Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel schat wereldtitel gravel hoog in: “Leuk om af te vinken”
Video Mathieu van der Poel heeft zich op overtuigende wijze tot wereldkampioen gravel gekroond. Er stond geen maat op de Nederlander, die solo aankwam in Leuven. “Ik schat deze zege hoog in, het was een groot doel voor me”, zei hij in het flashinterview na afloop.
“Het is supermooi om nog een regenboogtrui aan de collectie toe te voegen, in een andere discipline ook nog”, aldus Van der Poel, die eerder al zes keer wereldkampioen veldrijden en één keer wereldkampioen op de weg werd. “Ik ben dus superblij met deze zege. Het is natuurlijk supermooi, ook om het seizoen zo af te sluiten.”
Van der Poel was de hele koers zeer actief. Dat was bewust. “Ik wilde de koers zo hard mogelijk maken, want ik wist dat het een moeilijke situatie op kon leveren voor mij, als we met een grote groep op de lokale ronde kwamen. Daarom probeerde ik iedereen richting de limiet te dwingen. Toen Florian Vermeersch aanviel en we met zijn tweeën overbleven, werkten we goed samen. Het was een superzware wedstrijd, maar ik heb ervan genoten.”
Solo
Hoewel Van der Poel op papier de snellere is van Vermeersch, liet hij het niet op een sprint aankomen. “Je weet maar nooit. Ik moet zeggen dat mijn benen ook pijn deden. In een sprint weet je het nooit, zeker niet op een gravelfiets. Daarom probeerde ik het nog één keer op het lastigste stuk van het parcours. Ik kwam alleen voorop te zitten. Het is altijd fijn om zo te vieren.”
Die van de weg is misschien nog wel hoger in te schatten, maar ik ben wel heel blij met deze. Deze had ik nog niet. Het is leuk om die af te vinken. Gravel is immens populair aan het worden en ik doe het zelf ook heel veel, dus ja, het is heel leuk.”
Gravelkoersen in 2025?
Van der Poel kreeg ook nog de vraag voorgelegd of we hem ook daadwerkelijk gaan zien koersen in de regenboogtrui. Gaat hij bijvoorbeeld naar de Verenigde Staten, waar grote gravelkoersen als Unbound Gravel verreden worden? “Dat is te zien. Ik ga hier eerst van genieten. Wie weet.”
Daar is het eerst de Tour, en dan een hele tijd niks. Dus Pogi op 1, Evenepoel op 2 bij die verkiezing kan je al opschrijven aangezien Van der Poel vrij anoniem rondreed in de Tour en de prijzen die ze voor de rest pakten.
Wellicht wel derde, of er zouden er verrassend veel op Vingegaard of Roglic moeten stemmen. Niet helemaal ondenkbaar, want grote rondes staan qua aanzien het hoogste (zie vorig jaar) maar ik denk 1) Pogi, 2) Evenepoel, 3) Van der Poel.
Verder doen die prijzen er natuurlijk niet echt toe, het gaat om de zeges zelf en als Mathieu blij is met die 2 wereldtitels prima natuurlijk maar qua tegenstand is het vrij nietszeggend.
En uiteindelijk is het toch allemaal een straatlengte achter Pogacar, die in a league of his own zit.
Twee wereldtitels, het record in De Ronde van Vlaanderen mede in handen genomen, eerste man met wereldtitels in drie disciplines, nog maar één wereldtitel in het veld verwijderd van het record van Erik de Vlaeminck.
Van der Poel heeft dit jaar gewoon weer een significante stap gezet in het invullen van zijn toekomstige legendarische status.
Het zijn bijna gratis zeges, waar een Pogacar nu al een levende legende is met een palmares dat op zijn leeftijd al meerdere malen groter is.
Mathieu moer uiteraard gewoon racen waar hij zelf zin in heeft, maar races zoals in Canada, Parijs - Tours en een aantal van de prachtige Italiaanse klassiekers zouden hem zeer goed moeten liggen. Het zou toch mooi zijn als we hem in deze races ook eens op de starlijst zouden kunnen zien staan, want kansloos is hij er zeker niet.