Tirreno-Adriatico zonder aankomst bergop, kans voor de klassieke renners
Tirreno-Adriatico heeft géén bergen opgenomen in het parcours voor 2019. Van de zeven etappes zijn twee tijdritten en twee met aankomst heuvelop. Die wending zorgt er mogelijk voor dat Tirreno-Adriatico weer interessant wordt voor klassiekerrenners.
De hoogste aankomst is al op de tweede dag, als de renners na 189 kilometer aankomen in Pomarance. Dat is 364 meter boven zeeniveau. Etappe vier naar Fossombrone kent een heuvelachtige finale, met twee keer de beklimming van I Cappuccini in de laatste twintig kilometer. De vijfde etappe speelt zich af rond de klim van Recanti. Die beklimming wordt in totaal vier keer aangedaan in de slotfase.
De derde en de zesde etappe zijn gemaakt voor de sprinters. Traditioneel wordt afgesloten met de individuele tijdrit in San Benedetto del Tronto.
Verschuiving van klim naar klassiek
De parcourswijziging heeft mogelijk een verandering van favorieten tot gevolg. Waar de laatste jaren renners als Michal Kwiatkowski (2018), Nairo Quintana (2017 en 2015) en Alberto Contador (2014) met de drietand naar huis gingen, lijkt de komende editie meer voor de klassieke renners gemaakt.
In 2016 streden Greg Van Avermaet en Peter Sagan om de eindzege. Dat was aanvankelijk niet de bedoeling van de organisatie, ware het niet dat de enige aankomst bergop onbegaanbaar was door sneeuwval. Mogelijk zien we komend seizoen dezelfde namen als in 2016 in de top van het klassement.
Tirreno-Adriatico staat op de WorldTour-kalender voor 13 tot en met 19 maart 2019.
Tirreno-Adriatico 2019 (13-19 maart)
Etappe 1: Lido di Camaiore (21,5 km, ploegentijdrit)
Etappe 2: Camaiore – Pomarance (189 km)
Etappe 3: Pomarance – Foligno (224 km)
Etappe 4: Foligno – Fossombrone (223 km)
Etappe 5: Colli al Metauro – Recanti (178 km)
Etappe 6: Matelica – Jesi (195 km)
Etappe 7: San Benedetto del Tronto (10,05 km, individuele tijdrit)
Bekijk hieronder alle profielen in een galerij
Ik zie dit niet herrinert worden als een epische editie Met dit parcours, meer als een voorbereiding voor Het echte werk.
Niet meer het zoveelste klimrondje, maar terug naar hoe de Tirreno meestal was, een feest voor de klassieke mannen. Laat Parijs Nice maar voor de klimmers zijn.
Erik Dekker heeft de Tirreno ooit gewonnen. Cancellara ook. Dat er nu steeds een zware bergrit in moet verlamt de koers nogal, daarin heeft vlek gelijk.
Edit: al denk ik nu dat je op kelderfan reageert, excuus.
Deze competitievervalsende zijtak van de sport is sowieso al niet geschikt voor het rondewielrennen, maar in een etappewedstrijd van slechts een week, zonder andere obstakels die voor grote verschillen kunnen zorgen, is het natuurlijk helemaal absurd.