Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Sanne Cant maakt seizoensdebuut in Overijse: “Niet meer moéten winnen, voelt als een bevrijding”
Interview De meeste veldrijders zijn al een tweetal weken aan hun crossseizoen bezig, maar Belgisch kampioene Sanne Cant (33) pikt dit weekend pas in tijdens de Superprestigecross van Overijse. De Kempense was toe aan rust na een zwaar wegseizoen, maar dat wil niet zeggen dat de cross intussen van ondergeschikt belang is voor haar.
Wanneer we de ervaren Cant spreken op de ploegvoorstelling van Crelan-Corendon valt ons meteen op dat ze niet ongeschonden uit het wegseizoen is gekomen. De gevolgen van een zware valpartij tijdens Parijs-Roubaix, waarbij ze vol op het aangezicht terechtkwam, zijn rondom haar ogen nog steeds zichtbaar. De chirurgen brachten maar liefst zestig hechtingen in haar gezicht aan. “Omdat de littekens niet in contact met zonlicht mogen komen, draag ik nog altijd bescherming. Verder ondervind ik weinig hinder.”
“Het leek misschien een heel heftige valpartij, en dat was het ook, maar eigenlijk heb ik er geen enkele training door gemist. Na Parijs-Roubaix was het sowieso de bedoeling om een rustperiode in te lassen. Ik zou normaal wel op vakantie gaan, maar die is in het water gevallen (lacht). Verder heb ik tot en met het WK alles kunnen afwerken zoals het gepland was. Ik ben dus best blij met de zomer.”
Individualistische crosswereld
Cant, die zichzelf de afgelopen twee jaar ontdekte als wegrenster, mat zichzelf deze zomer een andere rol aan dan voordien. “In de Tour van vorig jaar was het de bedoeling om de sprinttrein voor Julie De Wilde op poten te zetten. Nu was ik meer een wegkapitein van de ploeg. Dat vind ik zelf heel fijn. Ik heb gemerkt dat ik een goede invloed heb op de jonge rensters in de ploeg, en je krijgt er ook veel dankbaarheid voor terug. Toen ik na het WK rust pakte om me op de cross te focussen, kreeg ik veel berichtjes met ‘we missen je, Sanne’. Dat zegt genoeg.”
Cant heeft intussen al veertien Belgische titels – foto: Cor Vos
In dat opzicht wordt het meer individualistische veldrijden wennen voor Cant. “Het wordt toch een knop omdraaien om zelf dat killersinstinct aan te wenden. Ik heb veel voor anderen gereden en vooral veel plezier gemaakt met de ploeg. Als je dan nu met je eigen camper naar de cross moet, en wat meer in je eigen wereldje zit, is dat iets totaal anders.”
Nochtans is Crelan-Corendon versterkt met Inge van der Heijden, die naast de drievoudige wereldkampioene de tweede sterkhouder in de ploeg moet worden. “Daar ben ik enorm blij mee. Vroeger was ik de enige vrouw met deze trui in het veld en werd er snel naar mij gekeken. Als ik nu eens een slechte dag heb, gaat dat minder opvallen. En het neemt ook wat druk weg, wat ik ook op de weg zo prettig vond. Niet meer moéten winnen, of moeten presteren, dat geeft een bepaalde vorm van bevrijding.”
Vijftiende BK-titel
Maar vergis u niet: Cant is nog altijd gemotiveerd om voorin mee te spelen. De laatste jaren merkte de Lilse dat het steeds moeilijker werd om wekelijks voor overwinningen te gaan, met 2018-2019 als het laatste seizoen waarin ze meer dan drie overwinningen pakte. Maar dat schrikt Cant niet af. “Ik ga me vooral focussen op de zaterdagwedstrijden. De Wereldbekers zijn wat te hoog gegrepen om nog mee te doen voor de overwinning, maar op zaterdag vind je ook mooie televisiecrossen. Daar wil ik meespelen bij de eersten.”
Een ander groot doel is het Belgisch kampioenschap, dat in Meulebeke op de planning staat. Cant is al lang alleen-recordhoudster in België, maar ze heeft nog een ander record op het oog. “Als ik een vijftiende keer zou winnen, dan evenaar ik Katherine Compton, die in Amerika zo vaak heeft gewonnen. Ik heb altijd veel motivatie voor een kampioenschap, maar dat aantal evenaren zou het extra speciaal maken.”
Wat haar helaas niet gelukt is, is een jonge generatie inspireren om ook in de modder te gaan fietsen. Want het aantal baggerfietsers bij de Belgische dames steekt schril af tegen de breedte van het deelnemersveld bij de Belgische heren.