Tadej Pogacar wil niets weten van mentale nederlaag: “Goede dag voor Vingegaard, maar ook voor mij”
Video Tadej Pogacar greep woensdag naast de ritzege in de Tour de France. De Sloveen leek nochtans lang op weg te zijn naar de overwinning, maar Jonas Vingegaard kwam terug bij hem én klopte hem in de sprint. “Ik denk dat we aan elkaar gewaagd zijn. Maar de Pyreneeën moeten nog komen, daar ben ik meer op voorbereid”, aldus Pogacar in het flashinterview.
“Het was een heel goede dag”, begon Pogacar eerder onverwachts het interview. “Onze ploeg deed het heel goed. Ik voelde me goed op de eerste zware klim, dus viel ik aan. Jonas kwam echter sterk terug op de volgende klim, waarna we samen naar de finish gingen. We kunnen nu echt spreken van een eerlijk gevecht. Jonas is in topvorm. Hij klopte me ook nog een sterk in de sprint.”
Na de fikse aanval van Pogacar had de kopman van UAE Emirates even een voorsprong van 30 seconden, maar daar kwam dus snel verandering in. “Ik voelde me goed in de afdalingen, maar dan kreeg mijn fiets opeens een kwak. Ik verloor wat energie. Ik voelde me nog wel goed, maar Jonas was beter. Ik wachtte dan op hem, ik wist dat hij toch ging terugkomen.”
Een nederlaag wil Pogacar de elfde etappe echter niet noemen. “Het is een goede dag voor Vingegaard, maar ook voor mij. Ik denk niet dat ik hier een mentale strijd verloren heb. Oké hij won de sprint, maar ik denk dat we aan elkaar gewaagd zijn. In de Pyreneeën zullen het andere klimmen zijn en ik ben meer voorbereid voor dat werk.”
João Almeida: “Zij kwamen als underdog, maar je ziet dat Jonas vliegt”
“Het kon beter, maar het was een goede dag”, voegt Pogacars ploegmaat João Almeida er nog aan toe na afloop van de finish. Volgens de Portugees heeft Vingegaard hem niet verrast. “Ik denk dat zij hier kwamen als underdogs, maar we wisten dat hij heel goed was. Meer kan ik niet zeggen, want je ziet dat Jonas vliegt. Ik denk dat zijn afdalingen best goed zijn. Misschien is hij niet de beste daler, maar dat gaat best goed. Dat laat zien dat hij de val te boven is gekomen.”
“We wilden aanvallen en verschil maken, de ploeg deed geweldig werk dus we gaan het zeker nog eens proberen”, aldus Almeida. “Hij pakt tijd op bijna iedereen, dat is het belangrijkste.”
Niet akkoord dat hij dit niet zou beseffen. Hij geeft het publiekelijk niet toe. Dat is een verschil.
Het enige waar Pogaçar op kan hopen is dat de weken inactiviteit van Vingegaard hem in de 3e week van de Tour te parten speelt.
Denk niet dat hij vandaag meer kon doen. Die laatste helling was te flauw om tot dan te wachten. Het alternatief was de vlucht laten rijden en met de favorieten collectief binnenrijden. Daar had hij ook niets mee gewonnen.
Ook nog niet volledig akkoord met het idee dat Vingegaard, Roglic en Evenepoel alleen maar kunnen groeien richting laatste week. Voor hetzelfde geld is het net omgekeerd door een smallere basis. Te vroeg om conclusies te trekken
En wie weet verandert Pogi het geweer wel van schouder in het hooggebergte. Door geen tijd meer te verliezen, maar ook niet meer te gaan voor tijdwinst.
Alleen is het wel de vraag of het plan ook lukt. Uiteindelijk heeft Pogacar net zo veel krachten moeten aanspreken als Vingegaard zelf. En tot op heden zijn ze bergop aan elkaar gewaagd gebleken. En ik heb nog niet de ploeg gezien bij Vislab die bergop een heel peloton aan de rekker kan leggen. Dit itt de afgelopen jaren....
Het zou prachtig zijn mocht het verschil beperkt blijven tot de slottijdrit.
Zijn benen zaten vol melkzuur, dat was tot 2x toe duidelijk te zien, zag er pijnlijk uit hoe hij op 2 verschillende momenten in totaal 5 of 6x in zijn zadel plofte.
En na de Pyreneeën komen ook nog de Alpen... ietwat vreemde uitspraak dus.
Pogacar heeft een enorm talent in explosiviteit en kan daarna voor lange tijd een vrij hoog tempo aanhouden dat demotiverend werkt voor achtervolgers. Vingegaard is minder explosief, maar kan (voornamelijk) bergop een tempo aanhouden voor bijzonder lange tijd dat niet alleen demotiverend, maar zelfs moordend werkt op achtervolgers.