Namen en vaste nummers op de shirts? “Herkenbaarheid gaat omhoog”
Misschien is het je al eens opgevallen. Op de plek waar het rugnummer overheen zit, draagt elke renner van Jumbo-Visma zijn eigen shirtnummer: hun geluksnummer of het nummer van de datum waarop ze getrouwd zijn. Zo heeft George Bennett nummer 7 en Primož Roglič nummer 1.
Deze week laaide de discussie op over of wielrenners, net als voetballers en Formule 1-coureurs, hun namen op hun tenues moeten dragen en vaste nummers moeten krijgen. Aanleiding was een podcast van CyclingTips, waarin dit idee nieuw leven werd ingeblazen. “De wielersport moet supersterren creëren”, stelde de Amerikaanse renner en oprichter van clubteam L39ion, Justin Williams, daarin. “Nummers en namen zouden de eerste dingen zijn die ik zou veranderen.”
Lotto-ballen
Het idee kreeg op social media al snel bijval van de teammanager van Jumbo-Visma, Richard Plugge. Voor hem is het geen nieuws, want zijn ploeg introduceerde al in 2015 persoonlijke shirtnummers. Eerst door Lotto-ballen met geluksnummers, vorig jaar stonden de nummers in de kraag van de shirts en nu op de plek waar de rugnummers zijn vastgepind. Volgens Plugge biedt het idee de fans en de wielersport kansen wat betreft herkenbaarheid.
“Commentatoren krijgen bij elke wedstrijd een andere lijst met namen van renners. En elke ploeg staat op een andere plek. De nummers 1 tot en met 8 zijn de week erna nummers 31 tot 38. Commentatoren moeten elke keer zoeken wie wie is. Bij Chris Froome en Peter Sagan is dat niet heel lastig, maar sommige renners zijn heel moeilijk herkenbaar”, legt hij uit in een interview met het AD. Ook zit er geen samenhang in de toewijzing van de nummers.
Daarnaast denkt Plugge dat met vaste rugnummers de fans tegemoet worden gekomen. “Dylan Groenewegen is Amsterdammer en rijdt bij ons met nummer 14 (waarmee Johan Cruijff furore maakte, red). Woont een fan net als hij ook in Amsterdam, neemt die een shirt met nummer 14. Door hun helm en zonnebril zijn renners moeilijk te herkennen. Die helm gaat nooit meer af en die bril waarschijnlijk ook niet, maar met een vast nummer gaat de herkenbaarheid omhoog.”
Boetes
De renners van Jumbo-Visma rijden weliswaar met eigen nummers op de shirts, maar vooralsnog zijn – volgens de regelgeving van de UCI – de nummers die de organisatie uitreikt leidend. “Bij die organisatoren krijg je niet een-twee-drie voet aan de grond”, zegt Plugge. “Die verkopen de ruimte op rugnummers namelijk weer aan sponsoren. Vandaar dat bijvoorbeeld boetes uitgedeeld worden als rugnummers worden bijgeknipt.”
Hij verbaast zich erover dat de huidige rugnummers, een los blaadje dat is vastgespeld aan het shirt, nog altijd worden gebruikt. “Als het speldje loslaat, wappert dat nummer. Dat is killing voor de prestatie. Met eigen nummers op het shirt zouden de oude rugnummers komen te vervallen. In het wielrennen is in de loop van de geschiedenis veel veranderd en de rugnummers van nu zijn ook achterhaald.”

De ploeg van Plugge rijdt al langer rond met persoonlijke shirtnummers – foto: Cor Vos
Prominent aanwezig was geen goede woordkeuze. Minder bepalend in het design is beter.
Een beetje soberder en minder 'all over the place', een beetje eenzijdiger en niet ieder jaar compleet anders,
zou de herkenbaarheid verhogen.
Als er daardoor meer ploegmerchandise verkocht wordt, zullen de sponsor net meer exposure ontvangen. Dat is mijn visie. :)
Maar ik zie veel meer mensen met oudere tricots.
Voor de minder geoefende kijker is het uiteraard wel handiger om namen en vaste nummers te hebben als handvatten om erin te komen want het is een behoorlijk lastige sport om eenvoudig te doorgronden, wie weet helpt dit.
Verder nog onbenoemd over TJV: de namen op hun helmen. Man dat helpt zoveel volgers tijdens koers.
Je kunt niet iedere prof een ander nummer geven, en de teams nummeren lijkt me ook niet bepaald handig.
Puur voor de merchandising lijkt me een naam ook genoeg.
Ik veronderstel dat er dan een combinatie met de ploegcode op de rugnummers en fietsplaatjes zou komen te staan, bv TJV-14 of DQT-07.
En dan maak je een alfabetische startlijst.
Ik volg de koers al jaren, voor mij is het huidige systeem perfect, maar ik kan me voorstellen dat het voor een nieuw publiek wel handiger is om renners te leren kennen.
Ook voor radio tour en ploegleiders makkelijker trouwens, die weten ook niet altijd direct wie vandaag ook al weer nr 67 droeg, maar zullen een vast nummer snel genoeg kennen.
Daarnaast nog de namen van de renners duidelijk zichtbaar op de rug (achter- en bovenaanzicht), op de bovenkant van de schouders (vooraanzicht) en op de zij (zij-aanzicht) en we zijn vertrokken.
En wat te doen met nieuw kommers? Krijgen die een nieuw nummer? Of moeten ze het nummer overnemen van iemand die gestopt is?
Voor mij werkt het huidige systeem gewoon prima. Een verbetering zou zijn als renners hun naam achterop hun shirt of op hun helm hebben staan.
Voor een grote ronde die 3 weken duurd zou je natuurlijk ook het nummer op je shirt laten drukken. Inclusief de sponsoren die erbij horen. Scheelt gedoe met kaartjes opspelden. Oke je hebt dan geen rode en gele rugnummers meer. Of is dat ook op te lossen met vaste bedrukking?
Vanaf 11 kan je doornummeren.
Maar hoe ver wil je gaan? Iedere renner een eigen nummer (dus herkenbaar bij wisselen van ploeg en inzetbaar in iedere koers) gaat leiden tot meer dan 1.000 rugnummers binnen het peloton. Als 20 jarige krijg je een nummer waar je dan 15-20 jaar mee doet.
Een rugnummer per ploeg werkt denk ik niet. Dan heb je bijv. Dumoulin en Mollema met nummer 7 en op het WK kom je al in de knoop. Ook heeft vrijwel ieder land dan een nummer 7 wat het verwarrend maakt.
Ik vind het wel een goed idee. Alleen het verlies van startnummer 1 in een koers valt (licht) te betreuren. Team code met volgnummer, en gewoon opspelden, zodat de sponsor van dat stukje papier in beeld blijft, bovendien nog leuk souvenir voorde fans.
Er eens goed over nadenkend denk ik dat er best wat mogelijk is zonder 500 verschillende nummers die vast staan voor de hele carrière.