Sylvester Szmyd en Alejandro Valverde zijn vrienden. Althans, donderdag op de Mont Ventoux waren ze dat. Szmyd deed zijn uiterste best om de voorsprong op de achtervolgers, die toch al groot genoeg was, uit te breiden. En Valverde verschakelde zich zowaar in het zicht van de finish.

Szmyds maakt het niet veel uit hoe zijn overwinning uiteindelijk tot stand kwam. “Hier winnen telt meteen voor dubbel. Winnen in de Dauphiné Libéré is groots”, vertelt hij Cyclingnews. “Ik dol altijd met de ploegmaats dat de Giro eigenlijk een voorbereiding is op de Dauphiné. Maar eigenlijk is dit wel mijn favoriete wedstrijd, samen met de Ronde van Romandië.”

“In de grote ronden moet ik altijd werken voor iemand anders. Bij Lampre was dat voor Gilberto Simoni en Damiano Cunego. Bij Liquigas werk ik nu voor Ivan Basso en Franco Pellizotti. Maar die rol past me perfect. Als ik op tijd ook eens een kans krijg, zoals hier.”

“Nee, ik heb de zege niet zomaar gekregen. We hebben niet eens gepraat. We zijn allebei sportmannen en begrepen elkaar goed.” Daar kan zijn vluchtmaat zich in vinden. “De zege was geen cadeau”, aldus Alejandro Valverde. “Szmyd had de benen om te winnen. Ik heb hem bedankt voor zijn hulp. Meer moet je er niet achter zoeken.”

“De Dauphiné Libéré winnen is voor mij en mijn ploeg heel belangrijk. Ik hoop dat ik de komende dagen geen tijd verlies en zondag de eindwinst kan pakken.” Over zijn deelname aan de Tour was de renner kort. “Het ligt niet in mijn handen. Maar ik hoop dat ik toch mag starten.”