Tom Dumoulin: “Koen is een van de renners die dit het meest verdient”
Tom Dumoulin had drie dagen geleden een moeizame dag in de Giro d’Italia, toen hij op de Etna zeven minuten op de andere klassementsrenners verloor. De Nederlander ging niet bij de pakken neerzitten en was in de zevende etappe mee in de lange ontsnapping, die het haalde tot de finish. Uiteindelijk hielp hij zijn ploegmaat Koen Bouwman aan de zege.
Dumoulin was na afloop heel blij. “Het was een geweldige dag. Het was niet mijn plan om in de ontsnapping te zitten, maar ineens zat ik erbij. Ik ben zo blij voor Koen. Het is een van de renners in het peloton die dit het meest verdient. Ik wist dat hij de snelste zou zijn, maar om hem naar de laatste rechte lijn te brengen om te sprinten, was het eerste doel. Het lukte, dus ik ben heel blij.”
Dumoulin en Bouwman werkten in de ontsnapping een beetje voor elkaar, vertelde de 31-jarige renner. “Ik voelde wel dat mijn krachten wat afnamen in de finale, wat prima is, maar Koen voelde zich nog erg goed. Of het vertrouwen nu terug is? Ik ben in elk geval heel blij nu”, zei de winnaar van de Giro van 2017 tot slot.
‘Het was me het dagje wel’
Later ging Dumoulin in gesprek met Eurosport nog verder in op de etappe. “Het was me het dagje wel. Ik was echt helemaal niet van plan om in de ontsnapping te gaan vandaag. Ik dacht, ik ga mezelf nog wat extra dagen de tijd geven om weer de goede benen te vinden. Ik kwam een beetje bij toeval in de vlucht, omdat ik probeerde Koens vlucht te beschermen door op het wiel te zitten van renners die daar nog achteraan sprongen. Toen ineens hadden we een gat en zat ik in de ontsnapping. Supermooi dat het zo uitpakt. Er is geen renner die dit meer verdient dan Koen.”
Hoewel Dumoulin al sinds 2020 een ploeggenoot is van Bouwman, kende hij de 28-jarige renner tot voor kort helemaal niet zo goed. Daar kwam verandering in toen ze afgelopen winter samen op hoogtestage in Colombia verbleven. “Ik ben eigenlijk al tweeënhalf jaar ploeggenoot met hem, maar eigenlijk heb ik heel weinig wedstrijden met hem gedaan. In Colombia hebben we elkaar goed leren kennen en een heel mooi avontuur beleefd. We hebben de hele voorbereiding op de Giro ook samen gedaan. Ik ken hem inmiddels op persoonlijk en op wielervlak heel goed en ik weet dus ook dat hij heel rap is aan de finish, dus dat was wel echt een troef vandaag.”
Hoewel het vandaag heel goed ging, tempert Dumoulin de verwachtingen. “Het was in ieder geval veel beter dan de Etna-etappe. Maar ook met de benen van vandaag zou ik in het klassement niet bij de eerste drie rijden. maar het gaat steeds beter en ik hoop dat ik nog twee mooie weken voor de boeg heb.” Hoewel hij vandaag bijna drie minuten heeft teruggepakt in het klassement, is hij niet bezig met de algemene rangschikking. “Ik denk dat ik daarvoor tekort kom. We zien het wel. Het is voor nu de bedoeling om nog een paar mooie dagen uit te kiezen”, vertelde de geboren Maastrichtenaar tot slot.

Ik ga je de vraag nog eens stellen:
Wat mij bij jou toch wel benieuwt, is op basis waarvan je voor je nickname gekozen hebt. Was toch bij uitstek iemand met een positieve ingesteldheid, die anderen hun succes en hun plek in de spotlights gunde. Alleen al als bondscoach van Italië.
Ik hoor het graag!
Franco vergeet misschien, in welke fase de Giro zich bevindt? Of heeft hij daaraan ook geen actieve herinnering?!
Laat hem dit de rest van de giro doen. Niet te veel tijd verliezen in de andere ritten en voor je het weet sta je ineens ook in het klassement weer tussen de mensen.
Maar het begint met offensief koersen.
Wat dat betrefd heeft hij twee goede stappen gezet.
Ik kan me dus alleen bovenstaand commentaar aansluiten.
Ik vind het razend knap dat hij zich vandaag heeft opgericht. Lekker meedraaien in de kopgroep met een stel Medelanders, plezier maken en je ploegmaat uiteindelijk zien zegevieren. Dat, mijn beste medeflitsers, is mentale weerbaarheid. Tom heeft zichzelf (en zijn ploeg) vandaag een hele grote dienst bewezen.
Ik moet mijn uitspraak terugnemen dat Toms basis te smal is, want als je in een rit als gisteren tot de beteren behoort ben je fysiek in orde. Maar deze sport is de zwaarste ter wereld, dus als je het mentaal niet meer kunt opbrengen om de druk van het kopmanschap te dragen?
Finish gisteren (met gesticuleren van Tom) herinnert een beetje op Gent-Wevelgem 2021 als van Aert won en Hooydonk de laatste "leadout man" was. Maar, van Hooydonk is een knecht en Dumoulin is duidelijk de vedette van de ploeg en kopman. Volgens mij, niet nodige opoffering.
Bij knechten gaat het toch meer om waterdragen, in de eerste uren van de koers aan het peloton sleuren enz.