Interview Remco Evenepoel schreef zondag op imponerende wijze het BK wielrennen op zijn naam. De wereldkampioen van Soudal Quick-Step reed samen met Alec Segaert weg en klopte de jonge renner in een sprint met twee. “Ik word meer en meer een ervaren prof. Ik kan nu kalm blijven in tricky situaties”, vertelde Evenepoel na afloop aan onder meer WielerFlits.

Na de teleurstelling van donderdag, waar Evenepoel al snel ten val kwam op het BK tijdrijden, stond de wereldkampioen ambitieus aan de start van het BK op de weg. “Ik had ook heel goed geslapen. Toch voelde ik me de eerste uren in koers niet goed. Eigenlijk had ik dat vorig jaar ook, dat ik me zo slecht voelde in de openingsfase. Gelukkig kwam ik er daarna wel door en was het parcours nu meer geaccidenteerd dan vorig jaar. Dat ligt me natuurlijk beter.”

“Ik wilde liefst al meezitten in die grote groep met Lampaert, maar ik voelde me daar gewoon niet goed genoeg voor. Pas in de laatste zeventig à tachtig kilometer voelde ik me beter, toen voelde ik ook dat er iets mogelijk was op het einde. Ik ben dan ook kalm gebleven en had er een goed oog op.” Evenepoel trok dan, op een goede 25 kilometer van de streep, hard door. Acht renners konden mee en sloegen meteen een significant gat. De vogel was gaan vliegen.

Evenepoel op pad met Segaert – foto: Cor Vos

Evenepoel: “De regenboogtrui helpt mij om kalm te blijven”
Vervolgens was het wachten op het klassieke pokeren en aanvallen, maar dat kwam er lang niet. Totdat Evenepoel het zelf probeerde. Enkel de talentvolle en nog maar 20-jarige Segaert glipte mee. “Het was het BK van het geduld. Ik liet me uitzakken terwijl Dries Devenyns vol doortrok op kop van de groep. Iedereen zat daardoor op de kant en dan was het aan mij om er meteen over te gaan. Ik zag dat Alec in mijn wiel zat en ik had het gevoel dat hij als enige ging meegaan.”

“De samenwerking was een beetje moeilijk, maar ik ben kalm gebleven. Daarna heb ik het kunnen afmaken in de sprint.” Segaert werkte inderdaad niet mee, want hij had nog een aantal ploegmaten in de achtervolging. Evenepoel bleef echter zeer rustig in die situatie, iets wat hem in het verleden misschien minder goed lukte. “Het feit dat ik die regenboogtrui heb, helpt wel om kalm te blijven in zo’n situaties. Zo zie je dat ik meer en meer een ervaren prof begin te worden. Ik kan koel blijven in tricky situaties.”

De wereldkampioen met thuisrijder Yves Lampaert na afloop – foto: Cor Vos

Evenepoel ziet ook nog een andere evolutie: “In de Ronde van Zwitserland heb ik een aantal mindere dagen, maar dan win ik toch nog een rit, word ik drie keer tweede en word ik derde in het algemeen klassement. Daaraan zie je wel dat ik een veel betere renner ben geworden dan een tijd geleden. Maar natuurlijk wordt er van mij altijd iets meer verwacht.”

Vuelta? “Alleen als ik in topvorm ben”
Het is nu vooral afwachten hoe de maanden augustus en september er gaan uitzien voor de Aerokogel van Schepdaal. Zekerheden zijn de Clásica San Sebastián (29 juli) en het WK in Glasgow (6 en 11 augustus). “De rest van mijn programma gaat het afhangen van mijn niveau op stage. We gaan het dag per dag analyseren op stage en dan gaan we binnen de twee à drie weken beslissen wat ik ga doen. De Vuelta is een mogelijkheid, maar ik ga alleen als ik in topvorm ben. Ik ga niet als ik maar half en half in orde ben.”

De vreugde was enorm bij Evenepoel – foto: Cor Vos

“Als we merken dat mijn lichaam op stage niet naar die topvorm toegroeit, zullen we jammer genoeg nee moeten zeggen tegen de Vuelta. We zullen zien, ik heb nog tijd om me voor te bereiden.” Door het winnen van de Belgische trui zien we Evenepoel overigens met zekerheid nog wat langer in een speciale trui. “Deze tricolore is een heel goede back-up. Het zal heel moeilijk worden om het WK in Glasgow te winnen, maar je weet het nooit. Dit BK was ook een moeilijke koers om te winnen voor mij.”

Witte broek
Tot slot nog een leuk detail: Evenepoel reed op het BK voor de tweede keer in een witte broek. In Luik-Bastenaken-Luik deed hij dat ook én won hij ook. Twee op twee dus. “Ik had er niet bij stilgestaan op voorhand. Om er twee keer op rij in te winnen, is toch wel speciaal. Het is blijkbaar iets dat me toch geluk zou moeten brengen”, sloot de kersverse Belgisch kampioen af.