Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Michel Cornelisse over boze UCI-commissaris na hulp aan Ewan: “Die man heeft geen gevoel ofzo”
Michel Cornelisse kreeg het in de dertiende etappe van de Tour de France aan de stok met een commissaris van de UCI. De ploegleider van Alpecin-Deceuninck hielp de gevallen Caleb Ewan achter zijn auto terug naar het peloton, maar daar was het jurylid niet van gediend. Met wilde armgebaren wees hij Cornelisse terecht. “Ik weet niet waarom die man zich zo druk maakte”, zegt Cornelisse na afloop bij de NOS.
“Ik zie de hele week valpartijen gebeuren en dat renners dan terug mogen keren achter de auto. Dus ik denk, waarom niet? Er was geen ploeg in de buurt (voor Ewan, red.) dus ik wilde hem meenemen. Toen kwam de commissaris en probeerde ik gas te geven, maar er zaten twee politiemotoren voor me. Ik reed daar al 80 km/h. Dan kan ik wel 120 gaan rijden, maar ja…”
Op tv was te zien hoe de commissaris Cornelisse terechtwees. “Die was boos, maar ik was ook boos. Ik kon daar niet harder rijden. Met Ewan reed ik al 80 km/h achter de auto en er reden motoren voor. Ewan was al bijna bij de auto’s, dus ik weet niet waarom die man zich zo druk maakte”, aldus de Amsterdammer, die daarna een bedankje kreeg van de wagen van Lotto Soudal. “Dat doe je onder mekaar… Ik zie het de hele week niet anders gebeuren. Ik vind het ook niet meer dan normaal.”
Twee boetes
“Maar ik zal wel lezen vanavond. Die man heeft geen gevoel ofzo. Het is niet een renner van mijn eigen ploeg, en die jongen is gevallen. Hij is niet gelost”, vindt Cornelisse. Een blik op het juryrapport leert ons inderdaad dat Alpecin-Deceuninck twee boetes heeft gehad van 500 Zwitserse Frank. Eentje voor het stayeren van Ewan en eentje voor het niet-respecteren van de instructies van de commissarissen.
Cornelisse had echter nóg een reden om Ewan terug te brengen naar het peloton, want beide ploegen wilden een sprint in Saint-Étienne. “Dat is een heel ander verhaal. Wij waren de enige ploegen die nog koers maakten, anders had het peloton op 20 minuten binnengekomen. Dan begrijpt de commissaris ook niet veel van het wielrennen. Het werd een heel moeilijk verhaal. Meer ploegen hadden steun kunnen geven. Vooral voor Jasper Philipsen zijn we teleurgesteld. We hebben er alles aan gedaan, maar het is niet gelukt”, aldus Cornelisse.
Collegialiteit in het peloton. Jury stuurt volgwagen Alpecin-Deceuninck weg bij Ewan. Lotto-Soudal dankt met een duimpje. #TDF2022 pic.twitter.com/PO5sa2cVsc
— Sporza 🚴 (@sporza_koers) July 15, 2022
Ik sta voor 20% achter deze reactie, maar dan wel voor 500%.
Overigens, bij de niet presentatie en niet teken verhaal van TJV en UAE zelfde laken en pak. Ovk. UCI regelement hebben alle renners 500 fr. moeten aftikken en ploegleiders 200. De stevigere maatregel kan ook zijn een paar van die gasten uit koers halen. Ff een statement stellen, maar dat lef hebben ze niet. En de UCI weet ook dat die paar Franken peanuts zijn, voor kleinere teams echter niet. Mogen hopen dat ze break-even spelen.
Waar trek je een grens?
Dat er in het voetbal weinig tot geen collegialiteit is en elkaar gele/ rode kaarten aannaait, wil nog niet zeggen dat dit overal moet gebeuren.
Het geval Eekhoff was natuurlijk discutabel, omdat het een ééndagswedstrijd betrof, maar dit vind ik niets anders dat chique gedrag. Je reactie is vreselijk zuur Panache.
En datzelfde zie je terug in de sprints. Je mag zonder probleem van je lijn afwijken of wat duwen, en dus zondigen tegen de regels. Tot er ineens iemand valt, of er een iets strenger jurylid zit.
Of bij de bidonnen en gelletjes die weer (bijna) als vanouds de berm in vliegen. En ga zo maar door.
Van mij mag Panache de jury in.
Wat ik niet begrijp is waarom Cornelisse de jury niet confronteert met (tv)beelden van talrijke andere overtredingen die door de jury ongemoeid gelaten worden. Benieuwd wat de jury hierop zou antwoorden. Met die beelden zou er naar een arbitrage kunnen gegaan worden, met het oog op het kwijtschelden van de boetes.
Beter alvast dan hierover te mekkeren tegen de pers. Wat totaal geen zoden aan de dijk brengt.
Verwijzen naar honderden andere momenten van stayeren is leuk voor de bühne, maar vaak gaat dat om renners die gebruik maken van de auto's die op hun plek rijden in de karavaan, of die bezig zijn om die plek weer in te nemen. En ja, daar is best wat speelruimte en coulance mogelijk - maar binnen grenzen.
Laat die commissaris lekker opsodemieteren met zn opgewonden gedoe.
De gendarmerie had die commissaris onmiddellijk moeten beboeten wegens onnodig links rijden.
Onzin dat Cornelisse er zelf voordeel bij had als hij Ewan terug bracht. Natuurlijk kun je zeggen dat Lotto dan t gat mee dicht had gereden. Maar dan had Philipsen ook geklopt kunnen worden in de sprint. En dat voordeel kun je ook zeggen als hij bijvoorbeeld Mollema terug brengt. Dan heeft Cornelisse “voordeel” want zonder tegenstanders is er immers geen wedstrijd.
Als je eenmaal stilstaat zijn alle ploegleidersauto's ook zo voorbij, bij het wisselen van een wiel staat voor dat je het weet de laatste auto = bezemwagen voor je neus.
Als je dan niet achter een auto mag terugrijden, heb je in een etappekoers een lange dag om binnen tijd te komen en bij een eendagskoers kun je net zo goed meteen instappen.
De opmerking "jullie hebben duidelijk nooit zelf gekoerst" vind ik vooral een hoog navelstaargehalte hebben.
Of je terug kunt komen is helemaal afhankelijk van hoe de wedstrijd op dat moment gaat. Wordt er keihard gereden dan kun je het vergeten, is het nog rustig dan rijdt een prof er gewoon weer naartoe. Eventueel met de hulp van zijn knechten.
b) zeker niet altijd maar er zit wel een relatie tussen vaardigheden en vallen. Ik heb bijvoorbeeld het gevoel dat renners die er met kop en schouders boven de rest uitstaken bij de jeugdcategorieen (kelderman?) of renners die op latere leeftijd begonnen zijn met fietsen (roglic, van vleuten) bepaalde vaardigheden / intuitie waar je moet zitten in de koers en zo niet zo goed aanvoelen. Ik ben geen neuroloog, maar zoals ontwikkeling van taalvaardigheden vooral goed lukt op jonge leeftijd, zou dit ook zo iets kunnen zijn. Ik kan me dus iets voorstellen bij het niet terug mogen brengen met hulpmiddelen in de koers omdat je er mede zelf schuldig aan bent dat je achterop geraakt bent. Ook bijv het lekrijden in roubaix heeft echt te maken met vaardigheden. Niet dat iemand die vaardig is nooit lek rijdt, maar maak er maar es statistieken van (hoe vaak een renner roubaix gereden heeft en lek heeft gehad). Dan zou je best is heel interessante data kunnen krijgen.
c) er zat heel duidelijk een belang voor cornellsse wat niet barmhartige samaritaan was. Dat was heel duidelijk eigenbelang. Ik denk dat als hij in situatie gezeten had waar hij even niet de tijd had om barmhartig te zijn, hij het ook niet gedaan had (first things first).. Daarin zeg ik niet dat ik niet waardeer dat hij zoiets doet!
d) hoewel ik denk dat je het nooit waterdicht krijgt en dat je ook het 'ownership' van de beslissing bij de commissaris moet leggen, is er wel een behoefte voor een eerlijk gsprek hierover denk ik. Je ziet nog geen 1% vande terugbreng acties op tv en het is wel een grijs gebied. Als iemand in deze thread zegt:Ik zie een verschil tussen etappekoersen en eendaagse wedsstrijden, dan kan ik me die gedachte voorstellen, maar het zou dan uitgedrukt moeten worden in regelgeving. Want als iemand achterop raakt in 1e dag van tour de france buiten zijn macht en hij kan niet terugkomen heeft hij een heel jaar getraind voor 1 dag mislukte koers buiten schuld. Dat wil je niemand aan doen. Dan moet je denk ik iets maken wat recht doet aan de inspanning van de renner om zich te prepareren voor zo'n groot event. En als je afspreekt dat iemand terug mag komen met hulp onder bepaalde omstandigheden is het dan ook geen koersvervalsing meer. Dan is het een afspraak die iedereen kent. Zo is er ook de spoorbomen regel... als je meer dan zoveel voorsprong hebt, dan behoudt je je voorsprong. Heb je die niet, dan ben je je voorsprong kwijt. Je zul maar je ziel uit je lijf gereden hebben om die break-away te maken en dan zo in schoonheid gesmoord te worden...
e) als iedereen zou weten er is geen ontkomen aan en als je weet dat je mag nooit teruggebracht worden dan zou de ploeg ook eerder zich af laten zaken. Maw, het koers gedrag zou er op afgestemd worden. Dus het is ook soort van kip en ei issue ... omdat gasten met de auto teruggebracht worden blijft de ploeg zitten waar ie zit ... (dit is ook niet zwart wit / situaties verschillen)...
Al met al zou ik als toeschouwer niet snel een absolute mening hebben. Het is niet aan de toeschouwer om een oordeel te vellen. Het is wel aan de jury / wedstrijd organisatie / bonden om een faire regelgeving te maken en die ook zo fair mogelijk proberen toe te passen. En eerlijk gezegd: Daarin krijgt de UCI van mij ook geen cijfer 10... ;) Daar is nog werk aan de winkel. Hoewel het niet het doel is, is het wel een serendipiteit dat het wel boeiend is, intrigerend is (jurering).
Persoonlijk vind ik dat er ruimte moet zijn om renners terug te brengen, maar dat je wel dit aan regels moet binden. Zoals Moscon teruggebracht werd (was het op het WK?) dat vond ik persoonlijk echt beyond het grijze gebied. Het is heel sneu, maar dat is koers. Je zou bijvoorbeeld een limiet kunnen zetten op hoe lang of hoe ver iemand achter de auto mag hangen en vanaf waar (achter het hoofd peloton?) .. ik heb zo de wijsheid niet in pacht, maar ik ga er vanuit dat die gasten die de sport beoefenen er onderling met regelgevers er maar uit moeten komen.