Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel na derde plaats: “Dit is een gemiste kans”
Mathieu van der Poel reed bij zijn comeback in het peloton meteen naar een derde plek in Milaan-San Remo. Matej Mohorič wist naar de overwinning te rijden, Anthony Turgis werd tweede. Van der Poel was na afloop toch niet tevreden. “Zonde dat ik niet voor de overwinning kon sprinten.”
“Ik ben teleurgesteld”, aldus Van der Poel in het flashinterview. “Dit is wel echt een gemiste kans. Ik win de sprint voor de derde plaats bij de favorieten, het is dus echt zonde dat het niet voor de overwinning was. Dat er in de toekomst nog kansen komen? Klopt, maar ik word ook oud”, knipoogde hij.
Van der Poel klopte in dat sprintje onder meer Michael Matthews en Tadej Pogačar. Turgis was weggereden uit dat groepje en kwam nog zeer dicht bij winnaar Mohoric. “Dit is een moeilijke race om te winnen. Ik zag Matej aanvallen in de afdaling, maar Pogacar zat in zijn wiel. Ik had dus niet gedacht dat hij zo een groot gat ging hebben, en dat we wel zouden terugkomen. Hij heeft verdiend gewonnen, want hij bleef knap voor ons toen we beneden kwamen.”
“Er was wel te weinig samenwerking, niemand had nog ploegmaten bij zich. Enkel Mads en Wout waren aan het rijden, de rest niet. Het is echt jammer”, aldus een zichtbaar teleurgestelde Van der Poel.
Ziet hij dat niet in? Of beslist hij mij een mindere dag "dan ga ik Wout neutraliseren zodat hij niet verder weg loopt in erelijst termen"
Ik had vandaag ook het gevoel dat Pogi met zijn stroomstoten de 2 op hun limiet zette. Eigenlijk heeft noch van Aert, noch van der Poel een volwaardige aanvalspoging gedaan terwijl je toch zou mogen verwachten dat zij op zo'n buitenbladhelling met hun power het verschil kunnen maken. Het was lichtgewicht Pogacar die keer op keer uithaalde, en daarna nog eens een imponerende Kragh Andersen. Je kan dan als MvdP/WvA wel speculeren op je sprint, maar die komt er nooit van met zo'n ruim groepje bijeen en geen ploegmaats meer in de buurt.
Anderzijds is dit San Remo. Een tactische koers die moeilijk te winnen valt en Roubaix is pas binnen 4 weken, dus er kan wellicht nog een percentje bij en de 2 echte hoogdagen komen nog. In de kasseiklassiekers zie ik het minder tactisch gespeeld worden, al moet je met Pogacar en straks ook nog Asgreen in de buurt oppassen dat je niet op een nog betere renner botst.
Ik heb voorlopig bij geen 1 van de 2 het gevoel dat er zomaar eventjes van alles en iedereen gaat weggereden worden. Zoals je enkele jaren terug je klok gelijk kon zetten op de move van Cancellara op de Kwaremont: op het steile stuk het tempo opschroeven om aan het Plein naar het buitenblad te schakelen en alles en iedereen op lengten trekken om soeverein naar de meet te rijden... Zo'n soort van klasseverschil met de rest is er momenteel niet vermoed ik. Met Laporte en ook nog Benoot erbij zou je misschien zelfs zeggen dat TJV het eens (écht) op z'n Quick-Steps moet proberen en de tegenstand met hun collectieve sterkte moet proberen versmachten i.p.v. gewoon van Aert (en alle andere favorieten in zijn zog) af te zetten in de zone van de waarheid.
Als je zelf had meegereden, had dat dus al de helft gescheeld?