Tadej Pogacar nog aan het herstellen van wegrit: “Tijdrit zal heel lastig worden”
Tadej Pogacar voelt de wegrit van afgelopen zondag nog steeds in de benen. De Sloveen komt aanstaande vrijdag weer in actie op het WK tijdrijden. “We zullen wel zien wat dat zal brengen”, vertelde Pogacar aan de organisatie.
“Ik voel de wegrit nog wat in de benen. We proberen die dus wat te laten draaien op de tijdritfiets, we zullen wel zien wat vrijdag zal geven. Wat ik van het parcours vind? Ja… Het is vrij lang”, lachte Pogacar na zijn verkenning. “Het is ook niet heel snel door het trage asfalt. Het zal alvast heel lastig worden.”
Een andere favoriet voor de wereldtitel is Stefan Küng, die dinsdag nog goud won met Zwitserland op de Mixed Relay. In de wegrit werd Küng vijfde. “Maar dit is compleet anders”, zei Küng met de glimlach tegen de organisatie. “Toen waren er misschien wel 45 bochten, nu zijn het er vier en dat op een parcours van bijna 50 kilometer.”
Küng: “Bijna een beetje saai”
“De finish gaat pijn doen in de benen, dat is zeker. Ik hou vooral van het tweede deel. Het eerste is bijna een beetje saai omdat je constant aerodynamisch moet gaan zitten, met je hoofd naar beneden. Daarbovenop moet je er ook voor zorgen dat je niet té snel gaat. Het wordt lastig”, besloot Küng, die vorig jaar tweede werd op het WK tijdrijden.

Er waren hier wat reaguurders die vonden dan deze tijdrit te technisch zou zijn voor Evenepoel. Ik vond het er gisteren helemaal niet zo technisch uit zien, en Küng lijkt dat met mij eens te zijn.
Een van die personen was ik. Ik dacht dat het parcours van de ploegentijdrit (die heel bochtig was) ook tijdens de individuele tijdrit afgelegd zou worden.
Mijn excuus, dit was incorrect. Evenepoel is op dit parcours zeker een van de grote favorieten.
Als hij hier wordt weggereden zal hij dat met zijn eeuwige glimlach incasseren en gaat dat geen deuk in zijn ego opleveren. Maar stel dat hij plots toch een superdag heeft…
[quote]Bovendien rijdt hij helemaal niet zoveel. Hij heeft nu 43 koersdagen, dat is net zoveel als Evenepoel, 3 minder dan Vingegaard, en 10 minder dan Almeida. En die gaan alledrie nog naar de Vuelta.[/quote]
Het gaat dan ook totaal niet om de kwantiteit maar om de kwaliteit en (vooral) intensiteit. Bovendien rijden Vingegaard en Almeida enkel rittenkoersen dat noem ik nog iets anders dan San Remo, Strade of Vlaanderen op een totaal ander terrein rijden, tegen totaal andere renners als Van Aert en Van der Poel in topvorm. Om dan weer over te schakelen naar een Tourduel met Vingegaard en dan weer te transformeren naar het najaar met het WK. Onder de continue druk, topvorm en drang om te presteren. Een huzarenstukje dat ik geen enkele andere renner al heb zien doen.
Evenepoel vind ik inderdaad beter vergelijkingsmateriaal (al rijdt die al geen Italiaanse en Vlaams voorjaar) maar die rijdt ook wel is 11de in Zwitserland vorig jaar of 7de in San Juan. Dat heb je bij Pogacar nooit. Evenepoel is het hele jaar goed, maar Pogacar is nog extremer en nog beter. Desalnietemin zie ik Remco dit ook geen 10 jaar meer volhouden.
Intussen is al een keer of drie formeel bevestigd dat daar zeker geen verandering in komt.
Ontgoochelt nooit, houdt nooit in en als je zijn programma van de laatste jaren bekijkt kan ik geen koers vinden waar hij is niet op de afspraak was of gewoon is wat kilometers maalde zonder resultaat te willen rijden. Ofwel is hij van ijzer maar kan me bijna niet voorstellen dat hij dit nog langer dan nog is 5 jaar volhoudt fysiek en mentaal. En dan is hij nog maar 29.
2x Tour
2x Lombardije
Luik-Bastenaken-Luik
Ronde van Vlaanderen
Strade
Amstel
Waalse Pijl
GP Montreal
2x Tirreno
Parijs-Nice
11 Touretappes
3 Vuelta-etappes
En daarnaast ook medaille op het WK en de OS, en 2x podium Tour en podium Vuelta.
Zelfs al koerst hij maar 3-4 jaar meer op dit niveau, gaat hij een waanzinnig palmares hebben. Een beetje het model Sagan: heel veel koersen en winnen, maar vrij vroeg opgebrand. Vraag is of die op een andere manier meer had gewonnen.
Heb hem ook wel al eens wat minder aanwezig gezien trouwens in koersen, zoals op het WK in Wollongong, het WK in Leuven en op een EK tijdrijden is hij ooit eens voorbijgezoefd door Ganna.
Ook andere jaren komt hij niet boven de 60 koersdagen.
Edit: nog even in de raceday statistieken gedoken bij PCS. Jack Haig voert dit jaar de lijst aan met 74. van de renners 25 jaar en jonger zit hij niet bij de 150 met meeste koersdagen.
Maar bij Pogacar itt het gros van die anderen wel telkens op het scherp van de snee.
Alle repect richting Tadej, maar dat eeuwig ophemelen en overdrijven van bepaalde data door bepaalde fans mag wel eens wat minder.
Hij rijd een pak minder, en anderen rijden net zo intensief. Misschien dat het bij anderen wat minder opvalt omdat ze misschien niet hetzelfde talent hebben, en daarom dus niet vooraan meekoersen voor de prijzen. Maar dat wil dus geen ruk zeggen over de intensiviteit waarmee ze rijden.
Wat een dikke flauwekul toch allemaal weer... Hij doet me eerder aan Romario denken... "Ik ben een beetje moe..."
Bepaald wazig wat je nu eigenlijk probeert te zeggen.
[quote]Hij rijd een pak minder, en anderen rijden net zo intensief. Misschien dat het bij anderen wat minder opvalt omdat ze misschien niet hetzelfde talent hebben, en daarom dus niet vooraan meekoersen voor de prijzen. Maar dat wil dus geen ruk zeggen over de intensiviteit waarmee ze rijden.[/quote]
"Anderen' (lekker duidelijk weer) zijn toch niet allemaal klassementsrenners, en hoeven toch, per definitie, niet altijd in de voorste groep te eindigen. Als je denkt dat Pogacar die elke eendagskoers rijdt om te winnen en elke rit in elke rittenkoers aandachtig is om zo min mogelijk tijd te verliezen even intensief is als die 80% van het peloton die hun ritjes uitzoekt en laat lopen als ze zin hebben, zijn we ver van huis. Straks ga je ook nog zeggen dat in de grupetto rijden even zwaar is als in de kopgroep van de Tour want hey ze hebben niet hetzelfde talent.
Komt daar nog bij dat hij van alle klassementsrenners de enige is die zich ook nog is richt op Strade, San Remo, E3, Vlaanderen. Dat lijkt mij, persoonlijke mening, gewoon heel zwaar om fysiek en mentaal te blijven bolwerken jaren aan een stuk.