een versnelling van Mikel Landa. De Spanjaard liet zijn ploeg gisteren nog de hele dag op kop rijden, maar bleek op het moment suprême niet over de benen te beschikken. Vandaag wilde Landa zich wél laten zien en dus koos de nummer zeven in het klassement resoluut voor de aanval. De kopman van Bahrain McLaren wist de ene na de andere vluchter op te rapen, maar de overige klassementsrenners raakten niet in paniek.
Leider Roglič kon ook vandaag weer rekenen op Tom Dumoulin, Sepp Kuss en een beresterke Wout van Aert, die een groot deel van de Glières voor zijn rekening nam. De Belg wist een zodanig tempo te ontwikkelen dat Rigoberto Urán en later ook Adam Yates moesten passen. Landa wist hierdoor ook niet ver weg te rijden, al kreeg hij vlak voor de top wel hulp van de uitzakkende Caruso. Het was een dappere poging van Landa, maar wel een poging die strandde in schoonheid.
foto: Cor Vos
Sterk ogende Roglič neemt het initiatief, Porte rijdt lek
Landa werd vlak voor de bergsprint namelijk weer ingerekend door Pogačar, Roglič, Kuss, López, Enric Mas en Richie Porte, waardoor we met zeven matadoren begonnen aan de lastige uitloper van de Glières. Op de gravelwegen nam Roglič het initiatief en de leider in deze Tour wist zijn concurrenten onder druk te zetten, maar de Sloveen koos ervoor om met Pogačar, López, Landa en Mas aan de afdaling van de Glières te beginnen.
Mannen als López, Landa en Mas hadden wel een reden om vol door te rijden in de laatste 25 kilometer, aangezien Porte op de gravelstrook kreeg af te rekenen met een lekke band. De nummer vier in het klassement moest van fiets wisselen en raakte verzeild in een achtervolgend groepje met onder meer Tom Dumoulin. Het verschil schommelde een tijdje rond de halve minuut, maar Porte moest het werk wel grotendeels alleen opknappen.
Porte zet scheve situatie recht, loon naar werken voor Kwiatkowski
Vooraan wisten Carapaz en Kwiatkowski een koppeltijdrit uit hun benen te schudden, waardoor ze met een geruststellende voorsprong begonnen aan de ongecategoriseerde Col des Fleuris. Op deze niet al te steile klim bleven de twee renners van INEOS Grenadiers bij elkaar, terwijl Porte met een indrukwekkende inspanning weer naar het groepje Roglič/Pogačar wist te rijden. De Australiër wist onbedoeld ook Dumoulin en Caruso mee te sleuren naar het eerste elitegroepje.
Bij de favorieten was de strijd na de terugkeer van Porte beslist en dus ging de aandacht in de finale uit naar Carapaz en Kwiatkowski. De twee koplopers hadden in de finale alle tijd om te genieten. Kwiatkowski mocht van Carapaz als eerste over de streep komen. De Pool wist het geplaagde INEOS Grenadiers zo een broodnodige zege te bezorgen. Carapaz was ook een tevreden man, aangezien hij de bergtrui wist te veroveren.
foto: Cor Vos
Roglic doet goede zaken, Urán en Yates grote verliezers
De favorieten voor de eindzege finishten uiteindelijk op iets minder dan twee minuten van ritwinnaar Kwiatkowski. Wout van Aert wist de wielerwereld nog maar eens te verbazen door na een zware bergrit als derde over de streep te komen, Roglič en Pogačar waagden zich nog aan een sprintje voor de eer. De grote verliezers in het klassement zijn Adam Yates en Rigoberto Urán. De Brit zakt naar plaats zeven, Urán staat nu achtste.
Samenvatting etappe 18:
Inderdaad jammer dat jij hier actief blijft. Je voegt echt helemaal niets toe aan WF.
Doe ik dat dan niet? Volgens mij kan dat prima hand in hand gaan met mijn mening dat jouw totaal niet onderbouwde meningen niets toevoegen aan WF.
Ik heb ze allen gelezen en allen missen enige onderbouwing.
Ik geloof niet dat de Tour in Nederland momenteel heel erg leeft. Het gaat ook niet erg goed natuurlijk, qua Nederlanders.
-> "Omdat die rol maanden geleden is vastgelegd toen het nog niet eens zeker was dat hij op niveau zou terug komen. Sinds augustus is dit overduidelijk. Hij staat er. Anderen niet. Pas dan toch aan."
Dat Van Aert het beter doet dan we hadden durven hopen betekent, in combinatie met het minder presteren dan verwacht van anderen (Dumoulin, Bennett) juist wel dat je zijn rol kan (moet) veranderen. Dumoulin kan zijn rol overnemen. In het klassement speelt hij toch geen rol meer. Ondertussen kan je van Aert sparen voor het ogenblik dat er naar hem zal gekeken worden als kopman. Op het WK bijvoorbeeld. Of op de kasseien. De Tour is het belangrijkst. Maar de andere koersen tellen ook.
Dumoulin moet zijn eigen rol als knecht zo goed mogelijk uitvoeren. Dan kan hij niet ook de rol van Van Aert overnemen. Iedereen moet hun rol zo goed mogelijk uitvoeren zodat de kans dat Jumbo-Visma de Tour wint zo groot mogelijk is. De andere wedstrijden zijn allemaal van ondergeschikt belang aan het huidige doel. Daarbij begrijp ik niet waarom Van Aert het rustiger aan kan doen omdat Dumoulin en Bennett (doordat hij zijn rib heeft gebroken) niet zo goed zijn als ze ooit zijn geweest. Volgens mij betekent dat juist dat er nog meer van de andere wordt gevraagd.
eerste week was door de aparte aanloop wel interessant, daarna was het snel duidelijk welke kant het opging, al dan niet door te veel valpartijen bij potentiële outsiders, en onderging iedereen nogal mak de superioriteit van 1 team.
meest memorabele is uiteindelijk dat het in september werd verreden
Toch super jaar voor hem?
En waar heeft hij dat allemaal aan te danken..!?? Aan Team JV!
Wat een onzin. De sterkste wint in de klassiekers. Ik heb het over Parijs en Imola. In Oktober op dit niveau nog zitten kan al lang niet meer.
dan mag roglic dit jaar op zijn minst nog een keer of 2/3 iets presteren in een eendagswedstrijd, koers is gelukkig veel meer dan enkel eindklassementen van rittenwedstrijden
nee, doe dan maar van aert of fuglsang
Weinig verheffend verder, qua vermaak valt deze Tour weer erg tegen, zeker in vergelijking met vorig jaar. Tactisch allemaal te begrijpen, maar de liefhebber wordt er niet vrolijk van.
En zelfs de overgangsritten waren zelden heel spectaculair. Daar zaten mooie imponerende prestaties tussen, maar vaak was 't al op 20/30 kilometer van de finish duidelijk wie ging winnen en zat je dan maar te hopen op spektakel voor het klassement, wat uiteraard niet kwam. Zelfs de namen waren vaak hetzelfde. Nog eens Hirschi, nog eens Carapaz, nog eens Kamna en uiteraard nog eens een Alaphilippe-flop. Met onderweg een Sagan die wordt verslagen door Bennett met een Morkovje ertussen. Altijd hetzelfde. Altijd weer.
Beetje jammer dat je dan enthousiast moet worden omdat er bij die 20 ritten toch wel zeker een rit of 5 zat met ergens in 't midden een boeiend half uurtje.
Over 10 jaar zal Van Aert dat zelf nog herinneren en dat is veel belangrijker dan wat andere mensen dan nog herinneren. Daarbij is wielrennen een ploegensport (iets wat jij duidelijk niet op waarde weet in te schatten) en de Tour overwinning voor Jumbo-Visma (hun eerste) zal langer worden herinnerd dan welke andere overwinning van de ploeg dan ook.
Zijn seizoen is al lang geslaagd. Hij is niet meegegaan om zijn benen te sparen.
Zijn trainer geeft aan dat hij top kan zijn tijdens de Vlaamse klassiekers.
Afwachten hoe dat gaat verlopen. Door Covid19 is de hele wielerkalender gehusseld. Dus moet je roeien met de riemen die je hebt.
Het bijna dagelijks blijven hameren dat Wout niet goed wordt behandeld door zijn ploegleiding begint pathetisch te worden. Ik vind het een beetje lijken op een klein kind dat zijn zin niet krijgt.
Op de Belgische trainer van Wout mag je kritiek hebben als de klassiekers zijn geweest.
Tony Martin de meester voor de vlakkere gedeeltes, van Aert & Gesink uren op kop beukend wanneer het omhoog gaat en Kuss voor wanneer het echt steil wordt.
Dumoulin die ook keurig zijn steentje bijdraagt, alleen Benett viel een beetje tegen.
Roglic heeft laten zien dat hij terecht de man in het geel is.
Ooh ja, en dat gejank over van Aert, hij is momenteel een van de sterkste renners in het peloton en op vele terreinen kan hij goed mee, maar wanneer het tempo echt omhoog gaat op de steile gedeeltes van de grote cols komt hij tekort. Daarom (nu nog) geen ronderenner en dat lijkt mij als Van Aert supporter (want dat ben ik) geen schande, op deze manier wint hij veel meer. Misschien over paar jaar laten omscholen tot rondrenner. Al snap ik onze zuiderburen wel dat ze hem graag als ronderenner willen zien omdat het al tig jaar geleden is dat een Belg mee kon doen voor het podium in een grote ronde.
0 reacties op dit artikel:
https://www.wielerflits.be/nieuws/tour-2020-kwiatkowski-wint-laatste-bergrit-na-machtsvertoon-ineos-roglic-blijft-leider/
0 reacties op dit artikel:
https://www.wielerflits.be/nieuws/wout-van-aert-na-derde-plek-plan-was-om-bonificatieseconden-weg-te-kapen/
Ik snap onze masochistische vrienden uit Vlaanderen wel. Alleen hier krijg je klapjes.
Ik ben vaak best benieuwd naar de mening/algemene tendens van onze zuiderburen, en ik neem aan (hoop) dat degenen hier niet een goede afspiegeling zijn daarvan.
"...met Robert Gesink als de man die het vuile werk moest opknappen."
Ervoer dat meer als:
" ... met inzet van de pure klimmer Robert Gesink."
Morgen maar weer kijken hoeveel mensen denken dat Ewan of Bennett buiten tijd binnen komt, haha
Stel.. Een Nederlandse renner ontwikkeld zich tijdens de Tour voor een Belgische ploeg zoals van Aert dat nu bij JV doet. Dan zouden wij Hollanders ook van de hoogste daken moord en brand schreeuwen.
Het is alleen een volslagen nutteloze discussie zolang de kopman niet onderdoet voor zijn meesterknecht. Is dat wel het geval (Wiggins-Froome) ga dan gerust helemaal apeshit met verontwaardiging en complottheorieën.
Primoz heeft in nog geen enkele etappe ook maar iets van vormverlies getoond, ergo in alles laten blijken dat hij 100% knechtwerk waard is. Dat weet en respecteert van Aert als geen ander.
Jij hebt je eigen doodsvonnis getekend.
van aert heeft dan misschien weer iets te weinig ego, zou best wel eens mogen zeggen dat dit goed is voor 1 keer, maar dat hij dit volgend jaar niet meer opnieuw gaat doen, aangezien de grote droom toch al is waargemaakt
Gezien de resultaten in de afgelopen Tirreno gaat het al stukken beter. En met bijna 70 kilometer aan tijdritten heeft hij sowieso al een minuut of 3 voorsprong op al z'n directe concurrenten.
WvA ment de groep der favorieten op de slotcol, HC, tot dik drie minuten van de top, zodat Landa binnen schot blijft.
WvA rijdt Uran, Yates en Valverde eraf op die klim.
WvA rijdt zich leeg om Dumoulin naar Roglic en co terug te brengen.
WvA wordt derde in de rituitslag van de koninginnenrit als snelste van de groep der favorieten.
Bizar.
Er zouden toch 5 aankomsten boven moeten zijn, 4 of 5 cols boven de 2000 meter en minstens 50 km tijdrijden.