Stefan Küng prolongeert Europese tijdrittitel, brons voor Remco Evenepoel
Stefan Küng is voor de tweede keer in zijn carrière Europees kampioen tijdrijden geworden. De Zwitserse titelverdediger moest aan het eerste tussenpunt nog enkele tellen toegeven op Filippo Ganna en Remco Evenepoel, maar kende een ijzersterk tweede gedeelte. Ganna moet voor eigen volk genoegen nemen met zilver, Evenepoel pakt het brons.
Vorig jaar was het in Plouay toch wel met een vergrootglas zoeken naar tijdrittoppers, maar dit jaar mochten we ons opmaken voor een fascinerend duel tussen meerdere kleppers. De meeste tijdritkanonnen gaven vandaag acte de présence. Twee renners (Remco Evenepoel en Stefan Küng) op de deelnemerslijst wisten zich al eens tot Europees kampioen in het tijdrijden te kronen en een derde – Filippo Ganna – was erop gebrand om de titel te veroveren voor eigen volk. Dat moest dan gebeuren in een nagenoeg biljartvlakke tijdrit van 22,4 kilometer in en rond industriestad Trento.
Affini met een scherpe tussentijd
Nederlander Julius van den Berg rolde om klokslag 16.00 uur als eerste van het startpodium, maar het was vooral uitkijken naar de tussentijd van Kasper Asgreen. De Deense stoomlocomotief van Deceuninck-Quick-Step was de eerste favoriet die van het startpodium rolde, wist op de heenweg een gemiddelde snelheid te ontwikkelen van 48,9 km/h en was na 10,5 kilometer goed voor 12m54s. Een eerste serieuze richttijd werd dus neergezet door Asgreen, maar er bleek nog veel meer in het vat te zitten. Edoardo Affini, ook een van de favorieten voor de titel, wist namelijk onder de tijd van Asgreen te duiken.
Met een tijd van 12m36s, aan een gemiddelde van net geen 50 km/h, was Affini liefst zeventien seconden sneller dan Asgreen aan het eerste tussenpunt. Het was vervolgens wachten op de doorkomst van Stefan Bissegger en ook de Zwitser schoot uit de startblokken. De winnaar van de recente tijdrit in de Benelux Tour kwam door na 12m34s en was nog eens twee seconden sneller dan thuisfavoriet Affini. Bissegger wist zijn Europese ambities dus kracht bij te zetten aan het eerste meetpunt, maar het was nog te vroeg voor definitieve conclusies.
Driestrijd tussen Ganna, Evenepoel en Küng
Kleppers als Remco Evenepoel, Stefan Küng, Rémi Cavagna en topfavoriet Filippo Ganna moesten namelijk nog passeren aan het tussenpunt. Maar eerst volgde nog de passage van Tourwinnaar Tadej Pogačar, maar de Sloveen (+20 seconden) kwam niet aan de tijd van Bissegger. Pogačar voelde na tien kilometer al de hete adem van Ganna in zijn nek, die wel bezig was aan een uitstekende tijdrit. De regerende wereldkampioen tegen de klok wist met 12m22s een nieuwe richttijd neer te zetten en bleek liefst dertien seconden sneller dan Bissegger.
Ganna was echter nog niet zeker van de Europese titel, aangezien ook Evenepoel in uitstekende doen was en de Belg volgde halverwege slechts op één seconde van zijn Italiaanse tegenstrever. Een driestrijd om de Europese titel leek aanstaande, aangezien ook titelverdediger Küng een sterke openingsfase kende en slechts vier seconden moest toegeven aan het enige tussenpunt. De grote vraag na het kennen van alle tussentijden: wie had het beste ingedeeld op weg naar de finish in het centrum van Trento? Intussen had Bissegger (met 24m52s) aan de streep de beste eindtijd gerealiseerd.
Küng wint na ijzersterke slotfase
Zwaargewicht Ganna wist op de terugweg naar Trento de één minuut eerder vertrokken Pogačar in te halen, waardoor hij even kon profiteren van de slipstream van de Sloveen. De Italiaanse hoop wist zijn inspanningen in de laatste kilometers door te trekken en dook uiteindelijk vijftien seconden onder de tijd van Bissegger. Vervolgens was het in spanning uitkijken naar de binnenkomst van Evenepoel. De Belg verloor in het tweede deel van de tijdrit iets van zijn pluimen, moest aan de streep zeven seconden toegeven op Ganna, maar verzekerde zich wel van een medaille. Brons voor Evenepoel.
Alleen Küng kon het Italiaanse feestje nog verstieren door onder de tijd van Ganna te duiken en de Zwitser deed dat met verve. Küng bleek uitstekend te hebben ingedeeld, wist op de terugweg naar Trento nog te versnellen en was nog eens acht seconden rapper dan Ganna. Küng wist zo zijn titel uit Plouay te prolongeren. Achter Küng, Ganna en Evenepoel moest Bissegger genoegen nemen met de vierde plaats, Max Walscheid werd knap vijfde. Affini, Asgreen, Maciej Bodnar, Cavagna en Almeida vervolledigden de top-10. De Nederlanders speelden vandaag een bijrol.
Na het tijdperk Cancellara en daarvoor Zülle en Tony Rominger zijn er Zwitsers in de top van het tijdrijden te vinden.
Niet alleen Küng, maar ook Stefan Bissegger en Marlen Reusser maken hier deel van uit.
Dik verdiend van Kung. Evenpoel ook echt top voor dit parcour
Je zou toch verwachten dat hij wat stappen zou gezet hebben in zijn prof-jaren, maar lijkt me toch weinig progressie te maken.
Zou me wel niet verbazen, want 21ste is voor Bjerg toch wel zwaar onder niveau moest er niets anders gebeurd zijn.
Blijf wel bij mijn standpunt, zou toch wel verwachten dat hij al af en toe zou meedoen voor TT-overwinningen, maar blijft toch eerder top-10 / top-15 rijder
Ja niet dat we er iets van hebben gezien, maar het is wel zo!
Dus.
Sarcasme modus off.
Er staan wel een hele bak goede renners in de top 10, die moeten dus ook daar allemaal in goede vorm zijn/kunnen winnen.
Ganna: misschien nog de TTT van gisteren in de benen? Ziet er altijd prachtig uit (hooguit dat geschuif over het zadel), maar vandaag ging het net niet hard genoeg.
Evenepoel gewoon een prima tijdrit. Jammer dat Lampaert volgende week als Belgisch kampioen toe moet kijken. Geen loon naar werken voor Lampie, maar als Evenepoel deze vorm heeft zal hij er volgende week waarschijnlijk ook gewoon kort bij zijn.
Bij Renaat Schotte heb ik toch echt af en toe wel een teiltje nodig als het om Evenepoel gaat. Ik dacht dat Wuyts al erg was, maar dat constante geleuter over luchtkogels van schepdaal trek ik niet echt goed.
Al met al: zo'n kort tijdritje in een kampioenschap is toch wel een keer leuk.
Maar doen dan Van Aert, Dumoulin en Dennis niet mee?
Trouwens, "In een langere tijdrit komt Evenepoel nog meer tot zijn recht, dus zou zomaar Wereldkampioen tijdrijden kunnen worden" klopt niet. Dat is "wishfull thinking". Of pure mythevorming.
Vandaag stond Evenepoel halfweg 1 seconden achter Ganna; aan de eindmeet waren dit er inmiddels 7. Ook tijdens de tijdrit van het Belgisch kampioenschap vergrootte zijn achterstand op Lampaert met elke extra kilometer. Evenepoel ZEGT dat hij voordeel haalt uit langere tijdritten. Hij ZEGT ook dat hij voordeel haalt uit lastige parcours. Maar de realiteit -o.a. de lastige tijdrit van de O.S.- wijzen het tegendeel uit.
Misschien zelf eens uitproberen ;)
Dus ik zou geen conclusies trekken van dat laatste stuk. Moest het parcours omgekeerd zijn dan had hij in het laatste deel beter gereden als in het eerste deel
Alle argumenten dat een langere tijdrit Evenepoel zou liggen en hij daar tijd zou goed maken op zijn concurrenten zijn wat mij betreft te weerleggen. Zeker als je de recente tijdritten erbij pakt, dan verliest ie tijd in het tweede deel t.o.v. zijn concurrenten.
Maar eigenlijk is het altijd hetzelfde liedje met Evenepoel (en de fans die hem napraten). Als hij verliest op een korte klim, dan ligt een lange klim hem beter (tot hij er ook daar wordt afgepierd). Als de klim te steil is, dan roept hij dat hij beter tot zijn recht komt op een loper. Als hij een koers op het vlakke niet wint, dan is de koers niet lastig genoeg (totdat hij ook de lastige koers niet wint). Als hij verliest in een gemakkelijke wedstrijd, dan zegt hij dat hij beter tot zijn recht komt als er hard gekoerst wordt. Om er ook dan niet aan te pas te komen.
Wat hem ligt: koersen in kleine wedstrijden en rondjes van een week. En al de rest is vooral wensdenken van Remco zelf en zijn omgeving. En de fans slikken het als zoete koek en blaten dit na, zonder enig bewijs daarvoor.
Het ideale parcours voor Remco en zijn fans is een parcours waarop hij wint...
Wint hij niet, dan is er altijd wel iets wat beter kan aan het parcours en de omstandigheden.
Hij heeft in zijn carrière 1 goede lange tijdrit gereden, wk 2019. Alle tijdritten die hij heeft gewonnen waren tussen de 10 en 23 km, dat is toch niet bepaald “lang”
De realiteit toont het tegenovergestelde aan. Vandaag stond hij halfweg 1 seconde achter Ganna, aan de eindmeet waren dit er inmiddels 7. Op het Belgisch kampioenschap verloor hij ook steeds meer tijd op Lampaert. En zijn prestatie op het lastige O.S.-parcours weerlegde ook zijn beweringen.
Prachtig podium, Küng haalt 13 seconden in tov Ganna in het tweede deel, sterk!