Primoz Roglic zichtbaar blij met dubbelslag Jumbo-Visma: “Ik kan nu nog meer ontspannen”
De finale van de achtste etappe in de Vuelta werd een strijd tussen de klassementsmannen. In de laatste oplopende meters was het de punch van Primož Roglič die de doorslag gaf, waardoor hij Remco Evenepoel voorbleef. Het is de tweede zege van Jumbo-Visma in deze nog jonge Vuelta. “Ik ga hier nu van genieten”, vertelt een zichtbaar opgeluchte Primož Roglič.
Primož Roglič staat in zijn interviews bekend om vaak kort maar krachtig te zijn, maar na zijn zege in de achtste etappe van de Vuelta is de Sloveen erg goed gemutst. “Ik kan nu nog meer ontspannen”, begint de goedlachse kopman van Jumbo-Visma. “Het ging voor ons al goed deze Vuelta, maar nu is het voor mij nog beter. Ik ben vooral blij dat ik goed ben hersteld van mijn val.”
De gehele dag hield Jumbo-Visma het gat met de kopgroep klein, waarna Primož Roglič in de finale zijn naaste concurrenten wist te verslaan in een sprint. “We hoopten vandaag mee te kunnen doen om de winst. De mannen deden geweldig werk om de sterke break kort te houden. Ik had dus geen keuze, hè?”, lacht de Sloveen.
De slotklim was voor Roglič nieuwe kost. Na de meet vertelde hij aan ploegmaat Kuss al dat hij weinig wist over de aankomst. “Het was heel lastig. Ik deed dit voor het eerst. Ik wist niet echt wat ik kon verwachten in de finale. In de sprint is het altijd gokken, maar ik had de benen en ben blij dat ik het kon afmaken.”
Jumbo-Visma kan vandaag ook tweemaal juichen. Sepp Kuss rijdt na vandaag namelijk in de rode leiderstrui. Op de vraag hoeveel kopmannen Jumbo-Visma nu echt heeft, heeft Roglič een ludiek antwoord. “Het is drie nu, hè! Misschien komt er wel nog iemand bij!”
Minnetje(s) geven voor een bijdrage waarin ik niets zeg wat feitelijk onjuist is zegt veel over de personen die dat doen maar geeft ook weer de totale waanzin aan om die functie hier in te zetten. Verder geniet ik ook van deze Vuelta en dat geldt voor Roglic maar ook zoveel meer. Het probleem bij de Cauwer is dat hij zich niet over zijn eigen voorkeur heen kan zetten met name in de finales. Hij was vol begrip over de manier van rijden vandaag van Jumbo maar zodra dan de finale klim begint gooit hij werkelijk alle objectiviteit overboord. De letterlijk eerste zin na de winst van Roglic was dat Remco de beste man was vandaag. Je eerste zin gebruik je dus niet om de winnaar te feliciteren, dat is ronduit onbeschoft.
Juist niet. Dit was 3,5 km explosief klimmen. In de Tour was dit een rit waar de schade op Pogacar beperkt moest worden. Etappe 13 is op het lijf van de Deen geschreven, tot die dag rijdt hij defensief.
Vingegaard heeft maar twee/drie etappes aangestipt deze koers. De Tourmalet, de Angliru en de tijdrit. Voor de rest wil hij niet te gek doen en vooral zorgen dat ie niet te ver op achterstand komt, iets wat heel begrijpelijk is na zijn Tour.
Deze man weet keer op keer een mooiere klucht van het fenomeen ‘objectieve verslaggeving’ te maken, en dat is ook een gave.