Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Sonny Colbrelli verslaat Remco Evenepoel op spectaculair EK wielrennen
Sonny Colbrelli is na een beklijvend duel met Remco Evenepoel de nieuwe Europees kampioen wielrennen geworden. Een uiterst spectaculaire, en ook loodzware wedstrijd in het Italiaanse Trentino draaide na 179 kilometer uit op een tweestrijd tussen beide kemphanen. In de sprint was Colbrelli veruit de betere.
Zware openingsfase
Een vroege vluchtpoging van Harm Vanhoucke (België), Franck Bonnamour, Aurélien Paret-Peintre (Frankrijk) en Antonio Jesús Soto (Spanje) op de grote lus met aardig wat beklimmingen was nog maar de inleiding van een zware openingsfase. Op de Vigo Cavedine-klim volgde een spervuur aan aanvallen van met name Frankrijk en Spanje. De vroege kopgroep kreeg er bijval van onder meer Thibaut Pinot (Frankrijk), Andrea Bagioli (Italië), David De la Cruz, Mikel Landa en Gorka Izagirre (Spanje).
Aan de voet van de steile Monte Bondone was het verschil met het peloton een kleine minuut. Op die klim werd flink aan de boom geschud en kwamen de eerste favorieten uit hun kot. Remco Evenepoel volgde een demarrage van Romain Bardet, maar die aanval hield niet lang stand. Mede door die versnelling waren de verschillen op de top klein. In de afdaling wist Evenepoel toch de aansluiting te maken met de kopgroep, samen met onder meer Matteo Trentin, Marc Hirschi, Diego Ulissi en Victor Campenaerts.
Het peloton op de Povo-klim in Trentino – foto: Cor Vos
Samensmelting
Grote afwezigen vooraan waren Nederland en Slovenië, maar eenmaal op het lokale circuit – op 100 kilometer (!) van de finish – was er een samensmelting van de voorste favorietengroepen. Bauke Mollema en Koen Bouwman waren de oranjehemden van dienst in dat peloton, dat ongeveer vijftig man groot was. Thuisland was van zins om zeven rondes voor het einde de koers hard te maken op de Povo (3,6 km aan 4,7%). Ulissi, Campenaerts, Stan Dewulf en Nelson Oliveira reden nog weg, maar werden snel weer ingerekend.
Zes rondes voor het einde was het Bardet die versnelde op de klim, maar Campenaerts counterde die aanval. De tijdrijder ontsnapte even later met Mark Padun, Markus Hoelgaard, Matteo Trentin en Tadej Pogacar. Reden voor Frankrijk om te achtervolgen en 60 kilometer voor de meet de koers uit elkaar te laten spatten. Evenepoel, Cosnefroy, Colbrelli, Hermans, Hirschi en Sivakov sloten aan bij Campenaerts, Pogacar, Trentin en Hoelgaard. Daarachter hadden Bardet, Almeida en Padun de slag gemist, evenals een groep met Mollema op een minuut. De Nederlander ging nog wel in de achtervolging met Dewulf.
Bauke Mollema kansloos voor zege
Mollema vocht zich met Campenaerts (gelost uit de kopgroep), Dewulf, Almeida, Bardet en later ook Geschke tot op 20 seconden te komen van de kopgroep, maar de Belgen waren niet van zins om mee te werken. Het leidde tot wat onenigheid op 40 kilometer van de finish en tijdverlies voor de groep-Mollema; drie rondes voor het einde was het verschil 48 seconden tussen de negen leiders en de groep-Mollema. Vooraan was het Ben Hermans die het tempo bepaalde, en mede door het stoorwerk van Campenaerts en Dewulf groeide de voorsprong verder en verder. De winnaar moesten we dus vooraan zoeken.
Remco Evenepoel voert de forcing – foto: Cor Vos
Remco Evenepoel maakt het verschil
Remco Evenepoel, Ben Hermans, Benoît Cosnefroy, Sonny Colbrelli, Matteo Trentin, Marc Hirschi, Pavel Sivakov, Tadej Pogacar of Markus Hoelgaard ging Europees kampioen worden. Het was de Rus die op de voorlaatste Povo-klim een aanval plaatste, maar de tegenaanval van Evenepoel had meer effect. Alleen Cosnefroy en Colbrelli geraakten met de Belgische topfavoriet over de top. Pogacar, Hirschi en Sivakov kraakten en werden in de afdaling bijgehaald door de andere gelosten. Die groep volgde bij het ingaan van de slotronde op ruim een halve minuut.
In de laatste omloop legde Evenepoel een snoeihard tempo op, dat te veel was voor Cosnefroy. De Fransman werd 11 kilometer voor de meet keihard uit het wiel gereden. Op de Povo zette Evenepoel nog een keer aan, maar een taaie Colbrelli verbeet de pijn en kwam in het wiel van de topfavoriet over de top. Evenepoel moest het daardoor tactisch zien op te lossen tegen de rappe Italiaan.
Evenepoel neemt Colbrelli op sleeptouw – foto: Cor Vos
Sonny Colbrelli zorgt voor volksfeest in Trento
Zes kilometer voor de finish nam Colbrelli dan toch over, maar Evenepoel kon het niet laten om toch de kop te nemen. Hij nam, weliswaar zichtbaar geïrriteerd, de Italiaan mee naar de laatste kilometer en werd daar met overmacht geklopt in de sprint. Colbrelli eiste het goud op en Evenepoel moest genoegen nemen met het zilver. Cosnefroy knokte zich nog naar het brons.
Op de erelijst van het EK wielrennen is Colbrelli de opvolger van Giacomo Nizzolo, die vorig jaar in Plouay de wit-blauwe kampioenstrui wist te veroveren.
Pogacar bergop lossen en daarna met 2 bloemzakken alle kopwerk doen zou heel mss de reden kunnen zijn dat hij Sonny niet loste.
Troost je haters , hij zal er uit leren, en zal nog beter worden
Daarom is het wel jammer van die motard die de verkeerde kant op ging in Brussel Cyclassic. Want als dat niet was gebeurd, dan had je daar al kunnen zien wat er met Evenepoel gebeurt als hij met rappere mannen naar de finish gaat. Dan had hij (en ook zijn supporters) waarschijnlijk daar al de les gekregen dat je met hele goede benen niet automatisch wint.
Onzin. Dit EK is Pogacars eerste wedstrijd sinds zijn oververdiende vakantie. Zowel de tijdrit als de wegrit zijn voor hem een doorgevoerde training.
Behalve vingegaard en Evenepoel, hebben Alaphilippe, Honore en Cosnefroy*2 + het peloton in Plouay, Colbrelli (dit EK) WVA, MVDP, Alaphilippe en Bernal (tijdens strade) dit jaar Pogacar gelost.
En er is een gigantisch verschil tussen Pogacar lossen in de Tour wat zijn hoofddoel van het jaar was en waar hij in de vorm van zijn leven was of tijdens een EK wat voor hem een voorbereiding is.
Jij vindt Pogacar goed in vorm? Hij is zeker niet slecht maar een Pogacar in goede vorm wordt er niet uitgereden in Plouay, wordt niet gedubbeld op het Ek tijdrijden en eindigt niet op meer dan een minuut van renners waar hij in de tourtijdrit van won. Een Pogacar in goede doen heeft geen moeite om renners als trentin, Hermans en Hoelgaard te lossen op een parcours dat hem perfect ligt. Hij wordt zeker niet gelost door Cosnefroy en Colbrelli op zo’n helling. Ik vraag mij af ofdat er iemand in staat is om een goede pogi hier te lossen.
Lombardije ‘de wedstrijd dat hem het beste ligt’ is pas binnen een maand dus nog genoeg tijd om in supervorm te komen. Jij mag ook niet vergeten dat Pogacar van de UAE tour tot de OS in supervorm was en een van de beste wielerperiodes had van deze eeuw. Ik denk dat het voor een 23e jarige (eigenlijk voor elke renner) na een tijd ook wel op kan zijn.
Sterke wedstrijd van Evenepoel, maar dat hij hier pogi lost zegt meer over de vorm van Pogacar dan wat anders. Pogacar reed vandaag op het niveau Hermans en ik denk dat wij beide weten dat hij en Hermans niet op dezelfde planeet liggen qua level.
Mooie Europees kampioen, als sprinter zo een koers rijden op dit selectieve parcours, petje af.
Als REV in de buurt blijft van van Aert tijdens het WK heeft ie zomaar een goede kans om wereldkampioen te worden. Hoewel er ook een goede kans is dat de Belgische ploeg niet 1 team is.
Jij die altijd op de bühne staat om 'Den Hollanders' een reprimande te geven als ze arrogant zijn (en toegegeven, dat zijn ze hier helaas ook regelmatig) geeft zelf nu het juiste voorbeeld, erg netjes van je
Voor Pogacar is dit EK de eerste wedstrijd na zijn -oververdiende- vakantie. En Hirschi lijkt -eindelijk- een beetje terug te komen.
Padoen viel tegen, ja.
Een EK (van het niveau) zoals een ander?
Benieuwd naar het WK.
Als hij dat een paar keer doet weten ze niet wat ze aan hem hebben in een finale. Nu wel. "Hij rijdt toch wel door met mij in het wiel" weten ze nu. Dan maar geen zilveren plak!
Vooraleer iemand het nodig vindt om op te merken dat Valverde op z'n 41e en in z'n 19e jaar bij de profs nog sterk rijdt, geldt zelfs voor hij die de uitzondering is die de regel bevestigt, dat de Valverde anno 2021 niet meer zo goed is als de Valverde anno 2014.
De natuur is onverbiddelijk: vroeg rijp is ook vroeg rot.
Getuigt mijns inziens van 100% wensdenken en blinde adoratie, en 0% realisme.
Toen Evenepoel de Classica San Sebastian won...
Toen MVDP de RvV won...
Alleen Pogacar heeft voorlopig echt bevestigd.
Zo is dat. In het Sporza-interview verstevigt Remco de mythe nogmaals: het parcours was niet lastig genoeg om Colbrelli te lossen. M.a.w. op een zwaar parcours is er slechts één kandidaat-winnaar, namelijk Remco Evenepoel.
Remco’s evolutie is echt wel spectaculair vind ik
Jij praat over spectaculaire evolutie; ik vraag me af of hij nu echt heel veel verder staat dan 2 jaar geleden. Uiteindelijk won hij toen ook al zijn wedstrijden van 1 week, was hij er kort bij in de tijdritten en wist hij ook wel eens een eendagswedstrijd te winnen. Maar lukte het nog nooit in de echt grote koersen.
Als je het mij vraagt zijn zijn tijdritten zelfs net wat minder scherp geworden (hoewel hij volgende week natuurlijk mijn ongelijk kan bewijzen) en is hij ingehaald op dat vlak door Ganna.
Ik denk vooral dat we kunnen concluderen dat hij nu weer aanhaakt bij het niveau van voor zijn val in Lombardije. En ik ben heel benieuwd of er nog rek op zit, of dat dit het misschien wel gewoon is voor Evenepoel. We hebben namelijk al veel van hem gezien, maar ook nog veel dingen niet....
tot zover "Evenepoel is niet explosief."
O ja en Cosnefroy kneep hij helemaal dood, die gast die van der Poel in het pak naaide in het voorjaar en vorige week z'n maatje Alaphilippe een paar hielen liet zien in Bretagne.
Tot zover, "hij kan het alleen tegen Jeanneke en Mieke"
3 Benoît Cosnefroy France 1:30
4 Matteo Trentin Italy 1:44
5 Tadej Pogačar Slovenia ,,
6 Marc Hirschi Switzerland ,,
7 Markus Hoelgaard Norway ,,
8 Ben Hermans Belgium 1:46
9 Pavel Sivakov Russia 1:49
Rijdt deze pannekoeken ook gewoon op bijna 2 minuten. Tja... helaas botste hij op een Colbrelli in bloed..vorm.