Remco Evenepoel slaat dubbelslag in eerste bergrit Volta ao Algarve
Remco Evenepoel heeft de tweede etappe van de Volta ao Algarve op zijn naam geschreven. De renner van Deceuninck-Quick-Step bleek de sterkste op de top van de Alto da Fóia, al kwam Maximilian Schachmann nog gevaarlijk dichtbij. Evenepoel neemt tevens de leiderstrui over van ploeggenoot Fabio Jakobsen.
Na het eerste sprintduel tussen Fabio Jakobsen en Elia Viviani, gewonnen door de Nederlandse kampioen van Deceuninck-Quick-Step, was het vandaag de beurt aan de klimmers. De aankomststreep van de tweede etappe was namelijk getrokken op de Alto da Fóia, een klim van 7,4 kilometer aan 6%. Vanuit Belgisch oogpunt was het uitkijken naar de prestatie van Remco Evenepoel, maar er waren nog meer (ritten)kapers op de kust.
Van der Poel in de aanval, maar ploeggenoot De Bondt krijgt de ruimte
Maar eerst kregen we het traditionele gevecht tussen de avonturiers om in de vlucht van de dag te komen. Mathieu van der Poel liet gisteren nog weten de Ronde van Algarve als voorbereidingskoers te zien, maar toch probeerde de coureur van Alpecin-Fenix om met enkele renners weg te rijden. Het peloton had geen zin om de hele dag achter Van der Poel aan te rijden, maar gelukkig voor de Nederlander kreeg een ploeggenoot niet veel later wél de ruimte.
Het was Dries De Bondt die samen met Casper Pedersen (Team Sunweb) en Michael Schär (CCC) een vroege vlucht op poten wist te zetten. De maximale voorsprong van De Bondt, Pedersen en Schär bedroeg na goed veertig kilometer drie minuten. De ploegen met een klassementsrenner hadden de situatie onder controle, zeker aangezien de koplopers nog moesten beginnen aan het hoogtepunt van de dag: de Alto da Fóia.
Leider Jakobsen laat het lopen, Van der Poel haakt aan
Maar eerst moesten de renners nog over de Alcerfa (derde categorie) en de Pomba (tweede categorie). In het peloton zagen we de mannen van Deceuninck-Quick-Step (voor Evenepoel) en UAE Emirates het tempo verhogen, waardoor de sprinters moesten lossen op de flanken van de Alcerfa. Zo zagen we Europees kampioen Elia Viviani en leider Jakobsen in een achtergebleven groepje, deze renners waren bezig om energie te sparen met het oog op een volgende sprintkans.
Waar Jakobsen moest passen, zagen we Mathieu van der Poel nog steeds voorin het peloton rondpeddelen. De renner van Alpecin-Fenix zag hoe Pedersen en Schär nog voor de top van de Alcerfa werden ingerekend door de voorwacht van het (uitgedunde) peloton. Het ging vervolgens in gestrekte draf naar de voorlaatste beklimming van de dag, de Pomba. Op deze ruim vier kilometer lange beklimming nam UAE Emirates het heft in handen voor thuisfavoriet Rui Costa.
Op naar de Alto da Fóia
De ploeg uit het Midden-Oosten slaagde erin om de favorietengroep uit te dunnen tot goed dertig renners. De Pomba bleek te lastig voor renners als Philippe Gilbert en zelfs Rohan Dennis, maar het tempo van Joe Dombrowski bleek niet hoog genoeg om iemand als Van der Poel te lossen. De Nederlander begon zodoende met topklimmers als Evenepoel, Geraint Thomas en Bauke Mollema aan de voet van de Fóia.
Het was Dombrowski die de eerste stijgende meters voor zijn rekening nam op kop van de favorietengroep, maar op zes kilometer van de streep gooide Astana een knuppel in het hoenderhok. Rodrigo Contreras probeerde de ideale springplank te zijn voor zijn ploeggenoot en kopman Miguel Ángel Lopez, maar de Colombiaan kreeg geen ruimte van een beresterke Polanc, die Dombrowski had afgelost en een strak tempo reed in dienst van Costa.
Sterke Van der Poel moet toch passen, woord is aan de klimmers
Van der Poel probeerde zijn wagonnetje zo lang mogelijk aan te haken, maar op vier kilometer van de streep ging het licht uit bij de Nederlander. De Alto da Fóia bleek dan toch te zwaar voor de klassiekerspecialisten, het woord was aan de klimmers. Op drie kilometer van de top zagen we de eerste échte versnelling van een van de favorieten. Zijn naam? Miguel Ángel López.
De Colombiaan kreeg echter geen bewegingsvrijheid van Costa, die vervolgens niet reageerde op een aanval van Simon Geschke. De Duitser – onlangs al derde in de Tour Down Under – sloeg een aardig gaatje, maar werd op tijd ingerekend door de grote favorieten voor de dagzege. We leken een sprint te krijgen tussen de betere puncheurs, maar het was Evenepoel die als eerste het initiatief nam en wegreed van zijn rivalen.
Evenepoel is de baas op Alto da Fóia
De kopman van Deceuninck-Quick-Step bleek perfect te hebben getimed, want de Belg kwam als eerste over de streep. Maximilian Schachmann kwam nog erg dichtbij, maar de Duitser van BORA-hansgrohe strandde aan het achterwiel van Evenepoel, die ook meteen de nieuwe leider is. De verschillen zijn echter nog speelbaar met nog drie etappes te gaan.
Ik hou immers van koers, en VDP is koers op zijn best.
Tijdrijden en klimmen wisten we al. Maar nu ook al zo een explosie laten zien. Respect hoor.
T zou nog wel eens saai kunnen gaan worden de komende 10 jaar.
En de belgische vrienden die hier zo overtrokken en fel reageren : zoek dan geen .nl website op als je niet tegen meer aandacht voor nederlandse wielrenners kan. Scheelt waarschijnlijk een hoop frustratie en is allersinsds beter voor het hart.
Ik buig die voor Remco. Ook als Hollander
De grote vraag bij hem was, en blijft, kan hij het echte klimwerk aan. Dat gaan we in de Giro zien, want de underdog spelen ( hoe redelijk dat ook zou zijn voor een 20 jarige) gaat nu echt niet meer.
San Sebastian hebben we allemaal kunnen zien dat ie daar weg mocht rijden en ze zich daarin in hem verslikten. Vuelta San Juan was een 43 jarige Oscar Sevilla zijn grote concurrent. Dus to be fair, nu zijn we pas echt wat ie kan.
Die mocht daar niet wegrijden! 5 man probeerde mee te springen maar ze raakten er niet bij. Movistar ging nog harder op kop rijden maar raakte ook niks dichter.
Verdraai te feiten niet.
Ach wat leg ik nog uit? Remco Evenepoel gaat uwe zever nog tientalle keren ontkrachten.
En toen was het te laat. Inmiddels zullen ze de les geleerd hebben.
En aan de andere kant...als Lopez zich daar gisteren niet verschakeld rijdt ie wellicht helemaal niet weg. Schachmann was eigenlijk de beste.
...ze hielden de benen stil in San Sebastian... en knepen hun remmen dicht zeker :-)
Wees er maar zeker van dat elke renner en ploegleider in dat peloton zéér goed wist wie Remco was. Mogelijk was er geen renner in dat peloton die de achtervolging op hem durfde in te zetten, uit vrees geen meter dichterbij te komen, en eraf gereden te worden door een knul van 19 jaar.
Ik denk alleen niet dat ik veel op Sporza ga kijken dit jaar;-)
Vingertje op de mond zou leuk zijn.