Remco Evenepoel ziet dit koersweekend vooral als belangrijke ’testcase’ voor zijn schouder
Na vier etappes heeft Remco Evenepoel nog altijd uitzicht op de eindzege in de Ronde van Romandië. De Belg moet in de laatste twee ritten nog wel flink wat terrein goedmaken op mannen als Lorenzo Fortunato en Lennert Van Eetvelt, maar met een bijzondere zware bergrit en tijdrit voor de boeg, is er nog van alles mogelijk.
Wat verwacht Evenepoel zelf eigenlijk van de twee beslissende etappes in Romandië? “Ik laat het op me afkomen, probeer geen tijdverlies op te lopen of in het slechtste geval te beperken op de andere klassementstenoren en dan zondag uit te pakken in de tijdrit”, doelt Evenepoel in gesprek met Het Laatste Nieuws op de zeventien kilometer slottijdrit van en naar Genève.
“Een tijdrit is altijd belangrijk voor mij”, vervolgt de huidige wereldkampioen tegen de klok. “Het wordt ook een interessante testcase voor mijn geteisterde rechterschouder.” Sinds zijn valpartij op training eind vorig jaar, heeft Evenepoel last van een vooralsnog ‘dode’ spier en gevoelige ligamenten. De vraag is of hij zondag in zijn typerende aerodynamische houding de tijdrit kan afwerken.
Lodewyck: “Als het niet lukt, zal het geen ramp zijn”
“Dat hij pijnvrij en zonder andere lasten op die tijdritfiets kan zitten, is op zich al goed”, geeft Klaas Lodewyck, ploegleider bij Soudal Quick-Step, aan. “Tot dusver had hij daar zo goed als nog niet kunnen op trainen, omdat dat het (toen) onmogelijk was. Dat ‘plooien’ zou voor ons moeilijk zijn, maar… Remco is een atleet, hé.”

Remco Evenepoel op zijn tijdritfiets in de proloog – foto: Cor Vos
“Fysiologisch blijven we ook dagelijks verder werken op die schouder. Van het losmaken tijdens de massage tot het intapen voor de race”, schetst Lodewyck. “In de aanloop naar de tijdrit wordt dat zelfs geïntensifieerd. Meer kunnen we niet doen. Zijn positie op de tijdritfiets lijdt er bijvoorbeeld niet onder.”
“Hij zal er, niet teveel kijkend naar de concurrentie en uitgaand van eigen kracht, alles aan doen om ze naar zijn hand te zetten. Winnen zou enorm veel deugd doen. En mondt dat verder uit in een mooi eindklassement? Des te beter. Maar ook hier: als het niet lukt, zal het geen ramp zijn. Hij is aan deze rittenkoers begonnen met het initiële doel om progressie te maken. Om stappen te zetten. En dat doet hij”, besluit Lodewyck.
Reacties zijn gesloten.