Olympische Spelen: Het parcours van de mountainbike-wedstrijd ontleed door Bart Brentjens
foto: Cor Vos
Youri IJnsen
maandag 26 juli 2021 om 07:00

Olympische Spelen: Het parcours van de mountainbike-wedstrijd ontleed door Bart Brentjens

Video Komende maandag en dinsdag strijden de mountainbikers om olympisch goud. Niet in Tokio, maar in de stad Izu. Toch zo’n 130 kilometer ten zuidwesten van de Japanse hoofdstad; daar bevindt zich het Japanse wielersportcentrum. Een uitdagend parcours en door specialisten bestempeld tot de zwaarste olympische omloop ooit. Samen met oud-olympisch kampioen Bart Brentjens ontleedt WielerFlits het parcours waar Mathieu van der Poel, Anne Tauber, Anne Terpstra en Milan Vader komende week jacht maken op goud. “Eigenlijk moet je het hele parcours zien als een grote Japanse tuin, het is super mooi aangelegd”, omschrijft hij.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Overzicht van het parcours

mountainbike parcours olympische spelen tokio

Brentjens werd in 1996 de allereerste olympisch kampioen op dit onderdeel. In 2019 bezocht hij het parcours al eens, toen het Test Event er plaatsvond. Naderhand is er niet veel meer gesleuteld aan de omloop. Ook deze week is hij van de partij. Er rijden een aantal atleten uit zijn ploeg mee en tevens schuift hij misschien als co-commentator aan bij Jeroen Koster tijdens de liveuitzending van de NOS. Samen met Brentjens nemen we het parcours – een omloop van 4,1 kilometer met 150 hoogtemeters – van start tot finish onder de loep. Dat doen we puntsgewijs; het parcours is namelijk op te delen in tien verschillende secties.


1. Startstrook

“De renners starten op een brede asfaltstrook. Het is meteen een van de schaarse lange, rechte stukken in het parcours. Op iedere startrij staan acht renners, zoals gebruikelijk. Er staan slechts 38 deelnemers aan de start, dus je hebt vier en een halve startrij. Dat is voor iedereen te overzien. De startstrook loopt vals plat omhoog. Na de startronde is dit een strook in het parcours waar je heel eventjes tot rust kunt komen. Verder is het écht heel erg veel draaien en keren of met bochten en doorlopende bochten waar je mee moet trappen. Je moet constant heel alert zijn. Er is weinig tijd om te eten en drinken, maar dat is wel een absolute must gezien de weersomstandigheden en de luchtvochtigheid.

Of die grasstrook een ‘moetje’ is tussen de twee asfaltstroken? Nee, dat is niet nodig. Ze hadden ook rechtdoor kunnen blijven rijden. Ik weet niet waarom ze het zo hebben aangepakt. Na die grasstrook volgt in ieder geval een brede, lopende bocht. Dan verlaten de renners het asfalt en komen ze daar ook niet meer op terug. Er volgt meteen een heel steil hellinkje op Japans tuingras. Ze zullen dat voor de Spelen wel heel mooi kort maaien, zoals je dat ook wel ziet op een golfbaan.”

Startposities
De startposities zijn bepaald op basis van de olympische UCI Ranking. Milan Vader start bij de mannen als laatste op de eerste startrij. Mathieu van der Poel start als eerste van de tweede startrij. Tom Pidcock start als vierde van de vierde rij. Bij de dames starten beiden als derde van hun rij; Anne Terpstra staat op de voorste rij, Anne Tauber op de tweede rij.


2. Amagi pass

“Na dat klimmetje begint de zogenoemde Amagi Pass. Dat begint bovenop de helling met twee lijnen. Daarna volgen wat boomstammen en stenen, voordat je een korte afdaling ingaat. Het is hier weliswaar breed en je hebt zeker in de beginfase weinig singletracks, maar er is wel maar één goede lijn tussen de stenen. Als er een opstopping is of iemand voor je rijdt niet hard genoeg, dan kun je een andere lijn rijden om te passeren. Voordat de eerste singletrack begint, heb je wel de ruimte om je positie te vinden. Na een sneller lopend stuk in licht dalende lijn – dit ligt paralel aan de startstrook, maar dan in omgekeerde richting – duik je vervolgens voor het eerst een korte, steile afdaling in.

Hierna heb je ook weer een redelijk breed stuk waar je elkaar kunt passeren. Vooral in de beginfase kan dit handig zijn, als iedereen nog niet op z’n plek ligt. Hier rijden alleen de allerbeste mountainbikers ter wereld. Als iedereen aan het knokken is om als eerste aan de singletrack omhoog te beginnen die hierna volgt, kunnen er problemen ontstaan. Dan volgt dus een ietwat langer klimmetje – althans, voor dit parcours; de rest is steil, maar écht kort. Neem nu het parcours dat er op Watersley ligt in Limburg: daar zijn de klimmetjes misschien zelfs wel langer. Na de eerste bocht bergop blijft er nog maar één lijn over. Inhalen kan daarna niet. De singletrack blijft daarna ook zo in de technische afdaling, die de renners het bos inbrengt. Vlak nadat je het bordje met nog drie kilometer te gaan ziet, kom je in het volgende deel van het parcours.”


3. Joren

“Dat is de eerste grote, technische rock garden op het parcours, met de echt grote rotsblokken. Je moet je voorstellen dat het drie grote stenen zijn van een meter hoog ongeveer en dan drie op elkaar. Dat is een flinke hoogte, bijna van een gewoon huis. De stenen liggen natuurlijk wel in een helling. Maar als je hier te voet staat en je wilt met je fiets naar beneden, dan gaat je dat niet lukken. Zo steil en zo moeilijk is dat. Het is een heftige. Voor de heren is-ie toch wel goed te doen. Maar moet je hier de B-lijn (de iets makkelijkere route, red.) kiezen, dan is die ook heel moeilijk. Sommige dames zullen daar misschien voor kiezen, maar daar verlies je veel tijd – zeker een seconde of tien. Dat moet je niet doen. Daarna volgt de tech/feed zone. Die is weliswaar vlak, maar veel te kort om te herstellen.”

“Na dat stuk volgt een nieuw, kort klimmetje. Veel ruimte om elkaar te passeren is er niet, zeker richting de top. Daarna volgt dan een wat open, vlakke strook. Hier zou je wel heel eventjes op adem kunnen komen. Vervolgens krijg je weer een heel mooi stuk. Je duikt dan het bos in. Dat is heel natuurlijk met veel bomen, veel verschillende lijnen en off camber (waarbij het pad over de breedte schuin afloopt, red.). Daarna krijg je ook maar een heel kort afdelinkje, heel steil omlaag. Dan krijgen we weer een klim en die loopt voor Tokio-normen wel redelijk lang door. Dat stuk is zwaar. Je kunt er wel inhalen. Je krijgt daarna een stukje met een paar stenen waar je overheen moet. Dan krijg je weer een stuk off camber, voordat je op een breder stuk komt bovenop de klim. Daarna trekt het vals plat omhoog door. Daar is het wat breder en kun je weer makkelijker passeren.”


4. Chopsticks

“De afdaling die daarna volgt, gaat op redelijke snelheid over een aantal obstakels, rotsblokken en boomwortels. Bijtrappen gaat daar lastig. Hier is het vooral de goede lijn kiezen en geconcentreerd de goede lijn blijven volgen. Na de snelle, technische afdaling kom je op een strook terecht waar je weer kunt passeren. Dat loopt naast een strook asfalt van het wielerparcours waarbinnen de mountainbike-omloop ligt. Je krijgt daarna een singletrack, waar je veel snelheid kan en moet maken voor de volgende sectie die eraan komt.”


5. Sakura Drop

“Dat is het paradepaardje van dit parcours, de grote zogenoemde Sakura Drop. Daar zullen de fotografen zich graag opstellen, want aan de zijkant kijk je op de achtergrond uit op Mount Fuji. Ondanks dat de drop best heel hoog is, is-ie niet heel moeilijk. Als je er de eerste keer komt aanrijden, dan moet je je angst wel even overwinnen. Je ziet namelijk allen de opstaande steen en dan spring je als het ware in een blind gat. Je kunt er heel goed landen, maar de afdaling daarna gaat supersteil omlaag. Ze hebben dat wel erg mooi gebouwd. Ook hier heb je overigens een B-lijn. Maar als je die neemt of moet nemen, dan kun je een medaille vergeten. In welke ronde dan ook. Die B-lijn is ook echt niet eenvoudig en je maakt er veel minder snelheid. Daar verlies je minstens twaalf seconden op tegenstanders die wel blind van de drop af vliegen.

Vlak nadat je het bordje met nog twee kilometer te gaan gepasseerd bent, krijg je weer een heel mooi gedeelte van het parcours. Er zijn daar een soort terrassen gebouwd, waar je kunt kiezen uit twee lijnen. Een flowy afdaling met een aantal jumps erin, waarvan twee double jumps op het eind. Je kunt hier het beste de rechter, onderste lijn pakken. Op het einde van dit deel kom je dan namelijk beter uit, want dan rijd je eigenlijk tegen een muur aan. Dat is gruwelijk steil, al je snelheid is er daar meteen uit. Als je daar de andere lijn pakt, kom je er met iets minder snelheid aan en kan het zo zijn dat je van de fiets moet. Daar volgt dan een wat langer vlak stuk, waar je heel even de benen kunt losschudden en wat kunt drinken. Daarna duik je weer een beetje een off camber-afdaling over losse grond in. Da’s wel een mooie. Als het al nat is door de regen, kan die afdaling ook best wel lastig zijn.”


6. Wasabi

“Eenmaal beneden, ga je daarna weer steil omhoog. In mijn ogen is dat de zwaarste klim van het parcours. Ondanks dat deze sectie Wasabi heet, is het ook weer niet heel pittig. Het is wel behoorlijk steil en hij loopt een beetje schuin weg. Ze hebben er een soort van kasseien opgelegd, om de grond een beetje vast te houden. Dat maakt dit een van de lastigste klimmetjes van het olympisch parcours. Hier kun je een beslissing forceren, al denk ik dan juist dat het er niet gebeurt. Persoonlijk verwacht ik dat er iemand ergens gaat bezwijken onder de druk van zijn tegenstander. Het krachtsverschil gaat hier mijns inziens voortkomen door diegene met de langste adem. Ik verwacht niet dat een splijtende demarrage bergop de beslissing brengt voor goud. Survival of the fittest, zeg maar.”


7. Odoriko trail

“Na de Wasabi-klim krijg je een wat langere afdaling met een aantal verschillende aspecten. Het blijft veel draaien en keren, je hebt te maken met een aantal boomwortels, een paar stukken off camber en een paar singletracks, een stenenrij en een jump gevolgd door een houten bruggetje. Je slingert op snelheid naar een volgend kort klimmetje toe, met drie steile haarspeldbochtjes. Je komt daar weer bijna helemaal tot stilstand. Die bochten krijg je vervolgens ook in de afdaling voor je kiezen. Na opnieuw een klein bruggetje, volgt in dalende lijn een lopende bocht. Hier kun je bijtrappen. Daarna volgt een lange, ietwat oplopende rechte strook naar het bordje van de laatste kilometer. Daar kun je bijvoorbeeld wel een demarrage plaatsen en daarna goed tempo rijden, om het gat te kunnen slaan. Na een ultrakort stukje met een gravelondergrond, rijdt je opnieuw de tech/feed zone binnen.”


8. Karesansui

“Na de tech/feed zone rijden de renners weer terug het bos in. Ze beginnen daar weer aan een redelijk lang klimmetje, maar die loopt wel redelijk goed. Hij is ook niet heel lastig. Maar eenmaal boven wacht de volgende uitdaging, want dan krijg je de tweede rock garden. Hij is wel makkelijker en beter te doen dan de eerste rock garden aan het begin van het parcours, die is echt moeilijk. Ook hier zijn er weer verschillende lijnen mogelijk. Maar eerlijk is eerlijk: als je deze rock garden een keer geoefend hebt, stelt het niet zo heel veel voor. Het is mooi aangelegd, maar ik denk dat daarin meer energie is gestopt dan dat het de renners straks kost. Het ziet er mooi uit, maar het effect ervan in de wedstrijd zal niet groot zijn.

Kort daarna heb je wel weer een lastig punt. Daar rijd je omhoog, op een verzameling stenen af. Dat is zo groot, dat je niet kunt zien wat erachter is. Je rijdt die steen dus vol op en daarna vol af. Omdat je niets ziet, is je eerste reactie dat je moet remmen. Maar dat hoeft hier niet. Als je het goed verkend dan weet je dat je erover heen kunt rijden en dan is er eigenlijk niets aan de hand. Daarna volgt een langere, makkelijke, soepele en snelle afdaling. Dat is een best goed lopend stuk met doorlopende bochten. Ook hier zitten geen lange rechte stukken in, of liggen er stenen in een bocht waar je overheen moet wippen. Maar het is niet zo dat je daar even vijfhonderd meter ongeconcentreerd kunt rondfietsen. Dat is er zeker niet bij daar.”


9. Izu Peninsula

“Na die afdaling volgt de laatste hindernis van deze omloop. Je draait rechtsaf het laatste bruggetje op, waardoor je met weinig snelheid aan het slotklimmetje begint. Die is wederom heel steil. Je komt er maar net boven. Het is daarnaast een onnatuurlijk pad. In het Test Event hebben ze dat toen helemaal losgereden. Destijds zeiden ze dat ze dat wilden prepareren met een soort gravel. Ze wilden niet hebben dat iemand in de laatste ronde daar een voet aan de grond moet zetten en de olympische strijd op die manier in een beslissende plooi valt. Maar donder en vrijdag heb ik op het parcours geconstateerd dat er niets meer is veranderd. Het ligt er op dit moment droog en stoffig bij.”


10. Finishstrook

“Je komt buiten adem aan van de Izu Peninsula. Daarna volgt de finishstrook. Die loop weer vals plat omhoog. Als je daar nog met z’n tweeën zit, je bent gewoon nog sterk en je kunt goed sprinten: dan ga je die andere wel kloppen. Aanvallen op dat allerlaatste klimmetje voor de finishstrook heeft weinig zin. Daarvoor is het te kort. Stel dat Van der Poel en Pidcock daar samen aankomen, dan moet je de sprint vrijwel uit stilstand beginnen.

Ik denk dat Van der Poel in die situatie de beste papieren heeft. Hij is het beste in accelereren. Pidcock kan dat ook. Maar iemand als Matthias Flückiger moet wel proberen om ergens aan te vallen. Ook niet op Izu Peninsula trouwens, want dan is-ie te laat. Maar laten we hopen op het eerste scenario. Binnen de mogelijkheden hebben ze hier in ieder geval een prachtig parcours neergelegd. Ook in Japanse stijl aangekleed, dat vind ik mooi!”

Hoe brengt Van der Poel het er vanaf? – foto: Cor Vos


Verwacht de komende dagen uitgebreide voorbeschouwing op de mountainbike-wedstrijden bij de mannen en vrouwen. Ook zul je dit weekend interviews met de Nederlandse selectie lezen. Houd WielerFlits goed in de gaten!

RIDE Magazine
24 Reacties
Sorteer op:
23 juli 2021 11:59
Geen enkele lange klim gezien, wel risicovol afdalen als je moe bent, hij die dan over de limiet gaat kan het decor ingaan en afgevoerd worden.
    23 juli 2021 12:07
    En er is decor zat. In de eerste helft toch wel behoorlijk wat off-camber stukken met een ravijntje ernaast. Niet iets waar je omlaag wilt tuimelen, dan zit je ook niet zomaar 1-2-3- weer op de fiets.
23 juli 2021 12:56
Supermooi en zeer technisch parcours. Er valt ook weinig te zeggen wie hier de gouden plak nu gaat pakken. MvdP die wel erg laat is aangekomen in Japan, kun je zo snel wennen aan de hitte/luchtvochtigheid/jetlag? Daarnaast is hij niet echt iemand die tegen extreme hitte kan gezien zijn eerdere koersen.

Pidcock ook erg onduidelijk. De laatst XC race lag hij ruim een minuut achter op de top en is halvewege de race zelfs uitgestapt. Heeft niet echt wedstrijdritme opgedaan na zijn val. De klimmetjes zijn hier veel korter, veel makkelijker voor vdP om erbij te blijven.

Flueckinger zag er goed uit laatst XC race. Maar is dat op hetzelfde niveau als Pidcock en MvdP? Denk het eerlijk gezegd niet.

Outsider Schurter heeft nog niet veel laten zien dit seizoen. Maar misschien staat hij hier wel als een huis. Ik geef hem op voorhand geen kans tegen het geweld van Pidcock/MvdP maar wie weet.

Mits de hitte/luchtvochtigheid geen parten speelt bij MvdP is dat toch wel de grote favoriet. Of Pidcock moet al echt goed hersteld zijn van zijn blessure. Ook niet vergeten dat Pidcock achteraan start op een parcours waar het niet zo makkelijk inhalen is. Dus hij moet in het begin al veel krachten verspelen om niet later in het gedrang te komen.

Dit wordt (op papier) toch wel een parel van een race!
    23 juli 2021 14:35
    Ik denk dat Cink een pittiger outsider is dan Schurter eerlijk gezegd.
    23 juli 2021 15:02
    Ik zag ook veel kort op en af. En heel veel technische stukken waar je goed hard op je muil kunt gaan als je verkeerd uit komt.
    Het lijkt me geen parcours voor de pure klimmers of de pluimjes, maar voor explosieve gasten die goed kunnen sturen.

    Voor VdP is het te hopen dat hij met zijn hele korte voorbereiding inderdaad genoeg tijd heeft om het parcours onder de knie te krijgen. En om de omstandigheden aan te kunnen, al neem ik aan dat hij gewoon met zijn fiets in de sauna heeft getraind.

    Het is in ieder geval 1 van de olympische wedstrijden waar ik mijn wekker graag voor zet.
    24 juli 2021 19:42
    De start is om 8 uur toch?
    25 juli 2021 20:35
    Kan natuurlijk prima dat Michelangelo daarvoor z'n wekker moet zetten ;)
23 juli 2021 13:17
De startposities gaan hier in ieder geval minder van invloed zijn... de aanloop na de start richting het offroad is lang en breed genoeg om op te schuiven voor toppers als Mathieu en Pidcock.
23 juli 2021 14:30
Wel leuk dat er een parcours ligt waar je niet perse een huizenhoge favoriet voor hebt. Bij de dames schuift Anne Terpstra toch wel wat op in de rangorde vanwege de zeer technische afdalingen waar zij één van de beste is in de XCO.
    23 juli 2021 14:39
    Als Lecomte hier niet de dameswedstrijd wint zou ik er heel gek van opkijken. Dat is weldegelijk de huizenhoge favoriet bij de dames. Bij de heren is dat inderdaad niet het geval, dat is een beetje een verzameling rijdende vraagtekens.
23 juli 2021 15:00
Schurter en vdP lijken me topfavoriet op dit parcours. Pidcock lijkt nog niet de oude.

Het parcours is echt compleet in het straatje van Schurter. Die heeft misschien dit seizoen nog niet laten zien wat hij ‘normaal’ wel doet, maar mij bekruipt daarbij vooral het gevoel dat hij alleen maar bezig is geweest met deze wedstrijd.
MvdP is favoriet omdat hij simpelweg de beste van het veld is. Op elk parcours
23 juli 2021 15:03
Mooie analyse door een icoon uit de sport: zitten we eindelijk toch nog in de kopgroep.
    23 juli 2021 15:21
    Sluit ik me volledig bij aan, panache. Dìt is iemand voor in de kopgroep.

    Kijk ook graag redbull tv, die vent weet echt waar hij het over heeft!! En geeft gewoon prettig commentaar zonder door te slaan in enthousiasme of nationalisme.
    23 juli 2021 15:37
    Jazeker, BB is een absolute crack op de MTB! Je zou alleen verwachten dat zijn steenkolen-Engels inmiddels wat verbeterd zou zijn na zoveel jaren commentaar geven. :D
    Ik zie grote kansen voor MvdP op dit parcours, geen lange, slopende, steile klimmen maar vrijwel alles vrij punchy wat in zijn voordeel is, vermoed ik. In een klein deelnemersveld op hoog niveau is de startpositie sowieso iets minder belangrijk. Ik verwacht dat MvdP er meteen een enorme slinger aan gaat geven om zo vooraan aan de singletracks te kunnen starten, toch een trade mark van hem en met de Tour in de benen zou dat moeten lukken. Wordt interessant om te zien wie dan kunnen volgen, maar het zal sowieso spannend worden maandag!
    23 juli 2021 18:22
    Qua op en af is het ideaal voor mvdp. Ik vraag me wel af of hij de technische en snelle afdalingen aankan. Vraagt toch om snel reflexmatig sturen wat full time mtb-ers imho beter kunnen.
23 juli 2021 16:52
Het jammere van video is dat je geen idee hebt hoe lastig of steil het echt is, en met een GoPro camera wordt dat alleen maar erger en lijkt alles vrijwel vlak. Lijkt me een rondje waar ik graag zou rijden - niet op snelheid, maar gewoon om te kijken of ik rond kom zonder voetjes aan de vloer.
Edit: vergeten te zeggen, klasse stuk, dank WF!!!
    25 juli 2021 20:06
    Er zijn andere filmpjes op Youtube en het is stijl en moeilijk. Dit is een rondje wat ik graag zou willen rijden, maar waarvan ik weet dat ik het nooit zal kunnen rijden.
23 juli 2021 17:27
Wat een überbaas is Bart Brentjens toch! Mooi commentaar en daardoor een leuk stuk om te kijken. Ik kijk uit naar maandag en hoop dat MVDP het goud pakt, al ben ik bang dat Pidcock betere benen zal hebben zoals in Nove Mesto. Ik ben zelf maar een simpele boswielrenner, en heb ontiegelijk veel respect voor de skills die de echte mbt-ers keer op keer weer laten zien
23 juli 2021 19:02
Complimenten Wielerflits, mooie analyse van BB zo, inclusief de video's!
24 juli 2021 14:37
Weet iemand of ze straks met camera's rijden of staat dit hele parcours vol met vaste camera's ?
24 juli 2021 16:14
Geweldig technisch parcour, moet mvdp heel goed liggen, ondanks dat schurter iets minder aan het worden is, is dit ook een parcour die hem goed moet liggen. Ik verwacht toch wel wat boomknuffelaars onderweg, of 1 die zichzelf vergallopeerd op 1 van de rockgardens. Gaat in ieder geval smullen worden voor de kijker, met zo'n technisch en snel parcour
26 juli 2021 10:31
Geen plank ...

Reacties zijn gesloten.