Noodkreet vanuit de vrouwenkoers: “Zonder investeringen in de basis, droogt de top op”
Het vrouwenwielrennen zit met een probleem, zo vindt Natascha Knaven-den Ouden. De oprichtster van NXTG Racing ziet dat de UCI de WorldTour profesionaliseerde met de toevoegingen van Milaan-San Remo, Parijs Roubaix en de Tour de France Femmes, de salarissen optrok en WorldTeams mochten groeien tot 22 renners, maar volgens Den Ouden mist de focus op de basis.
“Interessant genoeg krijgen we een tegenovergesteld effect”, schrijft Den Ouden in een uitgebreid relaas op Instagram. “WorldTeams krimpen terug tot 14 tot 16 renners, simpelweg omdat de salarissen sneller stijgen dan de budgetten. Ontwikkelingsteams worden kleiner, continentale teams verdwijnen en de kalender onder het WorldTour-niveau blijft kwetsbaar.”
Kortom: het vrouwenwielrennen groeit wel in zichtbaarheid en budgetten, maar niet in diepgang. “De basis blijft te smal om het gewicht van die groei te dragen. Er is daarom nood aan een Development League onder de WorldTour: een echte leerschool waar jonge renners of renners die later instappen, kunnen groeien en vooruitgang boeken zonder meteen in de druk van de topklasse te worden gegooid. Dat idee voelt nu urgenter dan ooit.”
“Te veel focus op geld”
Bij Sporza gaat de Nederlandse nog wat dieper op de kwestie in. “Er wordt te veel gefocust op het geld, waardoor het vrouwenwielrennen van binnenuit aan het imploderen is. Concreet: doordat ploegen zoveel extra geld moeten pompen in lonen, kunnen ze minder investeren in de staf, coaching en stages. Vrouwenteams zijn een structuur aan het opbouwen met renners, maar niet met een staf. Als je een huis bouwt, ga je toch ook eerst een fundering leggen? Het zou toch raar zijn om eerst het dak apart te bouwen?”
En die fundering is volgens Den Ouden nodig om de toekomst van de vrouwenkoers te redden. “Zonder investeringen in de basis zal de top opdrogen. De WorldTour zal zichzelf niet in stand kunnen houden.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Uiteindelijk zullen — net als bij de mannen — alleen de draagkrachtigste ploegen overleven. Dan kan dat promotie/degradatie gedoe, waarmee je vooral sponsoren wegjaagt, voor eens en altijd de vuilnisbak in.
En vergelijken met de lonen in de protour is ook wat onzinnig vind ik, je moet kijken naar het budget dat bij het vrouwenwielrennen beschikbaar is en daar alles tegenover zetten. Tegenover de budgetten bij de mannen zijn alle kosten bij de vrouwen zonder meer redelijk, maar de vrouwen hebben die budgetten niet dus tjah. Als we het mannenwielrennen vergelijken en de problemen met budgetten moeten we ook niet alles beginnen aftoetsen met wat ze in de topvoetbalcompetities uitgeven want dan is alles binnen het wielrennen eigenlijk een schijntje...
Het andere punt dat in dit artikel wordt aangehaald telt natuurlijk niet alleen voor de dames: de WT krijgt bij zowel dames als heren het overgrote deel van de aandacht. Voor de ploegen daaronder (toch de basis) wordt het moeilijker en moeilijker. Het aantal PT's neemt niet voor niets al jaren af. Ook bij de heren dreigt zo het middenveld te verdwijnen, het is niet ondenkbaar dat we over een X aantal jaar de situatie hebben dat we een WT peloton hebben met daaronder enkel CT's: deels opleidingsploegen voor de WT, deels teams met regionale belangen.
Het vrouwenwielrennen is te klein voor een development league. En bij de mannen is net de stekker uit de U23 nationscup getrokken, dat kun je ook niet negeren. Tegen de stroom in roeien heet dit geloof ik.
Als ik ditzelfde (breedtesport/topsport) roep bij de KNWU over BMX word ik uitgelachen door de BMX-bondscoach...
...wiens salaris komt van mensen die daar niet om kunnen lachen.
Kijk naar wat een alleenstaande ouder moet ophoesten om 3 kinderen te laten sporten.
En kijk naar wat het een vereniging kost om iets essentieels als een koers te organiseren.
Overigens... in BMX is opmerkelijk minder gender-gap dan in het wegwielrennen.
En over breedtesport... BMX blijft een mongolide aangenomen kindje, zoals kunstschaatsen bij de KNSB is, alwaar een talent als Lindsey van Zundert niet de steun van de bond en het NOC krijgt die ze wèl verdient, als bewezen potentieel medaille-kandidaat - maar dus bij voorbaat buitenspel gezet is.
Kijk in BMX naar hoe ALLE recente OS medailles tot stand gekomen zijn.
Veelal door eigen individuele sponsors, zoals Manon Veenstra en Niek Kimmann.
Dus in de praktijk is ook topsport in die dicipline niet zo makkelijk zoals in het wegwielrennen.
Bij dit geklaag moet ik toch een beetje terugdenken aan Moniek Knol met haar Jamin ploeg.
Hebben dames vandaag het een stuk makkelijker, daar ploegen geforceerd worden te doneren aan / investeren in een sport-tak die momenteel nog nauwelijks rendabel is.
En die Return-Of-Investment i.c.m. underexposure (dames) en overexposure (heren), gaat niks veranderen als je nu opnieuw de kliek aan inmiddels-gearriveerde-toppers spekt met meer salaris.
We spreken dus over twee pijnpunten die de sport klein houden.
#1 Geen RIO:
Als dames in absolute zin een gelijke salarissen/prijzengeld eissen, maar een sponsor daar minder voor terugkrijgt...
...dan krijgen zij dus een grotere taartpunt dan de heren krijgen op het geheel.
Da's ongelijkheid in tegengestelde richting. En ja; blijkbaar is dat schadelijk.
#2 Geen breedtesport.
Wel voor een NOC leuk om makkelijk medailles te oogsten.
Ik moest zeer recent nog aan Natascha den Ouden denken. En hun dochters.
Hetgeen zij hier aankaart, en dat juist zij het aankaart was voor mij letterlijk voorspelbaar.
Maargoed; iemand met recht van spreken als geen ander, en met een valide punt.
Hoewel dameswielrennen er wellicht harder door geraakt wordt, is het -in mijn optiek- een algemeen probleem, voor renners en verenigingen:
de kosten voor topsport die uit de breedte moet komen worden te hoog,
en hetgeen een breedtesporter terugkrijgt voor hun onvrijwillige bijdrage is gewoon niet meer te verkopen.
Was pakweg 30 jaar terug heel anders was, terwijl in het heden de belangstelling voor wielrennen enorm toegenomen schijnt te zijn. Dus voor mij onbegrijpelijk.