foto: Sirotti

Voordat de renners in het weekend de Vogezen opzoeken, krijgen ze vrijdag nog één vlakke etappe voor de kiezen. Alhoewel, helemaal vlak is het niet. In de slotfase moeten er twee korte klimmetjes overwonnen worden. Dit kan zorgen voor een verrassende finale. WielerFlits blikt vooruit.

Parcours
Het peloton krijgt een lange werkdag. Tussen Epernay en Nancy moet er 234,5 kilometer worden afgelegd. Alleen de zestiende etappe is nog langer. Het overgrote deel van de rit moet op vlakke wegen worden verreden. Pas in de slotfase krijgen de renners te maken lastigere stukken.

Dan moet het peloton namelijk twee heuvels van vierde categorie overrijden. De eerste ligt op zeventien kilometer van de meet. Dat is de Côte de Maron, een klim van 3,2 kilometer lang met een gemiddeld stijgingspercentage van vijf procent. Veel tijd om te sparen krijgen de renners daarna niet, aangezien tien kilometer later opnieuw moet worden geklommen.

De Côte de Boufflers moet dan worden opgereden. Deze is met zijn 1,3 kilometer minder lang dan de eerste heuvel, maar wel een stuk steiler: de klim heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9 procent. Zwaar genoeg dus om voor slachtoffers te zorgen. Daarna gaat men in dalende lijn naar de meet.

Favorieten
Voor kanshebbers op de etappezege moet er worden gekeken naar sprinters die in staat zijn om deze finale te overleven. De slotkilometers lijken te zwaar voor renners als Marcel Kittel en André Greipel. Ook vluchters zouden kans kunnen maken, maar Cannondale zal er waarschijnlijk alles aan willen doen om het tot een sprint te laten komen.

De etappe lijkt namelijk op het lijf geschreven van Peter Sagan. De 24-jarige renner moet in staat geacht worden om de twee beklimmingen in de finale te overleven en heeft dan een sterke sprint in de benen om de zege te grijpen. Zijn ploeg zal er daarom alles aan willen doen om de koers hard te maken. De Slowaak is al een aantal keer dicht bij een ritzege geweest, maar heeft nog niet gewonnen. Vrijdag krijgt hij een goede kans.

Dan moet Sagan wel zien af te rekenen met John Degenkolb. De Duitser van Giant-Shimano kan eveneens lastigere finales aan en beschikt bovendien over sprintersbenen. Daarnaast zit zijn ploeg in een winnende flow van de eerste dagen, al ondervindt de Duitser wel hinder van een spierscheurtje in zijn bil. Ook moet er naar Arnaud Démare gekeken worden. De Fransman heeft in het verleden bewezen heuvels te kunnen overleven, maar dat was vaak in kleinere wedstrijden. Als hij het ook in de Tour kan, heeft Démare met zijn sprint een goede kans op winst.

Hetzelfde geldt voor zijn generatiegenoot Bryan Coquard, die in deze ronde al enkele knappe ereplaatsen heeft weten te behalen. Een andere sprinter die heuvels goed kan verteren, is Milaan-San Remo-winnaar Alexander Kristoff. De Noor wist zelfs in de tweede etappe, die over een soort Luik-Bastenaken-Luik-parcours ging, lang bij te blijven. Ook José Joaquín Rojas is typisch een renner die in een sprint komt bovendrijven na een lastige finale.

Er moet bovendien rekening worden gehouden met een scenario waarbij minder renners de slotfase weten te overleven. Vooral Orica-GreenEDGE heeft daar belang bij. De ploeg beschikt namelijk over enkele sterke punchers. Simon Gerrans is een renner die dergelijke finales goed aan kan, maar ook Michael Albasini, Simon Yates en Jens Keukeleire zijn goed in dit werk. Tot slot zijn Matteo Trentin (foto), Greg Van Avermaet en Ramunas Navardauskas eveneens renners die na een lastige koers een sprint kunnen winnen.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Peter Sagan
*** John Degenkolb en Alexander Kristoff
** Arnaud Démare, Simon Gerrans en José Joaquín Rojas
* Matteo Trentin, Greg Van Avermaet, Ramunas Navardauskas en Bryan Coquard