Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Patrick Lefevere kritisch over nabootsing Strade Bianche
Quick-Step-Alpha Vinyl staat zaterdag met sterkhouders als Julian Alaphilippe en Kasper Asgreen aan de start van de Strade Bianche. De wedstrijd over de ‘witte wegen’ van Toscane bevalt ploegmanager Patrick Lefevere, maar hij stoort zich wel aan het kopieergedrag van andere koersorganisatoren. Zij sturen de renners ook steeds vaker over onverharde paden. “Organiseer dan een mountainbikekoers”, zegt de West-Vlaming in gesprek met VTM.
Lefevere geeft als voorbeeld de gravelstrook in de derde etappe van de Ronde van Valencia, waar Remco Evenepoel de leiderstrui verloor aan Aleksandr Vlasov. “Misschien moest Evenepoel daar door de afstand ook gelost hebben, maar ik vind niet dat dat thuishoort in het wegwielrennen”, oordeelt de West-Vlaming. “Naar omhoog rijden met een versnelling van 32-30, dat is mountainbike. Zoals er maar één Parijs-Roubaix is, moet er maar één Strade zijn. Al de rest is een afkooksel.”
Seizoenstart Evenepoel
Aanvankelijk dacht Lefevere echter ook niet al te positief over de Strade Bianche. “Ik moet eerlijk zeggen, de eerste twee jaar was ik echt tegen de Strade. Maar toen ik hem zelf meemaakte, merkte ik hoe mooi deze koers is”, aldus de grote baas van Quick-Step-Alpha Vinyl, die zich ook nog uitliet over de prestaties van Evenepoel in februari van dit jaar. “Iedereen gaat er van uit dat Remco alles moet winnen, maar dat is niet zo. In Valencia is hij een goede Vlasov tegengekomen. Dat is ook geen gewone smurf, hè. Plus Vlasov is 26, Remco 22. In de Algarve denk ik wel dat hij de sterkste was, vooral in de tijdrit, en heeft hij ook slim gereden.”
Dus alle vlaamse klasiekers niet meer ijden omdat die over kasseien gaan?
Via via weet ik dat de heer Lefevre, ook geen waarde hecht aan die rare koersen in België.
in Valencia lagen er rotsbrokken op het parcours
Gravelwegen horen al langer bij de koers dan Lefevere. Toen hij nog in de poepluiers rondkroop reden renners echt niet enkel over mooi geasfalteerde wegen. Van mij mogen er dus gewoon dat soort elementen in een koers zitten. Niet te veel, maar het voegt wel wat toe.
En ik denk dat de gemiddelde toeschouwer dat ook liever ziet dan bijvoorbeeld een parcours als de Scheldeprijs, of als dat rondje van de week in de Emiraten. Dat waren die mooie brede asfaltbanen die Lefevere blijkbaar associeert met wielrennen. En wat een saaie koers was dat, niet om aan te gluren.
Nee, dan liever af en toe een gravelweg erin.
Tro Bro Léon is veel ouder dan Strade, maar toch een afkooksel? Die man moet z'n mond spoelen. Strade is geboren uit een recente modegril, heeft de toon gezet voor anderen, maar is niet opeens een historisch monument waarvan de rest die meegaat in die modegril een afkooksel is.
Het gaat eerder om recente verschijnselen zoals in Dwars Door Het Hageland, Parijs-Tours, de plugstreets in Gent-Wevelgem, onverharde supersteile geitepaden naar aankomst boven, ... Dat is idd nergens voor nodig.
In GW, kunnen ze het wel mooi vermarkten wegens WWI, maar ik heb er nog steeds mijn twijfels over. De dag dan Van Aert daar lek rijdt op de plugstreets wil ik nog wel eens zien wat de reacties zullen zijn.
Patrick Lefevere zegt 'non' tegen Parijs-Tours - https://www.nieuwsblad.be
24 Sept 2019 — Geen Deceuninck-Quick Step dit jaar in Parijs-Tours dat op zondag 13 oktober wordt gehouden. En dat is geen goede zaak, voor de organisator ...
Maar Patrick Levefre geeft blijk van weinig langdurig historisch besef als het gaat om Parijs-Roubaix.De passage van het bos van Wallers gebeurde de eerste keer in 1968. Het geval wil namelijk dat er in de jaren veertig, vijftig en vroege jaren zestig vrij veel grotere wegen nog een wegdek hadden van kasseien in noord-Frankrijk en ook in Vlaanderen, ik zal me tot deze twee streken beperken, en toen meerdere van deze wegen van een laag asfalt werden voorzien was de organisatie van Parijs-Roubaix bang dat hun koers een sprinterskoers zou gaan worden. Ze zijn toen op zoek gegaan naar mogelijkheden om het parcours zwaarder te maken en na veel ontwikkelingen is Parijs-Roubaix geëvolueerd tot de wedstrijd die het nu is. Organisatoren zullen altijd op zoek gaan naar wegen die volgens iets toe te voegen hebben en daarbij zullen andere wedstrijden altijd als voorbeeld dienen. Vroeger was de enige klim in Milaan-San-Remo de Turchino, recenter was de eerste lus van de Amstel Gold Race nog vlak door midden en noord Limburg en had de Ronde van Spanje nog geen extreem steile aankomsten zoals de Angliru.
De parcoursen van wedstrijden zijn altijd aan verandering onderhevig net zoals vele andere aspecten van het wielrennen.
Het nostalgische wielrennen gaat over het kunnen sturen en het compleet zijn van een renner. Daarom ook de verschillende takken in het wielrennen. En al sinds tientallen jaren horen kasseiwedstrijden tot het gamma van de wegwedstrijden omdat die tonen hoe stuurvaardig een renner kan zijn. Parijs-Roubaix is natuurlijk één van de meest historische races maar daarnaast het je het begrip 'Vlaamse kasseiklassiekers' welke ook elk hun eigen lange historie hebben.
Over 2 weken hebben we de reeds lang ondergewaardeerde wedstrijd Nokere Koerse die nu al 76 (!) keer wordt gereden. Vermoedelijk dus een pak ouder dan veel forumleden. Uniek punt; aankomst op een serieus hellende kasseistrook! De enige koers waar de winnaar haast nooit rechtop op de fiets juichend op de foto staat.
Wedstrijden als Strade Bianci mogen wat mij betreft hun plaats hebben op de kalender maar ik zou durven stellen dat dit toch al weer meer naar veldrijden toegaat.
Volgens PL en RE dienen er etappekoersen te komen met veel, liefst vlakke, kilometers rechtdoor en zeker geen steile beklimmingen en/of lastige afdalingen met daarnaast veel tijdritkilometers. Om een ronde te winnen dien je toch wel over de nodige variabele eigenschappen te beschikken en wat je niet beheerst maak je maar goed met het onderdeel wat je wel beheerst. Iemand die een superklimmer is gaat toch zeker niet klagen dat er een tijdrit in een meerdaagse wedstrijd zit. Verder hoor ik PL niets zeggen over een belachelijke lange tijdrit (30KM+) in een 5 daagse ronde van Algarve. Voor wat betreft Parijs-Tours daar had Quickstep gewoon extreem veel pech met lekke banden waar PL extreem boos over was en beloofde nooit meer mee te doen.
Maar PL: bandenkeuze hoort ook bij wielrennen.
Ja da-hààg, gevaarlijk zat al zonder die overwaggelende kl*tebeesten.