Mathieu van der Poel heeft wens voor dit jaar: “Wereldkampioen in het mountainbiken”
Mathieu van der Poel is al jaren zeer succesvol op de weg en in het veld. De vraag is dan ook: zijn er nog doelen om af te vinken voor de 29-jarige Nederlander? Zeer zeker, want Van der Poel hoopt ook nog altijd te schitteren als mountainbiker.
Na regenboogtruien in het veld, op de weg en in het gravel hoopt Van der Poel ook nog eens wereldkampioen te worden op de mountainbike. “Als ik mag kiezen, zou ik dit jaar graag wereldkampioen mountainbiken worden. Dat is me nog niet gelukt en blijft in mijn achterhoofd spelen. Ik hoop dat ik dit ooit nog kan bereiken”, steekt hij zijn ambities niet onder stoelen of banken in een uitgebreid interview met Sporza.
Van der Poel behoorde enkele jaren geleden nog tot de wereldtop in het mountainbiken, maar zijn focus kwam de laatste jaren toch vooral te liggen op de weg. Dit wil echter niet zeggen, dat de renner van Alpecin-Deceuninck geen ambities meer heeft als mountainbiker.
Olympische Spelen als eindpunt?
Zo hoopt hij toch nog eens olympisch kampioen te worden in deze discipline. “Daar heb ik wel nog maar één kans voor: Los Angeles 2028”, doelt hij op de volgende Olympische Spelen. “LA zal bijna met zekerheid de laatste Spelen zijn waaraan ik zal deelnemen.”
“Het zou heel mooi zijn om in Los Angeles misschien op de mountainbike proberen af te sluiten. […] Ik ga zeker niet tot mijn 40ste blijven koersen. Ik vind het belangrijk om te stoppen op een hoogtepunt of op een punt waar je vrede mee kan nemen. Soms zie je dat renners te lang blijven doorrijden, wat dan een beetje afbreuk doet aan de erelijst die ze bij elkaar gereden hebben.”
“Ik ben er zeker van dat ik tijdig ga stoppen en niet zal aanmodderen. Wat ik daarna ga doen? Ik ben wel zeker dat ik me niet ga vervelen. Er zijn nog zoveel leuke dingen naast het fietsen. Daar kijk ik ook wel naar uit. Er zijn nog genoeg uitdagingen.”
Grote rondes blijken niet weggelegd voor hem.
En op basis van welke medische kennis kom je tot die conclusie?
Zijn rugblessure is een familiekwaal, en zijn beruchte val op de Olympische Spelen maakte daar toen een accuut probleem van. Het is nergens op gebaseerd om dat op het wisselen van fiets te schuiven.
Sterker nog, juist te veel in exact dezelfde houding zitten geeft extra kans op problemen.
Zolang er genoeg andere mensen zijn die er van genieten, is er geen probleem natuurlijk.
De focus moet natuurlijk liggen op het tweeluik Ronde van Vlaanderen / Paris Roubaix , koersen die hem als een handschoen passen en die je nog tot je 38e betwisten kan, hoewel dat voor de ronde sinds de parcoursverkrachting een stuk minder geldt. Wie weet keren ze nog eens terug naar een echte finale over de Muur zonder al dat gegroundhogday.
Marathon, Short Track of XCO...... ;-)
Liever renner, of liever clown?