Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2019: Nibali zegeviert in Val Thorens, Kruijswijk op podium
Vincenzo Nibali heeft de ingekorte etappe naar Val Thorens gewonnen. In de beginfase sloop de Italiaan mee in de kopgroep om uiteindelijk solo naar de ritzege te rijden. Egan Bernal verdedigde met succes zijn gele trui, terwijl Steven Kruijswijk doorstootte naar het podium ten koste van Julian Alaphilippe.
Nauwelijks bekomen van alle ontwikkelingen in de negentiende etappe, werd ook de rit naar Val Thorens flink ingekort door de gevolgen van extreme weersomstandigheden. De beklimming van de Cormet de Roselend was niet begaanbaar, waardoor het peloton vanuit Albertville de route nationale N90 richting Moûtiers en de klim naar skioord Val Thorens nam. Even werd gevreesd voor het doorgaan van de etappe, maar om half drie werd dan toch het startsein gegeven.
Al in de neutralisatie reden de ploegmaats van gele trui Egan Bernal en Geraint Thomas (derde) en ook Julian Alaphilippe (tweede) vooraan. Niemand wilde zich laten verrassen in deze ultrakorte rit over slechts 59 kilometer. Dylan Teuns, Magnus Cort, Rui Costa, Ronde van Vlaanderen-winnaar Alberto Bettiol, Kevin Van Melsen en Lilian Calmejane vormden de eerste groep die wegreed en zij zagen ruim twintig renners de oversteek maken.
Samenstelling ontsnapping
Elia Viviani, 
Tony Gallopin, Vincenzo Nibali, 
Dylan Teuns, 
Sébastien Reichenbach, 
Nelson Oliveira, 
Omar Fraile, 
Magnus Cort, Gorka Izagirre, Alberto Bettiol, 
Michael Woods, 
Daryl Impey, 
Joey Rosskopf, Rui Costa, 
Vegard Stake Laengen, Jasper Stuyven, 
Nicolas Roche, Pierre-Luc Périchon, Jens Keukeleire, Lilian Calmejane, Niccolo Bonifazio, Anthony Turgis, 
Ilnur Zakarin, 
Nils Politt, Frederik Backaert, Kevin Van Melsen, 
Stephen Cummings, Ben King en Maxime Bouet
De Zwitserse kampioen Reichenbach was de best geklasseerde renner bij de vluchters, maar na drie weken koers was zijn achterstand al opgelopen tot ruim veertig minuten. Na 23 kilometer al bereikten zij de voet van de ellenlange klim naar Val Thorens. Voor de Fransen Périchon en Turgis was dit het sein om aan te vallen. Turgis moest zijn landgenoot laten gaan, terwijl Zakarin en Nibali juist aansloten. Even later haakten ook Gallopin en Woods hun karretje aan.
Jumbo-Visma neemt het heft in handen
In het peloton nam Jumbo-Visma de controle over van Ineos. Amund Grøndahl Jansen en Mike winnaar van de openingsetappe Teunissen, normaal gesproken de wegbereiders van hun sprinter Dylan Groenewegen, staken een handje toe in dienst van Steven Kruijswijk. Daarna namen betere klimmers George Bennett en Laurens De Plus het heft in handen. De rappe mannen gingen overboord, maar het was nog wachten tot het echte vuurwerk zou losbarsten.
Mike Teunissen voert de trein van Jumbo-Visma aan – foto: Cor Vos
Bij het ingaan van de laatste 25 kilometer hadden de vijf koplopers nog altijd twee minuten op het peloton, terwijl het restant van de vroege vlucht nog tussen de twee groepen bungelde. Het waren niet de eerste de beste renners die vooraan reden. Zakarin, Nibali en Gallopin wonnen al etappes in de Tour de France, terwijl Woods in de Vuelta a España al eens het zegegebaar maakte. Tot slot liet Périchon zich deze Tour al eens zien in de ontsnapping, zoals onlangs in de rit naar Gap.
Ook Ineos ging zich weer bemoeien met de controle in het peloton. Dylan van Baarle reed naar de kop om de vaart in het peloton weer op gang te trekken. Op achttien kilometer onder de top was de tank van Bennett, die eerder deze week nog twee keer viel, leeg en schoof De Plus op met Kruijswijk in het wiel – omringd door de mannen van Bernal. Op het moment dat de Belg doortrok, stond de achterdeur wagenwijd open: het pak dunde steeds verder uit tot een groep favorieten.
Alaphilippe kan niet langer volgen
De inspanningen van De Plus kostten de kop van onder anderen Dan Martin en Richie Porte, die daarmee als eerste renner uit de top-10 niet langer kon volgen. De Belg bleek goud waard, want op dertien kilometer onder de top haakte ook Julian Alaphilippe af. De nummer twee van het klassement moest steeds meer terrein toegeven, waarmee Kruijswijk virtueel doorschoof naar de podiumplaatsen.
Julian Alaphilippe moest afhaken op de klim naar Val Thorens – foto: Cor Vos
Vooraan reed Nibali twaalf kilometer voor de aankomst weg bij zijn medevluchters. De Italiaan wilde zichtbaar een gooi doen naar zijn zesde etappezege ooit in de Tour, waarin hij in 2014 al eens het eindklassement op zijn naam schreef. Hij sneed de laatste tien kilometer aan met een minuutje voorsprong op het groepje favorieten. De runner-up van de vorige Giro d’Italia vormde geen bedreiging meer voor het geel: zijn achterstand bedroeg al ruim anderhalf uur.
De Plus bleef intussen maar kopwerk verrichten voor Kruijswijk. Zeven kilometer onder de top buffelde de onvermoeibare Belg nog altijd aan kop van de groep, waarop Alaphilippe toen al ruim een minuut moest toegeven. De klim naar Val Thorens betekende de definitieve zwanenzang van de Fransman in deze Tour, want een podiumplek zat er niet langer in. Pas op 5,6 kilometer onder de top stuurde De Plus af, waarna Kruijswijk er alleen voorstond in de groep favorieten.
Favorieten houden kruit droog
Dan ging Gregor Mühlberger op kop rijden voor Emanuel Buchmann, waarbij Kruijswijk zich in het wiel zette van Egan Bernal. Met Buchmann had de Nederlander immers nog een gevaarlijke klant voor het podium in de buurt. De Duitser lag in het klassement slechts 0:27 achter op de kopman van Jumbo-Visma. In de laatste twee kilometer draaide Mühlberger af, waarna Ineos weer de controle nam met Wout Poels.
Vincenzo Nibali rondt zijn solo prachtig af – foto: Cor Vos
Vooraan in de koers hield Nibali nog altijd stand. Veertig seconden was het verschil met de groep favorieten. In de laatste kilometer had hij het nog erg lastig toen de wegen naar Val Thorens nog stevig opliepen, maar de ritzege gaf hij niet meer weg. Daarachter lag de strijd om het klassement in een definitieve plooi. In de laatste kilometer reden Alejandro Valverde en Mikel Landa naar de overige plekken in de top-3, maar Bernal, Thomas en Kruijswijk bezegelden hun podiumplekken.
Echter als de grote mannen volle bak gaan en hij geen ruimte krijgt is hij kansloos. Dat bleek vandaag.
Podium in Parijs is voor mij 10x waardevoller dan 1 etappe winnen.
En ja het Palmares van de Gendt is beter... waar het mij om gaat is dat je Kruiswijk geen laffaard kan noemen na deze prestatie. Tenzij je er geen geen verstand van hebt natuurlijk
Maar met Wout van Aert en Tony Martin erbij tot het einde dan had Kruijswijk de tour met gemak gewonnen.
Jumbo had vandaag gewoon Groenewegen vooruit moeten sturen en de rest van de sprinters OTL moeten rijden. Dan had Dylan morgen Groen gepakt. Prutsers.... ;-)
Ik heb een schitterende tour gezien. Weer een Nederlander op het podium, 4 overwinningen voor Jumbo, Alaphilippe die het de klassementsrenners tot de laatste beg lastig maakt, pinot die de sterkste lijkt maar door een waaierrit op achterstand komt aan een inhaaljacht bezig lijkt en dan plots uitvalt, Teunissen verrassend in het geel, improvisatie vanwege slecht weer, Quintana die met een lange vlucht weer tussen de mensen komt in het klassement,....
Goed, uiteindelijk staan de verwachte namen op 1 en 2, maar ik had vooraf de vrees dat die daar na de ploegentijdrit al zouden staan.
Geen strijd voor groen die zou Sagan even ophalen. Wit had bernal concurentie . Bergtrui tja als er zoveel geschrapt wordt krijg je dit. Ploegenklassement had schriftelijk af gekund, dat pakt Movistar elk jaar wel als troostprijs.
Teveel etappes die uit de kopgroep gewonnen werden.
En hoeveel Kilometers of minuten echt strijd gehad om het geel ?
Overigens mag de prijs van de slechtste ploegleiding gaan naar Movistar. Hoe die er al jaren lang in slagen telkens vreemde ploegtactieken toe te passen, hou je niet voor mogelijk. En dat met de intrinsiek sterkste ploeg. Vandaag vertikten Landa en Valverde naar Nibali te vlammen. Slechts de laatste honderden meters versnelden ze, en kwamen nog vrij dicht in de buurt van de stervende Nibali.
Kruijswijk rijdt 3 keer top 5 in z'n laatste drie grote rondes. Geen van de bashers hier die zelf maar een molshoop op kan rijden.
Voor Bernal en Thomas had het weinig uitgemaakt, maar ik denk dat Kruijswijk maar wat blij was met deze klim. Hij zakte er op het laatst weer net doorheen.
Ok enkel Dumoulin en Kruijswijk. Maar het blijft wel netjes.
Moge dit eindelijk de ogen openen van de KBWB. Al vermoed ik dat die niet gaat openen zolang het geen klassieker betreft.
Het is hier al zo erg dat we zelf geen top 20 meer halen in een grote ronde.