Tour 2013: Voorbeschouwing Bergklassement

foto: Sirotti
De maand juli staat in het teken van de zoektocht naar de 100e eindwinnaar van de Tour de France. In de schaduw van de strijd van de gele trui zal er echter ook worden gebikkeld om het bergklassement. Het nevenklassement boette de voorbije jaren helaas in aan belang, maar is en blijft een uitgelezen kans voor veel renners om zich in de kijker te rijden in het grootste mediacircus van het wielerjaar. WielerFlits blikt vooruit.
Historie
Het bergklassement is in het leven geroepen voor de Tour van 1933, met Vicente Trueba als eerste winnaar. Het zou tot 1975 duren eer de leider van het nevenklassement in koers ook een eigen trui zou mogen omgorden: de maillot blanc à pois rouges oftewel de bolletjestrui. De primeur dat jaar was voor Lucien Van Impe, die net als de legendarische Federico Bahamontes in totaal zes keer eindwinnaar zou worden van het bergklassement.
Het record van meeste eindzeges moesten zij in 2004 afstaan aan de Richard Virenque, die dat jaar zijn zevende en laatste bolletjestrui in ontvangst mocht nemen. Op de erelijst prijken de namen van twee Nederlanders: in de gouden tijd van het Nederlandse wielrennen mochten Steven Rooks en Gert-Jan Theunisse in respectievelijk 1988 en 1989 in Parijs het podium op in de bolletjestrui. Vorig jaar kroonde Thomas Voeckler zich tot bergkoning.

Thomas Voeckler als bergkoning op de Champs Elysées (foto: Sirotti)
Puntentelling
Naar goede traditie worden de beklimmingen ingedeeld in vijf categorieën, op basis van hun lengte, hellingsgraad, hoogte, en plaats in de etappe. Sinds de reglementswijziging van 2011 zijn de zwaarste beklimmingen significant opgewaardeerd, waardoor nog meer dan voordien vooral op de cols buiten categorie goede zaken kunnen worden gedaan.
Buiten categorie: 25-20-16-14-12-10-8-6-4-2
1e categorie: 10-8-6-4-2-1
2e categorie: 5-3-2-1
3e categorie: 2-1
4e categorie: 1
Om de pure klimmers een voordeel te gunnen in vergelijking met de baroudeurs die het van ver proberen, zijn er ook dit jaar op alle beklimmingen van 1e, 2e of buiten categorie die als aankomst fungeren, dubbele punten te verdienen. Concreet gaat het om etappes 8 (Ax 3 Domaines), 15 (Mont Ventoux), 18 (Alpe d’Huez) en 20 (Annecy-Semnoz).
Kanshebbers
De strijd voor de bolletjestrui is ieder jaar een loterij. Voor weinig renners is hij voor aanvang van de wedstrijd een doel op zich: voor sommigen wordt hij dat na een goede ontsnapping, voor anderen is het de kans om mislukte andere ambities weg te spoelen. De kanshebbers kunnen daardoor in twee groepen ingedeeld worden: baroudeurs met goeie klimmersbenen enerzijds, en klassementsrenners die om welke reden dan ook tekort blijken te komen voor de eindzege anderzijds.
Er zijn zoals gezegd vier etappes die eindigen op een col en waarin dus dubbele punten te verdienen zijn aan de meet. Als de ploegen van de favorieten in geen enkele van die ritten ruimte geven aan vluchters en de klassementsrenners onderling strijden om de dagprijs, is de kans groot dat één van hen in Parijs de bolletjestrui in ontvangst mag nemen. Chris Froome steekt dit jaar zo boven de rest uit, dat hij in dat geval de kandidaat nummer één wordt, en ook Alberto Contador is dan een zware klant.

Kan Joaquim Rodríguez de Sky-trein ontregelen en zijn slag slaan in de aankomsten bergop? (foto: Sirotti)
Mogelijk zijn het echter topklimmers met iets mindere tijdrijderskwaliteiten die wat vrijheid krijgen in de bergetappes en dat kunnen uitbuiten voor het bergklassement. Joaquim Rodríguez beantwoordt uitstekend aan dat profiel, net als zijn landgenoot Alejandro Valverde. Diens ploegmaten Nairo Quintana en Rui Costa kunnen eveneens een doel maken van de trui, tenzij ze zich te zeer in een knechtenrol moeten schikken in dienst van hun kopman.
Verder in die categorie vinden we types als de Fransen Pierre Roland, Thibaut Pinot en John Gadret. Bij Garmin komen Ryder Hesjedal, op zoek naar revanche na de Giro, en Dan Martin in aanmerking. Igor Antón mikt vooral op de Vuelta later dit jaar, maar kan zich in de Tour misschien richten op de bollen, net als Damiano Cunego. En wat te denken van Andy Schleck? Over klassementsambities wil de Luxemburger zich na al zijn tegenslag niet uitspreken, misschien hoopt hij wel op de bergtrui.

Jongeling Thibaut Pinot kan Frankrijk een zoveelste bolletjestrui schenken (foto: Sirotti)
Daartegenover vinden we een pak renners die mogen hopen op een scenario als dat van vorig jaar, toen Thomas Voeckler aan twee raids die tot evenveel ritzeges leidden, bijna toevallig de bergtrui overhield. In etappes 9, 18, 19 en 20 liggen onderweg namelijk heel wat punten voor het oprapen voor mannen die het van ver willen en durven te proberen. Dan denken we in de eerste plaats aan Voeckler zelf, en in iets mindere mate aan zijn naaste belager van vorig jaar, Frederik Kessiakoff.
De Franse ploegen zijn altijd erg ijverig als het aankomt op het sprokkelen van bergpunten met aanvallers. In die categorie springen Maxime Bouet (Ag2r), Dani Navarro en Rein Taaramäe (Cofidis), Arnold Jeannesson (FDJ) en Brice Feillu (Sojasun) in het oog. Het zou dan ook geen verbazing mogen wekken indien zij in de zware bergritten onderweg enkele cols voor hun rekening nemen. Uit buitenlandse hoek geldt hetzelfde ook voor pakweg Mikel Nieve, Ion Izagirre, Andrey Amador en Alessandro De Marchi.

Euskaltel kan met Mikel Nieve (l.) en Igor Antón (r.) op minstens twee paarden wedden (foto: Sirotti)
Tot slot verdienen ook onze landgenoten een vermelding, omdat enkelen onder hen zich misschien ook kunnen roeren in de strijd om de bollen. Bij Blanco zullen Bauke Mollema als kopman en Robert Gesink als helper het bergklassement wellicht links laten liggen. Bij Vacansoleil-DCM, met al zijn vrijbuiters, ligt dat anders: Johnny Hoogerland heeft er nooit een geheim van gemaakt gecharmeerd te zijn door de bolletjestrui, en ook Wout Poels heeft het in zich ver te komen als hij hier een doel van maakt.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Joaquim Rodríguez
*** Thibaut Pinot, Thomas Voeckler
** Chris Froome, Daniel Martin, Nairo Quintana
* Igor Antón, Rui Costa, Wout Poels, Pierre Rolland