Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Remco Evenepoel verliest podiumplek in Tirreno: “Niet goed genoeg vandaag”
Remco Evenepoel beleefde in Tirreno-Adriatico een dag om snel te vergeten. De leider van Quick-Step Alpha Vinyl begon als de nummer twee aan de koninginnenrit naar Carpegna maar vond zich aan het eind van de etappe terug op de elfde plaats van het klassement.
Evenepoel moest op de eerste beklimming van de Monte Carpegna lossen uit het peloton en keek op de top al tegen ruim een minuut achterstand aan. De 22-jarige renner kon rekenen op de steun van wereldkampioen Julian Alaphilippe, die, ondanks dat hij in het eerste deel van de rit nog in de aanval was gegaan, nog genoeg over had om zijn ploeggenoot op tempo te houden en hem in de vallei te helpen tot aan de voet van de laatste klim.
Ondanks dat zijn rol in het algemeen klassement was uitgespeeld, liet Evenepoel het hoofd niet hangen en probeerde hij de schade zo veel mogelijk te beperken. Uiteindelijk sloot hij de etappe af op de dertiende plaats, op vier minuten van etappewinnaar Tadej Pogačar. “Het was niet goed genoeg vandaag”, schreef de Belg in een korte reactie op social media. “Bedankt ploeg voor al het harde werk en gefeliciteerd Tadej Pogačar.”
Voorafgaand aan de etappe liet Evenepoel weten dat hij rekening hield met een zware dag en dat ook de kou een rol kon gaan spelen. “Het wordt vandaag een heel zware etappe, koud ook. Het belangrijkste is dat we warm blijven in de afdaling, om daarna met frisse benen en een goed gevoel aan de tweede beklimming van de Carpegna te beginnen. We weten allemaal dat de beste klimmers van de vorige Tour de France hier zijn. Mijn enige doel is om ze te volgen.”
Morgen eindigt Tirreno-Adriatico. De etappe door en rond San Benedetto del Tronto is normaal gesproken voor de sprinters op het lijf geschreven.
Maar daar zit de weeffout in zijn denken lijkt mij.
Die tegenvallers konden we nog omkaderen met termen als pech, hoop, revalidatie, herstel, verbetering, gewenning, potentie.
Maar nu weten we: dit is wat het is.
.
Je zou als ploegbaas maar alles gezet hebben op winst in een grote ronde met Evenepoel. Een pak sponsoren vinden die in dit verhaal mee willen voor meerdere jaren. En dan krijg je dit te zien bij de eerste de beste serieuze test. Patje drinkt zich spontaan een dubbele hypo.
Of het te vroeg is om nu al het geweer van schouder te veranderen weet ik niet, maar het is niet echt uitnodigend om verder te gaan met het optuigen van een rondeploeg, wetend dat je het in sprints en klassiekers altijd uitstekend doet.
Ik heb vaker gezegd dat Evenepoel beter af zou zijn bij een ploeg als TJV, Ineos of andere rondeploeg. Waar hij de stiel zou kunnen leren in de schaduw van enkele andere rondetoppers, en niet zelf degene zou zijn waar het altijd om draait. Kijk naar Vingegaard, die gewoon gestaag kan groeien zonder de immense druk van de ploeg.
De vraag is of het een uitdaging is die kan worden opgelost. Deze ineenstorting is namelijk de vreemdste die we in vele jaren hebben gezien. Ze volgen altijd hetzelfde patroon, of ze nu op de onverharde wegen van de Giro, in Il Lombardia of op Monte Carpegna in Tirreno-Adriatico komen. In alle drie genoemde races zakte hij verrassend vroeg in, maar in alle drie de races leverde hij ook een indrukwekkende comeback, waarbij hij na de crisis bijna geen tijd verloor aan de besten. Dat patroon zagen we vandaag voor de derde keer.”
Patje mag dan al met Evenepoel zijn ambities geschermd hebben om de sponsoren aan zich te binden, hij heeft duidelijk nog niet geïnvesteerd in een team voor een GT-klassement.
Wie weet is Evenepoel wel een renner die perfect past bij het QS-dna van de afgelopen jaren en moet er helemaal niks heringericht te worden? Of groterondewinst voor de sponsoren een must is, is ook nog maar de vraag.
"comeback, waarbij hij na de crisis bijna geen tijd verloor aan de besten."
Dat is onzin: in elk van de aangehaalde wedstrijden behaalde Remco, ondanks een "comeback", niet eens een top 10-plaats in de rit en verdween hij uit de top 10 van het klassement.
Al kom je op twee uur achterstand binnen, het is mij een raadsel wat die 4 minuten te maken hebben met de stelling. Antwoord op de vraag krijg je door de achterstand op bijv. Porte of Hindley per kilometer te noteren (mocht je daar zin in hebben) en dan te kijken wat er gebeurt. Ik heb de tijden niet genoteerd, maar heb wel een redelijk goed geheugen waaruit ik de conclusie trek dat er richting het einde toe wel degelijk sprake is van een comeback (zowel in posities als in tijd, uitgezonderd op de twee/drie besten in koers). Hoe dat komt, de duiding, daar kan je natuurlijk van mening over verschillen, maar de feiten ontkennen vind ik wél kwalijk. Ik ben het volledig met de quote van Emil Axelgaard eens dat Evenepoel in de strade rit van de Giro, in Lombardije en in de Tirreno vroeg in de finale een ferme inzinking krijgt, moet lossen, dat je verwacht dat het verlies systematisch opbouwt tot 8 minuten aan de finish, maar dat er opeens een herstel optreedt en de Belg toch weer hogere wattages kan gaan trappen die niet onderdoen voor de mannen die 4e, 5e en 6e werden gisteren. Hoe dat komt daar kan je over discussiëren, dat is het raadsel van Schepdaal.
Je kunt op Strava enkele segmenttijden uit de finale bij elkaar optellen en vergelijken tussen de renners. Evenepoel reed het eerste stuk van de laatste afdaling bijvoorbeeld net zo snel als Porte, die een bocht mist en daardoor fors tijd verliest op Vingegaard en Landa.
Arensman wint zelfs een seconde op Evenepoel in de totale afdaling: ook hij reed nog ergens voor. Voor de meeste renners waarop Evenepoel tijd won in de laatste 13km, viel er op dat moment niet heel veel meer te winnen of verliezen, buiten een voor hun onbelangrijk enkel of dubbel plekje in het algemeen klassement.
Ergo, een 'mentale comeback', hooguit: vele anderen zouden wellicht compleet hebben laten lopen. Dat siert hem, maar hij moet zich er niet aan vastklampen en ook voor zijn schare volgelingen is het aan te bevelen om het niet te groot te maken.
Op Pogacar na, stonden alle renners die nu voor hem in het klassement staan aan het begin van de rit nog achter hem.
En dat is exact hetzelfde verhaal geweest in de Strade-rit in de Giro. Afhaken, heel snel op een groot gat komen, en vervolgens niet significant meer tijd te verliezen.
Als je het mij vraagt dan lijkt dat eerder iets mentaals te zijn. En geen mentale sterkte, maar een mentale zwakte op het moment dat je voelt niet de beste te zijn. Alsof ie het dan even laat lopen, om vervolgens tot de conclusie te komen dat er veel renners toch misschien slechter zijn dan hijzelf, en weer een stuk vertrouwen krijgt als hij renner na renner inhaalt.
Na alles wat ik gezien heb, neig ik naar die conclusie.
Juist, zo zie ik dat ook.
Misschien hebben we meer data nodig om een verklaring te vinden. Rijdt Remco Baskenland als volgende meerdaagse WT-koers? Een vierde ‘identieke’ situatie maakt het patroon wellicht/allicht duidelijker.
"wel als ik kijk naar waar hij rijdt als hij moet lossen, en waar hij uiteindelijk finisht. Dan vind ik 3 minuten verliezen op Vingegaard&Co eigenlijk verrassend weinig"
Dat is louter dankzij licht dalende, nagenoeg vlakke laatste kilometers waarin hij een soort tijdrit reed. Indien de wedstrijd bergop zou geëindigd zijn, dan had Evenepoel nóg meer tijd verloren. En, zeg nu zelf: in één rit in een kleine rittenkoers 4 minuten op winnaar, 3 minuten op de nummers 2 en 3 enz. verliezen, daar is niets mentaal aan, dat is puur fysiek.
Maar duidelijk getest en te licht bevonden als ronderenner. Veel meer dan de Giro vond ik deze Tirreno een eerste echte graadmeter, en Evenepoel komt op dit moment blijkbaar nog flink tekort.
Nu zijn er nog wel (goede) ronderenners die er deze week zijn doorgezakt, maar ik denk niet dat Evenepoel op dit moment echt tot de top behoort van het klimmersgilde. Gevat door de kou of nog niet in topvorm? Zou kunnen, maar dit soort testmomenten liegen zelden en hij is gewoon onder de verwachtingen gebleven.
Geen schande uiteraard op zijn leeftijd, de vraag is of je er echt een ronderenner van kan maken of dat zijn toekomst elders ligt. Op zich lijkt het logisch dat iemand met zijn lage gewicht en hoge w/k een topklimmer is, maar misschien mist hij toch de juiste lichaamsbouw. Of is het mentaal? Op momenten dat Remco niet de beste is, lijkt er altijd even een kleine inzinking te volgen.
En nu? Baskenland zonder al te veel verwachtingen en dan samen met Alaphilippe kijken of het in een eendagswedstrijd tegen de absolute top wel lukt om bovenaan te eindigen in de Ardennen. Al zie ik echt niet in hoe hij het Pogi op dit moment moeilijk kan maken, maar misschien is die tegen dan al wat zijn geweldige vorm kwijt.
Evenepoel moet dit jaar hoe dan ook mikken op een grotere overwinning dan vorig jaar. Daar komen nog heel wat mooie kansen toe, maar als ronderenner moet je de verwachtingen voorlopig bijstellen. Daarvoor lijkt de kloof als het echt bergop gaat op dit moment veel te groot.
De Luxemburger heeft wel Luik op zijn palmares staan, dat moet Evenepoel toch nog waarmaken.
Ik denk dat er heel veel Evenepoel-fans keihard terug op aarde terecht gekomen zijn. Vanwege het feit dat hij er zo doorheen zakt, het moment waarop, en het gigantische verschil met generatiegenoten Pogacar en in iets mindere mate Vingegaard. Persoonlijk ben ik ook verbaasd. Ik had hem een stuk beter verwacht gezien zijn eerdere rondjes van 1 week. Niet als winnaar, maar wel "gewoon" top 5.
Het lijkt ook ergens iets mentaals te zijn op het moment dat het niet gaat. Blijkbaar had hij al voor de eerste steile klim in de gaten dat het zijn dag niet zou worden. Dan wappert hij er snel af, om vervolgens een snellere 2e beklimming te rijden dan de eerste. Een beetje als in Lombardije ("5 minuten slechte benen"), waar hij na het lossen ook weer een boel mensen oprolt. Of in de beruchte gravelrit in de Giro, waar hij aanvankelijk snel terrein verliest om vervolgens tijd goed te maken.
Ik denk haast dat Remco niet kan fietsen met het idee dat hij niet de beste is. Dat het hem mentaal blokkeert als hij de koers moet ondergaan ipv kan domineren.
Benieuwd naar zijn uitgebreidere uitleg... ook bijv over die snellere 2e beklimming.
Het zou best wel eens kunnen dat hij vanbinnen vrij onzeker is en te snel blokkeert als hij zich wat minder voelt op belangrijke momenten.
ik zie het op dit moment niet als mentale sterkte. Want er hingen renners aan die slechtere benen hadden dan Remco, als je de einduitslag ziet. Doet me denken aan het oortje dat hij uittrok in de Giro, een soort van opgeven. De voetballer die weet dat ie verloren heeft maar de wedstrijd nog uit moet spelen... om dan toch nog een eretreffer te willen maken.
Als ronderenner mag een slechte dag je max een halve minuut tot een minuut kosten. En niet 3 of 4, terwijl het er misschien 1 of 2 hadden kunnen zijn.
Herinner je je nog de Giro? Toen stond Remco nog "op 1 minuut van het podium." De dag erna, na de eerste bergrit, stond ie op bijna een half uur.
Dit is natuurlijk meer dan alleen beseffen dat er één wonderrenner in jouw generatie rijdt waar je niet tegenop kan, dat is al een tegenvaller maar er zouden immers genoeg grote rondes zijn waar die niet aan de start komt. Maar hier niet eens bij de beste 10 horen is natuurlijk wat anders.
Hij en z'n trainer zullen hopen dat er wat anders speelde (de koude, voeding, een griepje dat vannacht doorbreekt) want anders zal er wat mentaal oplapwerk nodig zijn.
Het enige waar hij zich mogelijk aan kan optrekken is dat hij de vorige ritten goed presteerde op terrein waar hij vroeger meer moeite mee had (sprint bergop, steile muurtjes, de volledig vlakke tijdrit) en het dus niet de 5e keer is dat hij op gelijkaardig terrein gelost wordt, dan zou je al grotere conclusies kunnen trekken.
Wie weet was dit wel het beste wat hem kon overkomen. Aura van onoverwinnelijkheid weg, en daarmee ook de torenhoge verwachtingen.
En vanaf daar weer op zoek gaan naar wat er wel kan. Niet als superheld maar als jonge renner. Gewoon zoals bijvoorbeeld almeida stap voor stap verder werken. Maar dan zonder de blinde adoratie...
Ook, in de lokale krant vandaag: niemand reed de laatste 13km sneller, zelfs 7" sneller dan Pogacar. Dat duidt op weerbaarheid.
Zij die zich verkneukelen hebben voorlopig gelijk voor wat de grote rondes en lange, steile klimmen betreft. Tijd zal uitmaken of dat ook zo blijft.
Dat willekeurig Strava-segment lag aan het einde, na het lossen en bijhorende mentale tik. Bovendien, een afdaling, dat was toch iets wat hij niet kon?
Pogacar rijdt overigens tot nu toe 1 grote ronde per jaar. Dus er zijn ook andere kansen.
Ware deze rit geschrapt vanwege het weer, dan was hij niettemin op het podium geeïndigd, dus er is hoop. Er zijn genoeg Tirreno's geweest zonder bergrit. Een slotrit Parijs-Nice over de Col d'Eze moet hij ook aankunnen.
Maar ik heb begrepen dat er veranderingen zijn geweest in de omkadering vwb PR. Hopelijk gaat dat hem op de iets langere termijn wat meer tijd in de luwte brengen. En dan helpen deze prestaties zeker mee, de hype lijkt nu definitief om zeep.
In elk geval mogen de verwachtingen voor L-B-L en zeker voor de Waalse Pijl en Baskenland naar beneden worden bijgesteld.
Verder heeft Evenepoel het op topniveau (tegen toppers in een afspraak die voor hen belangrijk is) eigenlijk nog nooit getoond op zware, steile klimmen.
Dus of het aan de val ligt, durf ik te betwijfelen gezien zijn niveau als tijdrijder gewoon overeind is gebleven.
"Het verschil in klimvermogen pre-crash en post-crash is opmerkelijk."
Echt? Waarom vergeet iedereen toch zo selectief dat Remco daags na de Picón Blanco bergop gewoonweg geparkeerd werd door een échte klimmer, Sosa?
Dit jaar wordt hij er gewoon afgereden door tientallen renners. Hij is gewoon een slechtere klimmer geworden als het fors bergop gaat. Dat is geen logische evolutie.
@Alfons: Misschien was Lombardije niet geweldig bezet, maar die renners zouden hem er gisteren ook hebben afgereden. Hij deed het bovendien ook goed in Burgos of het jaar ervoor in San Sebastian. Heb je een andere verklaring dat een renner opmerkelijk slechter klimt op zijn 22 dan op zijn 19-20?
Andere mannen vooraan in die finale van Lombardije waren o.m. Nibali, Mollema, Ciccone, Bennett. Ciccone was gisteren 8ste, die anderen kon je op dat moment toch ook geen wereldtop (meer) noemen in het klimmen?
Laten we realistisch zijn. In topkoersen heeft Evenepoel in het verleden nooit getoond absolute top te zijn als klimmer. Dit jaar kon verwacht worden dat hij de kans zou hebben om dat wel te bewijzen, maar dat is vooralsnog niet het geval.
Niks mis mee. Hij is nog jong en is bijvoorbeeld als tijdrijder wél wereldtop. Wellicht kan hij in zware eendaagsen ook een mooie uitslag rijden, al moeten we ons ook daar geen illusies maken… Pogacar en wellicht ook Roglic zijn momenteel van een andere categorie.
Ik begin meer te denken dat hij voor kleinere rondjes en eendagskoersen gemaakt is. Zelfs Vlaanderen.
Hij zou ook wat meer moeten luisteren ( bondscoach) en zich aan het plan houden. Hij lijkt ook niet te willen werken voor een ander zoals te zien was bij de OS en WK.