Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel moet door blessure ook passen voor Koksijde, vrees voor langere afwezigheid
Mathieu van der Poel heeft nog altijd last van zijn ribblessure. De wereldkampioen heeft daarom besloten om na de X2O Trofee Baal ook de X2O Trofee Koksijde over te slaan. Zaterdag wordt besloten of MVDP in Dendermonde weer kan crossen, maar zelf vreest hij dat het ‘op het randje’ zal zijn.
“Dit is heel teleurstellend, want Koksijde is een van mijn favorieten wedstrijden”, reageert Van der Poel, die vooral op ‘ruwer terrein’ last van zijn rib heeft, in een persbericht van Alpecin-Deceuninck. “Het is waar ik onder meer mijn eerste wereldtitel pakte. Maar het komt gewoon te vroeg. Ik hoop stiekem dat ik klaar ben voor Dendermonde, hoewel ik vrees dat het op het randje zal zijn.”
Trainingskamp
Indien Van der Poel de cross in Dendermonde overslaat, zal hij langere tijd niet in actie komen. Het was namelijk de bedoeling dat hij na die wedstrijd naar Spanje zou vertrekken voor een trainingskamp op de weg. Eind januari wachten dan nog de Wereldbekers in Maasmechelen en Hoogerheide. Daarna volgt op 2 februari enkel nog het WK in het Franse Liévin.
Van der Poels ribblessure is het gevolg van een val in de cross van Loenhout. Daar knalde hij op een paaltje. Zijn winter begon de week ervoor foutloos, met meteen een knappe zege in Zonhoven. Ook daarna stoomde de wereldkampioen veldrijden door, met zeges in Mol, Gavere, Loenhout en Besançon. Van der Poel scoorde een imponerende vijf op vijf. Op een zesde veldritzege is het voorlopig dus nog even wachten.
Heb jij RIDE Magazine al besteld?
Mathieu van der Poel siert de cover van de RIDE Magazine Najaarsgids 2025! Het najaar is de ideale periode om te gaan gravelen, dus als wereldkampioen gravel van Leuven is hij de ideale persoon om uit te lichten. In de Najaarsgids lees je verhalen over het WK Gravel in Zuid-Limburg, maar ook interviews met Pauline Ferrand-Prévot, Jonathan Milan, Quinn Simmons en Pascal Eenkhoorn en veel meer!
Hij weet dat hij voldoende crossgevoel te pakken heeft om comfortabel naar zijn zevende WK-trui te cruisen. Hij kan het zich dus permitteren om nu een weekje of twee langs de kant te gaan staan (en te trainen), zonder dat dit zijn WK-kansen in gevaar brengt.
We krijgen eigenlijk weer cross uit de oude doos, tenminste als Van Aert niet mee doet. Een beetje uit de tijd van Nys Sr: de rondes afwisselen in wisselend tempo, mensen die lossen, weer terug keren. En dan een snelle laatste ronde.
Met de komst van Matje (en van Wout) was het gewoon eigenlijk een uur lang (of minimaal 40 minuten) zo hard mogelijk gaan.
Ik zie liever het beste van het beste aan het werk, en het liefst ook tegen elkaar. Sommigen kijken liever naar een spannende cross met iets minder getalenteerde gasten. Ieder zijn ding.
Ik prefereer toch dat laatste hoor.
Van Aert op zijn allerbest kan wel weerwerk bieden aan VDP, en op sommige parkoersen ook nog wel eens winnen. Uiteraard heb je dan wel meer spanning met niet 1 maar 2 crossers van een hoger niveau
Soms vraag ik me af: kan de UCI volgend jaar niet de top 10 veldrijders ter wereld om de tafel roepen (Van der Poel, Van Aert, Pidcock, Nys, Aerts, Vanthourenhout, Iserbyt, Ronhaar etc) en collectief afspreken dat ze allemaal in elk geval de intentie hebben om 10 dezelfde crosses te rijden in december/jan, met het WK medio januari als climax?
Kan daarna iedereen uitvoerig op trainingskamp met het oog op evt wegcampagnes - maar hebben we in elk geval een concentratie van talent gehad waar topsport om hoort te draaien.
In feite heeft CX zó veel potentie t.o.v. wegwielrennen. Het is korter, intenser, veiliger, spectaculairder en commercieel rendabeler.
Maar de wetenschap dat de besten ter wereld gewoon niet of nauwelijks mee doen aan de climax van het seizoen, werpt voor mij een grote schaduw over zulke wedstrijden en de sport als geheel. Heel jammer.