Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Patrick Lefevere hekelt geitenpaden in Tour de France: “Ik vind het potsierlijk”
Patrick Lefevere heeft zich dit weekend in zijn column in Het Nieuwsblad uitgelaten over de geitenpaden die in het Tourparcours opgenomen zijn. De ploegbaas van Deceuninck-Quick-Step vindt het maar niets dat organisator ASO steeds meer steile bergen uitkiest. “Blijkbaar is het motto dit jaar ook opnieuw: steil, steiler, steilst”, schrijft hij.
Aanleiding van zijn uitlatingen was een trainingsstage van Bob Jungels, Julian Alaphilippe en Dries Devenyns. “Niemand is echt heel vrolijk teruggekeerd”, aldus Lefevere. “Vorig jaar had je al de Planche des Belles Filles: op zich al een zware klim, maar er moest per se nog een uitloper aan geplakt worden. 900 meter extra, onverhard, met stijgingspercentages tot 24 procent.”
Meerwaarde?
“Bob vertelde me dat de organisatie nu iets gelijkaardigs heeft ontdekt op de Madeleine. Ook daar zou je dit jaar een soort onverharde uitloper hebben. Zelfde verhaal met de aankomst op de Col de la Loze: ook dat is extreem steil, op een weg die niet voor auto’s is gemaakt. Eerlijk waar: ik snap de fascinatie van de ASO niet met geitenpaden.”
“Waarom is dat zo’n meerwaarde?”, vraagt hij zich af. “Het is net het omgekeerde van spectaculair: de etappe van vorig jaar naar de Planche des Belles Filles was – zoals ik had voorspeld – een sof.”
Kopieergedrag
Lefevere ziet dat er tijdens die etappes weinig gebeurt. “Coureurs vallen niet aan met die extreme cols op het einde. Het is zoals de saaiste sprintetappes: twee minuten koers en dan nog zelden voor de eerste plaats ook. Het is vooral het kopieergedrag dat me ergert. De tendens van hoger, steiler en verder is begonnen met de Angliru in de Vuelta van 1999. Iedereen is gevolgd. […] Kennelijk spreekt dat allemaal tot de verbeelding, maar persoonlijk vind ik het potsierlijk.”
“De organisatie voorziet bij die extreme aankomsten ook altijd mensen om de renners op te vangen na de finish, zodat ze niet van hun fiets vallen. Het zal allemaal wel mediageniek zijn, maar koers is het voor mij niet”, is Lefevere duidelijk.
Overigens is er niets mis mee om elk jaar 1 of 2 steile aankomsten in het parkoers op te nemen.
In een grote ronde krijg je dan 9 van de 10 keer een vluchtersgroep met vrijgeleide en nul strijd tussen de favorieten.
Geitenpad-ritjes zijn sowieso altijd dodelijk voorspelbaar, met hooguit een half uur koers waarin onderling verschil wordt gemaakt, maar dan ook niet zelden op een weinig boeiende manier. Zitten nooit bij de mooiste koersdagen van het jaar.
Het maakt meer kapot. Het heeft totaal geen meerwaarde.
Het is leuk voor één of tweedaagse koersen.
Lefèvre heeft volkomen gelijk.
Beetje geitenn##kerij dit.
Hoewel ik het wel snap dit het niet alsmaar hoger, steiler en extremer hoeft te worden, vind ik dit voor de Tour wel een toevoeging. Die 6km is namelijk en af en toe behoorlijk steil en ook behoorlijk onregelmatig en dat laatste is nou juist wat ze vrijwel niet in de Tour hebben. Ik kwam er iig een stukje tegen waar m'n wiel even van het wegdek kwam. Vond het beetje een Ardennerklim, met regelmatig stukjes ala Redoute of Chambralles.
Verder is die etappe over Madeleine met Col de la Loze vanuit tactisch oogpunt heel aardig. Na de afdaling van een al niet kinderachtige Madeleine is er maar een kort tussenstuk naar de Col de la Loze. Daardoor leent deze etappe zich er voor om de col ervoor al weg te gaan. TJV en Ineos zullen bijzonder hard aan de bak moeten als ze er een optocht van willen maken.
De col de la loze is absurd mooi asfalt. Wat mij betreft qua steilte-graad tegen het maximale van wat je wilt zien, maar zeker niet erover.
Het is echter wel zo dat ook de Puy Mary en de Planche des Belles Filles hele steile finishes zijn. Als je die informatie neemt kan ik de opmerkingen van Lefevre wel plaatsen. Maar die noemt hij niet.
Edit: Ook in de finale van de etappe naar La Roche-sur-Foron zit een klim met 6 km aan 11,2%.
Ik vind dat ook wel iets teveel steil werk. Maar het parcours is dit jaar zo gevarieerd en uitdagend dat ik er goed mee kan leven.
Ik vindt PatLev ook potsierlijk.....
Parijs-Roubaix is dan zeker niet meer van deze tijd. Strade Bianchi stoppen we ook mee.
Enkel nog finishes op snelwegen bergop en op het vlakke. Want Oman en UAE tour zijn aanwinsten voor sensatie en koers vermaak.
“Cynisme uit”
1) Zéér waarschijnlijk wordt de koers volledig lam gelegd met het oog op de slotklim. Is het dat dan wat je als organisatie nastreeft?
2) Punt 1 kan ook wel gebeuren met aankomst op de doordeweekse HC-col. Maar geef me dan toch maar verschillende demarrages, ploegenspel, doorheen zakken... Kortom, koers, i.p.v. dat langzame aftakelen aan 14-15 per uur of trager. Op Alpe d'Huez gebeurt meer dan op de Angliru!
Vooral met de huidige sterkte van Ineos en Jumbo zijn dat de beste opties om al vroeg op de slotklim (liefst eerder) een man tegen man wedstrijd te krijgen.
Ik hoop dan ook echt dat mannen als Quintana, Landa, Pinot, Lopez en Pogacar in staat zijn om de treintjes op te blazen.
Het werd hoog tijd dat de Tour eens wat steiler gespuis opspoot. Op die tamme 7% lopers wordt geen verschil meer gemaakt. Wel mag het beperkt blijven tot 2/3 etappes én het algehele klimaanbod sterk verminderen. Als je slechts 2 bergetappes en 12 heuvelritten in een GR gooit krijg je 3 weken koers, niet 3 dagen.
Er is hier, zoals zo vaak bij die man, sprake van beïnvloeding van de publieke opinie waarbij hij zin eigen belang in het verhaal goed toe dekt.
Zou goed zijn voor de uitstraling vh wielrennen.
En extreem steile aankomsten zijn een verdere inflatie.
De Vuelta is hierin helaas volkomen doorgeslagen.
Geef mij maar een 'klassieke' alpenetappe met na de laatste col een zinderende afdaling en een vlak stuk waarop nog een spannende achtervolging plaats kan vinden (Breukink in Villard-de-Lans 1990!). Er zijn dan gewoon meer renners die kunnen winnen en verschillende scenario's die mogelijk zijn.
Wat mij betreft mag elke grote ronde een maximaal aantal aankomsten bergop inplannen. 3 op z'n hoogst.