Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Toekomst voor Lotte Kopecky als klassementsrenster? “Mijn hart ligt bij de klassiekers”
Lotte Kopecky staat bekend als een klassiekerspecialist, maar de Belgische kampioene eindigde afgelopen week óók als tweede in de Tour de France Femmes. Mikt ze in de toekomst op meer? “Ik ben daar totaal niet mee bezig”, zegt de 27-jarige renster van SD Worx tegen Sporza.
“Ik ben heel blij met de renster die ik op dit moment ben”, vervolgt Kopecky, die dit voorjaar onder meer de Omloop Het Nieuwsblad en de Ronde van Vlaanderen won. “Mijn hart ligt bij de klassiekers en daar zal het wel nog een tijdje bij blijven liggen. Ik ga geen gekke dingen doen en ik ga me niet toeleggen op het klimmen.”
In de zevende etappe van de Tour de France Femmes, de enige bergrit van de ronde, verraste Kopecky vriend en vijand. Ze eindigde als zesde op de Col du Tourmalet. “Ik had helemaal geen verwachtingen richting de Tourmalet. Toen Demi Vollering ging, was het de versnelling te veel. Maar toen ik hoorde dat ik nog voor het podium reed, ben ik toch blijven aanklampen en heb ik alles gegeven. Het was een heel gekke rit en ik begreep ook niet goed wat ik aan het doen was.”
Na deze koninginnenrit stond Kopecky vierde in het algemeen klassement, maar met een knalprestatie in de afsluitende tijdrit wist ze nog twee plaatsen op te schuiven in het klassement. “In de tijdrit heb ik me helemaal niet druk gemaakt. Ik wist zelfs pas bij het podium dat ik tweede werd in plaats van derde.”
misschien ook nog luik-bastenaken-luik, aangezien reusser daar 3e kan worden
De parallel met Van Aert is ook heel duidelijk. De natie (en vooral ook Sporza) schreeuwt na een goede bergrit meteen over het winnen van een grote ronde. Terwijl het voor de persoon in kwestie overduidelijk is dat met de allerbesten mee klimmen nog veel te hoog gegrepen is, en er nog een wereld te winnen is in de eendagswedstrijden en lastige heuvelritten.
Als je uit zoomt wordt ze in 5 km klimmen op 3 minuten gereden door Vollering, nadat ze ook al een minuut aan de broek kreeg op de Aspin. Het zegt vooral iets over hoe smal het is aan de top in het vrouwenwielrennen, als je ziet hoe types als Reusser en Kopecky uiteindelijk zo hoog eindigen in het klassement. Denk dan ook nog even Moolman en Van Vleuten weg (gaan stoppen of zitten daar tegenaan), en je houdt weinig over. Niewiadoma, Longo borghini, Realini (hopelijk maakt zij een flinke stap), en wie weet ook wel Fem van Empel in de nabije toekomst...
Maar winst in een grote ronde is op dit moment enkel realistisch als Vollering niet mee doet, valt, of tactisch in de knel komt door Kopecky als ploeggenoot.
Plus dat ze natuurlijk wel heel erg profiteert van de ploeg waar ze in zit Als ze niet bij Vollering in de ploeg had gezeten had ze etappe 1 misschien wel gewonnen maar met weinig tijdverschil. Of Vollering had aan de voet van het klimmetje aangezet en iedereen gelost. In etappe 4 had ze niet meegekund als er echt tegen haar gekoerst was door Vollering en AVV. En in etappe 7 had Vollering veel eerder kunnen aanvallen, en dan was niet alleen het verschil met Vollering veel groter geweest, maar dan had ze ook meer tijd verloren op de anderen. Dat alles weegt een stuk zwaarder dan die paar bonusseconden die de ploeg haar volgens Sporza heeft gekost.
Ben wel benieuwd naar het parcours volgend jaar. Met start in Rotterdam en finish in Parijs en een duur van 7 dagen kunnen er geen echt hoge cols bijzitten, dus het kan ergens ook weer een unieke kans voor Kopecky zijn. Uiteindelijk zullen we wel naar meer etappes en meer bergritten gaan, dus dan wordt het weer onmogelijk voor haar om te winnen.
Het klinkt misschien een beetje kinderachtig of zeurderig, maar uiteindelijk hebben we het wel over topsport. En door nu een willekeurige set meerdaagse rondes in Frankrijk, Italie en Spanje tot "grote ronde" te bombarderen doe je de echte grote rondes (nu en in het verleden) tekort. Bovendien verdienen de vrouwen wat mij betreft een echte grote ronde.
De Tour de France Femmes is beter te vergelijken met de Dauphine dan met de Tour de France, net zoals de Giro Donne in de huidige opzet meer op de Tirreno Adriatico lijkt dan op de Giro D'Italia. De Giro Donne wordt niet eens door dezelfde organisatie georganiseerd als de Giro D'Italia. Het is een meerdaagse ronde in Italië, maar daarmee houdt het op qua overeenkomsten. Dat was vooral ergerlijk toen Dumoulin als eerste Nederlander de Giro won, maar men vervolgens begon te sputteren omdat de Giro al eerder door o.a. Vos en Van Breggen zou zijn gewonnen.