Ook oud-Visma-renster spreekt zich uit: “Eetstoornissen zijn een groot probleem in de wielersport”
Niet alleen Demi Vollering heeft zich uitgesproken over de gewichtsdiscussie in de wielersport. Meer rensters voelen zich nu geroepen om zich uit te spreken. Zo ook EF Education-Oatly-renster (ex-Jumbo-Visma) Kim Cadzow. Zij komt met een alarmerend bericht en roept op tot actie: “Ik geloof echt dat eetstoornissen een groot probleem zijn in de wielersport.”
“Het is een geweldige tijd voor het vrouwenwielrennen nu”, begint ze haar relaas. “Dat betekent dat het ook tijd wordt om een positieve impact te maken. Hoe meer rensters een mening over dit onderwerp hebben, hoe beter. Als het balletje eenmaal rolt, dan maken we het verschil.”
Cadzow heeft het daarmee vooral over gewicht en eetstoornissen in de wielersport. “Onze sport is doordrenkt met eetstoornissen. Er wordt van allerlei advies aan atletes gegeven, maar zou je van een accountant aannemen om je te laten opereren? Waarschijnlijk niet. Daarom: ga alleen naar een geregistreerde diëtist als je iets met gewicht wil doen.”
De Nieuw-Zeelandse renster haalt een eigen voorbeeld op. “Vanaf het begin van mijn wielercarrière werd ik geprezen voor mijn wattages per kilo. Er werd gezegd: wow, als je een of twee kilo afvalt, dan ben je WorldTour-niveau. En later: als je nog een of twee kilo afvalt, dan rijd je podium.”
Cadzow trapte er zelf ook in
“We vertrouwen de mensen om ons heen, dus voor mij was de keuze daarna makkelijk gemaakt: nog meer afvallen. Het idee van afvallen zit in de hele wielercultuur. Op een gegeven moment ben ik gestopt met het maken van groepsritten, omdat het alleen maar over gewicht ging. De wielersport is echt een giftige gemeenschap.”
“Op een gegeven moment gaat het afvallen te ver”, gaat ze verder. “Dan kom je niet meer je bed uit, vallen er haren uit en breken je botten. Dan begin je te denken: ga ik de tachtig wel halen? Op het moment dat je wil veranderen, zit je zo diep in het gat dat je zelf hebt gegraven, dat je er niet meer uitkomt. Ergens moet een organisatie actie gaan ondernemen, vind ik. Ik doe het voor jullie dochters die tegen ons opkijken. Om een verschil te maken.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Uiteindelijk is het altijd nog de atleet zelf die beslist wat er gebeurd.
---
In de titel staat "Oud-Visma" renster, waarom niet gewoon EF Education-Oatly renster?
Ik denk dat dat ook fair is.
Tegelijkertijd zijn we ook kritisch als mensen te licht zijn, een gezond gewicht is essentieel voor het verdere leven en je hoeft niet allemaal een wereldtopper te worden. Gewoon blij zijn met wie je bent en accepteren dat 99% van het peloton het niet gaat schoppen tot de world tour.
Als je op een bepaalt niveau lichter moet worden om beter resultaat te boeken ben je niet goed genoeg, je zou er watts bij moeten krijgen en dat doe je door aan te komen (licht) en dan relatief meer power te krijgen.
Je hebt van je hobby je werk gemaakt en als dan blijkt dat het niet meer leuk is moet je gewoon stoppen met wielrennen netzoals je in de normale wereld zou doen.
Als mijn werkgever mij dingen laat doen waarbij ik me niet prettig voel dan ga ik ze ook niet doen.
En als het werk mij dan niet meer bevalt dan vertrek ik.
Ze weten toch zelf allemaal dat topsport niet gezond is.
Dus moet je gewoon jezelf afvragen, welke risicos wil ik nemen om de beste te worden.
- man die weinig weegt: impicitiet ' eigen keuze'
- vrouw die weinig weegt: die moeten we beschermen, wat erg, voorbeeld jonge meisjes, gaat dat wel goed enz.
Kijkt onze samenleving, inclusief feministen en collega's zo minachtend naar vrouwen (ik vind het minachting, als je vrouwen als onvolwaardig en niet in staat tot kiezen ziet, en mannen kennelijk wel)?
(uiteraard ben ik de uitzondering. Ik zie het uiteraard anders. Zorgen, overal, maar laten we niet seksistisch naar vrouwen-als-slachtoffer kijken.
Mijn eigen visie vind ik logisch....
Maar denk dat we ook eens moeten kijken naar rensters een paar weken na een topkoers. Of ze dan ook gewicht bij hebben gepakt.
Een actief renster dus, zoals in het artikel staat.
De kop is erg onhandig en alleen maar een link naar de 'foute' ploeg waar de tour winnares voor rijdt.