donderdag 23 oktober 2025 om 08:45

Nog sterkere teamgeest blijkt sleutel tot succes voor Nederlandse baansprintsters

De eerste dag van het WK baanwielrennen 2025 in Chili werd een hoogdag voor Nederland. Met liefst drie gouden medailles schoot Team NL op ongeziene wijze uit de startblokken. Zo schreven Kimberly Kalee, Hetty van de Wouw en Steffie van der Peet geschiedenis met een eerste wereldtitel op de teamsprint voor vrouwen.

Kalee, Van de Wouw en Van der Peet waren eerder dit jaar al succesvol op een internationaal baantoernooi, want op het voorbije Europees kampioenschap in Heusden-Zolder waren ze al goed voor de Europese titel op de teamsprint. De volgende stap: een eerste wereldtitel. En zo geschiedde, want de Nederlandse sprintploeg rekende in het Velódromo Peñalolén in het Chileense Santiago af met Groot-Brittannië.

Zo is het na vele ereplaatsen ook eindelijk raak op een WK. “Eindelijk is het gelukt!”, was Van de Wouw na afloop dolgelukkig. “We hebben al zoveel vierde en tweede plaatsen behaald en nu doen we het. Dit is waar je het voor doet”, vervolgt ze in gesprek met de NOS. “Het is superspeciaal om dit met het team te doen. We zijn ook een erg goede ploeg. Het is de reden waarom we in staat zijn om een dergelijk resultaat te boeken.”

07:40

Lees ook Nederlandse vrouwen zorgen voor primeur met eerste wereldtitel op teamsprint

07:40

4

“Dit is supervet”, vult Kalee aan. “Vorig jaar hadden we al mooi zilver, maar we zijn dit jaar zo dicht naar elkaar gegroeid en nog zoveel beter geworden. Dat het er nu uitkomt, is echt supermooi. Het scheelt dat ik nu echt met de meiden kan meetrainen. We doen alles samen en doen het echt voor de teamsprint. Dan ontstaat er een zeer mooie band. Ik heb echt stappen gemaakt, ook dankzij Hugo (bondscoach Hugo Haak, red.). Het is mooi dat het nu al resulteert in een wereldtitel.”

foto: Fotopersburo Cor Vos

Drie rondjes gillen
Van der Peet was na afloop ook in de wolken, al was ze niet helemaal tevreden over haar eigen optreden. “Het ging niet vanzelf, ook niet in de finale. Het ging voor mij technisch niet zo goed, maar ik dacht alleen maar: ik moet gewoon rijden, rijden, rijden! Het was genoeg. Ik kwam over de streep en heb echt drie rondjes liggen gillen. Ik kan het niet geloven, ook omdat het voor mezelf niet zo goed voelde. Maar het is genoeg, dus boeien!”