Parijs 2024: Voorbeschouwing wegwedstrijd mannen – Mathieu van der Poel tegen de Belgen?
In het verleden hadden de Olympische Spelen slechts een beperkt aanzien in de wielrennerij, maar tegenwoordig is dat helemaal anders. Meerdere toppers hebben ditmaal een groot doel gemaakt van de wegrit. Onder die kleppers ook wereldkampioen Mathieu van der Poel. Kan de Nederlander goud pakken in Parijs? Of steekt het sterke Belgische blok daar een stokje voor? WielerFlits blikt vooruit!
Historie
Laatste winnaars Olympic Games
Laatste editie
Uitslag olympische wegrit 2021, Tokyo
1. Richard Carapaz in 06u05m26s
2. Wout van Aert op 1m07s
3. Tadej Pogacar z.t.
4. Bauke Mollema z.t.
5. Michael Woods z.t.
Parcours
Zaterdag 3 augustus, olympische wegrit: Parijs – Parijs (273 km)
Het parcours van de olympische wegrit kent wel wat gelijkenissen met dat van een Vlaamse voorjaarskoers. Er staan de nodige korte hellingen op het menu en de ultieme scherprechter ligt ook nog eens bezaaid met kasseien. De 273 kilometer lange wedstrijd in Parijs heeft wel behoorlijk meer hoogtemeters dan bijvoorbeeld de Ronde van Vlaanderen: 2.800 tegenover ongeveer 2.200. Maar in de Hoogmis zitten al die hoogtemeters samengebald in de laatste 150 kilometer, terwijl het op de Spelen meer verdeeld is.
Het startsein zal klinken in de wijk Trocadéro, nabij de Eiffeltoren. Na een neutralisatie langs de Seine, worden de renners nog in Parijs losgelaten. Hen wacht eerst een lus van goed tweehonderd kilometer, vooral ten zuidwesten van de stad. In deze grote ronde zitten in totaal tien gecategoriseerde klimmetjes. Deze hellingen zijn niet supersteil noch superlang, maar op den duur zullen ze zeker in de benen sluipen.
Vooral tussen kilometer 165 en 205 zal het even alle hens aan dek zijn. In veertig kilometer krijgen de coureurs hier namelijk zes côtes voor de kiezen. Via de Côte de Senlisse (1,3 km aan 5,3%), Côte d’Herbouvilliers (850 meter aan 5,7%), Côte de Saint-Rémy-lès-Chevreuse (1,3 km aan 6,3%), Côte de Châteaufort (900 meter aan 5,7%), Côte de Bièvres (1,2 km aan 6,5%) en Côte du Pavé des Gardes (1,3 km aan 6,5%) rijden de renners terug naar Parijs.
De finale vindt plaats in de wijk Montmartre, waar grote schilders als Henri Matisse, Vincent van Gogh en Pablo Picasso in het verleden woonden en werkten. Nu mogen de renners hun kunsten vertonen op een 18,4 kilometer lang stadcircuit, dat tweeënhalf keer moet worden afgelegd. De ronde bevat meerdere hellinkjes, maar dé plek om aan te vallen, is de Butte Montmartre. Deze kasseiklim richting de Sacré-Cœur is een kilometer lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,5%.
Als de Butte Montmarte voor de derde en laatste keer beklommen is, hebben de renners nog 9,5 kilometer voor de boeg. Eerst wordt de afdaling ingezet richting de Seine. Vervolgens gaat het langs het water richting de in de schaduw van de Eiffeltoren liggende Pont d’Iéna. Op die brug, vernoemd naar de door Napoleon gewonnen Slag bij Jena in 1806, is de eindstreep getrokken. Wie kroont zichzelf hier tot keizer van de koers?
Start: 11.00 uur
Finish: tussen 17.10 en 17.40 uur
Favorieten
Mathieu van der Poel heeft een teleurstellende Ronde van Frankrijk achter de rug. Natuurlijk, hij deed enkele formidabele lead-outs voor Jasper Philipsen. En ja, hij reed een keertje hard de Col du Tourmalet op. Maar van de wereldkampioen mag je meer verwachten. Veel meer. Een ritzege bijvoorbeeld, of op zijn minst een bijna-ritzege: beide zagen we niet van MVDP.
En toch is Van der Poel een van de grote favorieten voor de olympische wegrit. Allereerst omdat hij een groot doel heeft gemaakt van de Olympische Spelen. Hoewel hijzelf ook graag beter had gedaan in de Tour, was deze grote ronde in de eerste plaats een voorbereiding op Parijs. De Nederlander koos enkele dagen uit om zichzelf te pijnigen en probeerde voor de rest zo fris mogelijk te blijven. Zo deed hij het in 2023 ook en toen werd hij, veertien dagen na afloop van een eveneens teleurstellende Tour, wereldkampioen in Glasgow. Op onnavolgbare wijze.

Mathieu van der Poel – foto: Cor Vos
De wereldprestatie van vorig jaar is geen garantie voor superbenen – laat staan olympisch goud dit jaar. Maar het laat wel zien dat Van der Poel tegenwoordig als geen ander kan pieken. Dat bewees hij dit voorjaar nog maar eens. De wedstrijden waar hij zijn zitten op had gezet, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, won hij alle twee op overtuigende wijze. In de Ronde was het trouwens al zijn derde zege. En laat net dat parcours wat weghebben van dat van de olympische wegrit. Het maakt de explosieve én taaie Van der Poel een gevaarlijke klant in Parijs.
Maar is hij ook dé te kloppen man? Daar lijkt het niet op. Dat heeft vooral te maken met het sterke Belgische blok. Bondscoach Sven Vanthourenhout heeft namelijk twee kopmannen geselecteerd die elk op hun eigen manier kunnen winnen: Remco Evenepoel en Wout van Aert.
Evenepoel zal het willen, moeten en wellicht kunnen afmaken via een verre aanval. Zo deed de Aerokogel van Schepdaal het ook op het WK in Wollongong, waar hij al vroeg ten strijde trok en na een solo van 25 kilometer de regenboogtrui ophaalde. Tot iets soortgelijks moet hij nu weer in staat geacht worden. Hij is immers beter dan ooit, getuige zijn derde plaats in de Tour én zijn olympische tijdrittitel. We geven hem daarom een goede kans op een tweede gouden medaille.
Wat ook in Evenepoels kaart kan spelen, is dat de ploegen op de Spelen klein zijn. Dat maakt de controle gering. Dylan van Baarle en Daan Hoole, de enige ploeggenoten van Van der Poel, gaan hem niet (keer op keer) kunnen gaan halen. Wel weten we van het WK in Schotland dat een stadscircuit niet per se Evenepoels ding is, al lijkt het in Parijs toch wat minder technisch dan in Glasgow.

Remco Evenepoel – foto: Cor Vos
Terwijl Evenepoel ongetwijfeld offensief gaat koersen, kan Van Aert wachten op zijn sprint. De renner van Visma | Lease a Bike kent een moeizaam jaar door een zware val in Dwars door Vlaanderen, maar kan zijn seizoen in één klap goedmaken met goud op de Spelen. Het parcours is alleszins op zijn maat. En de vorm? Die wordt beter en beter. In de Tour was Van Aert ondanks enkele bemoedigende resultaten duidelijk nog niet de oude, maar in de olympische tijdrit van afgelopen zaterdag pakte hij knap brons. Dan ben je in orde.
België heeft het voordeel dat het niet drie, maar vier renners mag selecteren. Evenepoel en Van Aert hebben met Tiesj Benoot en Jasper Stuyven bovendien niet de minsten bij zich. Vooral laatstgenoemde is in bloedvorm en kan van onschatbare waarde zijn. In de Tour greep de Leuvenaar net naast een ritzege, maar hij reed wel als een brommer rond. Als de Belgen besluiten dat de aanval de beste verdediging is, krijgt hij wellicht ook zelf de kans om te anticiperen. In dat geval kan hij zomaar toeslaan.

Wout van Aert – foto: Cor Vos
Stuyven mocht in de Tour zijn eigen gang gaan, omdat zijn ploeggenoot Mads Pedersen al vroeg uitviel. De Deen van Lidl-Trek ging onderuit in rit vijf en gaf enkele dagen later op met, zo bleek later, een breukje in zijn schouderblad. Pedersen zat echter niet bij de pakken neer. Hij liet meteen weten zich te gaan focussen op de Olympische Spelen. Ook hij treft in Parijs immers een parcours aan dat hem goed moet liggen. De winnaar van de laatste Gent-Wevelgem – Pedersen versloeg daar Van der Poel – komt het beste tot zijn recht na lange, zware wedstrijden. En zaterdag zal het ongetwijfeld een slijtageslag worden.
Pedersen heeft zijn sterke sprint als extra wapen, maar hij is zeker niet de enige kanshebber met een sterk eindschot. We noemden Wout van Aert al en daarnaast is er ook nog ene Biniam Girmay. De Eritreeër won in de Tour de France maar liefst drie etappes, telkens in een massasprint. Hij kan echter meer dan rap aankomen. Dat weten we al sinds zijn zege in Gent-Wevelgem 2022, toen hij de snelste was vanuit een kopgroep van vier. Het parcours in Parijs is nog wel wat pittiger, maar Girmay blinkt in zijn vel. In deze conditie moet hij ook dit aankunnen.

Mads Pedersen – foto: Cor Vos
Als hij goed is, is dit parcours ook spek naar de bek van Michael Matthews. Maar hoe goed is de Australiër? Net als Van der Poel reed hij een wat onzichtbare Tour de France. Toch schrijven we Matthews op. Met drie podiumplaatsen op het WK (twee keer derde, één keer tweede) presteert hij vaak uitstekend op grote kampioenschappen.
Daar komt bij dat hij dit voorjaar wél in orde was in de Monumenten. Zo eindigde Matthews als tweede in Milaan-San Remo en kwam hij in de Ronde van Vlaanderen als derde over de streep. In die laatste koers werd Bling weliswaar teruggezet naar plaats elf vanwege een onreglementaire sprint, maar met zijn prestatie bewees hij wel – voor de zoveelste keer in zijn carrière – over snelle benen te beschikken na een zware koers. Dat kan in Parijs zeker van pas komen.

Michael Matthews – foto: Cor Vos
Frankrijk heeft eveneens enkele coureurs die boven zichzelf uit kunnen stijgen als ze koersen in de nationale kleuren. We denken dan in de eerste plaats natuurlijk aan Julian Alaphilippe, de tweevoudig wereldkampioen. De 32-jarige renner heeft enkele mindere jaren achter de rug, maar in de Giro d’Italia haalde hij weer een heel behoorlijk niveau. En bovendien was de grinta terug. Loulou vloog er weer als vanouds in en dat leverde hem in Fano een straffe ritzege op.
Winnen op de Spelen is uiteraard nog wel andere koek. Alaphilippe zal echter wel tot op het bot gemotiveerd zijn om in eigen land te schitteren. Niet voor niets sloeg hij de Tour de France over om in topvorm aan de start te verschijnen van de wegrit in Parijs. In de Czech Tour, zijn laatste voorbereidingskoers, plukte hij daar al de vruchten van. Hoewel hij in het algemeen klassement geen rol van betekenis speelde, won Alaphilippe op overtuigende wijze de slotrit.

Julian Alaphilippe – foto: Cor Vos
Naast Alaphilippe starten voor Frankrijk ook nog Valentin Madouas, Kévin Vauquelin en Christophe Laporte. Laatstgenoemde kroonde zich vorig jaar tot Europees kampioen op de VAM-berg en werd een jaar eerder tweede op het WK in Wollongong. Nog een kampioenschapsrenner dus. Dit seizoen loopt het echter nog niet allemaal van een leien dakje bij Laporte. Dat was vooral te wijten aan pech. Als de tegenslagen nu voorbij zijn en hij goed uit de Tour is gekomen, moet hij tot mooie dingen in staat zijn in Parijs.
De laatste ster geven we aan Tom Pidcock. De 24-jarige Brit eindigde in de gravelrit van de Tour als tweede, maar kon voor de rest geen potten breken in La Grande Boucle. En dan viel hij na twee weken ook nog eens uit met corona. Geen ideale voorbereiding dus voor de Spelen, die voor Pidcock maandag begonnen met de mountainbikewedstrijd. Daar liet de alleskunner zien dat de ziekte weinig tot geen invloed heeft gehad op zijn conditie. Na een sensationele race prolongeerde hij zijn titel. Pakt hij in de wegrit een tweede gouden medaille? De winnaar van de Amstel Gold Race 2024 behoort met zijn krachtige punch zeker tot de kanshebbers.

Tom Pidcock – foto: Cor Vos
Voordat we nog enkele dark horses benoemen, moeten we het ook nog even hebben over de renners die er niet zijn. Dat is in de eerste plaats natuurlijk Tadej Pogacar. De Sloveen meldde zich af met als reden dat hij te vermoeid was na de dubbel Giro-Tour. Of was toch de liefde? Volgens sommige geruchten gaf Pogacar verstek omdat zijn verloofde Urska Zigart – Sloveen kampioen op de weg en in het tijdrijden – niet geselecteerd was voor de vrouwenwedstrijden. Zij niet naar Parijs, dan ik ook niet.
Naast Pogacar, zijn ook toppers als Jonas Vingegaard, Jasper Philipsen, Arnaud De Lie, Primoz Roglic en regerend kampioen Richard Carapaz er om uiteenlopende redenen niet bij. Aanvankelijk stond Marc Hirschi eveneens op dit lijstje. De Zwitser zal nu echter toch afreizen naar Parijs, als vervanger van de overbelaste Stefan Bissegger. Hirschi won onlangs de Czech Tour en moet dus zeker niet worden uitgevlakt.
De renner van UAE Emirates is een van de vele outsiders. Andere renners die we tot deze categorie rekenen, zijn Jonathan Narvaéz (Ecuador), Mattias Skjelmose (Denemarken), Toms Skujiņš (Letland), Matej Mohorič (Slovenië), Matteo Jorgenson (Verenigde Staten), Alberto Bettiol (Italië), Oier Lazkano (Spanje), Ben Healy (Ierland) en Rui Costa (Portugal).

Marc Hirschi – foto: Cor Vos
Favorieten volgens WielerFlits
**** Remco Evenepoel
*** Mathieu van der Poel, Wout van Aert
** Mads Pedersen, Biniam Girmay, Jasper Stuyven
* Julian Alaphilippe, Michael Matthews, Christophe Laporte, Tom Pidcock
Website organisatie
Deelnemerslijst (CyclingFlash)
Weer en TV
Terwijl de regen tijdens de tijdrit met bakken uit de lucht viel, houden de heren renners het gedurende de wegrit zo goed als zeker droog. Het wordt zaterdag namelijk prachtig weer in Parijs. ’s Middags is er nauwelijks bewolking en stijgt het kwik tot 27 graden Celsius. De wind (2 Beaufort uit het westzuidwesten) zal waarschijnlijk geen grote rol spelen.
De olympische wegwedstrijd is op alle openbare, Nederlandstalige zenders te zien. Eurosport 1 zendt de titelstrijd vanaf 11.00 uur live uit, de NOS en Sporza zijn erbij vanaf 11.30 uur. Online zijn er vanaf 10.45 beelden bij HBO Max en Discovery+. Uiteraard kun je het verloop van de koers ook bespreken in het liveblog van WielerFlits. Bekijk alle tv-zenders en uitzendtijden in onze tv-gids Wielrennen op TV.
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Beetje vreemd om dan toch een andere topfavoriet aan te duiden. Want laat ons eerlijk zijn, als Mathieu zaterdag niet wint, heeft hij gewoon gefaald. Deze verwrongen voorbeschouwing zal daar niets aan veranderen.
**** Mathieu van der Poel
*** Mads Pedersen, Wout van Aert
** Remco Evenepoel, Jhonathan Narvaez, Christophe Laporte
* Julian Alaphilippe, Biniam Girmay, Jasper Stuyven, Tom Pidcock
Dark Horse: Jorgenson
LeoR is zich alweer aan het indekken....
Vervolgens krijg je daarop totaal ongepaste reacties als "LeoR is zich alweer aan het indekken...." en "Je hebt een messias-complex", maar ik ben diegene die kinderachtig is??
als je een sterker blok hebt, moet je net niet zitten wachten of van der poel iets gaat doen om dan altijd op zijn wiel te rijden, dan moeten er al 1 of 2 weg zijn wanneer hij dat probeert
als je als blok afwachtend gaat rijden, dan zal je waarschijnlijk ook als blok worden losgereden
Deze heb ik even gemist. Welke andere topfavoriet word in dit artikel aangehaald?
Nu ik het zo bekijk heeft Pedersen echt een hele grote kans: enige kopman in Denemarken met 3 knechten + nog 4 eenlingen die loyaliteit zouden kunnen hebben. België en Frankrijk hebben al een interne strijd en Nederland start met een man minder.
MvdP kan het best op het wiel van Pedersen koersen lijkt me. Trek heeft ook de grootste ploeg mee naar de OS:
Trek (Pedersen, Skjelmose, Kirsch, Skujins, Stuyven, Hoole, Vacek)
VLAB (Van Aert, Laporte, Benoot, van Baarle, Jorgenson, Tratnik)
UAE (Hirschi, Politt, Novak, Grosschartner, Bjerg, Ayuso)
Ineos (Sheffield, Pidcock, Tarling, Narvaez, Viviani, Foss)
Israël (Clarke, Gee, Einhorn, Woods, Williams, Strong)
Bora (Schachmann, Haller, Martinez, Mullen)
Bahrein (Arashiro, Mohoric, Buitrago, Wright)
Movistar (Lazkano, Aranburu, Rangel, Oliveira)
Astana (Lutsenko, Fedorov, Syritsa, Morkov)
FDJ (Pithie, Madouas, Kung)
Intermarché (Girmay, Rui costa, Mihkels)
SQS (Evenepoel, Alaphilippe)
EF (Healy, Bettiol)
B&B (Vauquelin, Mozzato)
Jayco (Matthews, Mezgec)
De overige ploegen zijn eenlingen.
Alpecin eenling MVDP mag dan wel voor minstens twee tellen, hier gaat hij toch rekening mee moeten houden…
Door in de tour als toertocht te benaderen, amper wedstrijden te rijden, het MTB-en over te slaan “MOET” (niet van mij ;-) )het gebeuren.
Daar waar anderen (REV, Carapaz, zelfs WvA) hun prijzen/(ereprijsjes) al binnen hebben. Ik ben benieuwd, en hoop een gave race. Maar verwacht er (mbt NL succes) niet te veel van.
Normaal gaat het voor Mvdp, Wva, mads p en misschien Stuyven zijn.
Ok, je zal gelijk hebben. Maar wat ik begreep rijden ze die 230 km rondom de stad. En de laatste keer dat ik in Parijs was, lagen de wegen rond de Sacre-Coeur vol met klinkers en bochten. Maar als ze de rest van het rondje over rechte asfaltwegen rijden, mea culpa, ik zal voortaan de interviews met de bondscoaches en wielrenners beter moeten controleren.
De dynamiek van deze wedstrijd valt niet te vergelijken met het WK in Glasgow. Teams zijn maximum 4 renners groot, er zijn dus veel minder helpers en de toppers zullen het sneller zelf moeten opknappen. Het peloton is ook veel kleiner, dus veel minder vechten om posities en minder controle op aanvallen.
Mvdp heeft dit als hoofddoel en het is op zijn lijf geschreven. Hij is topfavoriet.
België moet een overtal zien te creëren vroeg in de wedstrijd en dit uitspelen op de tussenstukken. Anders knalt mvdp ze vroeg of laat uit het wiel op 1 van de lanceerplatformen die voor hem klaar liggen.
Aanraders in uw geval; snelwandelen, kleiduiven schieten, speerhappen, kogelkoppen etc. etc..
Na ‘de pot verwijt de ketel’ stel ik ‘de blinde alpaca verwijt het blind paard’ voor als spreekwoord.
Hinault en Gilbert bewezen al dat het anders kan, en de alziende ranke gazelle Pogacar gaat volgend jaar helemaal je ongelijk bewijzen.
Je hoeft geen kaarten te hebben volgens mij.
Weet iemand waar je het beste kunt gaan staan? (en hoe je daar kunt komen)
Allez MvdP!!!
Haha
Laatste winnaars Olympic Games Tokyo
2021
Richard Carapaz
2016
Greg Van Avermaet
2012
Alexandre Vinokourov
2008
Samuel Sánchez Gonzalez
2004
Paolo Bettini
2000
Jan Ullrich
1996
Pascal Richard
1992
Fabio Casartelli
1988
Olaf Ludwig
1980
Sergei Soukhoroutchenkov
Ik geloof niet dat die allemaal in Tokyo waren.
Ik mis met name 1972: Hennie Kuiper.
Zo'n volledige erelijst is heel wat interessanter dan dat gewouwel hoe de koers ,orgem zou kunnen verlopen. Dat gaan we zaterdag wel zien.
En Henri Evenepoel niet te vergeten, bevriend met Matisse, en in 1899 op 27-jarige leeftijd overleden aan vlektyfus.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/ba/Henri_Evenepoel_-_L%27Espagnol_%C3%A0_Paris_J1.jpg