Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel geeft mijlpaal Tadej Pogacar extra glans
Analyse Tadej Pogacar is pas 26 jaar, maar zijn honderdste zege als profwielrenner is al een feit. In een tijdperk waarin de toppers hooguit zo’n zestig à zeventig wedstrijden in een seizoen rijden is het bereiken van deze mijlpaal in zijn zevende seizoen als prof fenomenaal.
Het was een finale om van te dromen. Op dag vier van deze Tour de France, over het heuvelachtige terrein van Normandië, moesten de favorieten al voor de tweede keer in deze ronde hun maskers afzetten. Op de steile klimmetjes rondom Rouen wist Pogacar te winnen dankzij zijn geliefkoosde koerswijze. Aanvallend koersend, strijdend tegen de allerbesten, de explosiviteit als wapen.
Alle ingrediënten waren aanwezig in de tien man sterke kopgroep om nummer honderd extra glans te geven. Ten eerste zijn grote Tour-rivaal Jonas Vingegaard, die opnieuw aantoonde dat hij in deze Ronde van Frankrijk veel agressiever dan voorheen wil koersen. Ten tweede dat Vingegaard en hij als enigen nog een luitenant in respectievelijk Joao Almeida en Matteo Jorgenson mee hadden, wat de tactische strijd alleen maar boeiender maakte. Ten derde de aanwezigheid van de derde beste klassementsrenner van deze generatie, Remco Evenepoel. En ten vierde de aanwezigheid van zijn ‘idool’ Mathieu van der Poel.
Wanneer Pogacar en Van der Poel elkaar in de finale van een wedstrijd tegen komen, dan weet je dat entertainment van het allerhoogste sportieve niveau krijgt voorgeschoteld. Qua postuur zijn het tegenpolen, qua koerswijze vullen ze elkaar aan. Ze kiezen altijd voor de aanval, koersen nooit met een calculator en gaan altijd en overal zo diep dat het melkzuur uit hun oren spuit.
Foto: Cor Vos
Pogacar zei het al eens: “Mathieu haalt het beste in mij naar boven. Het geeft extra motivatie om tegen hem te koersen. Hij is een coole gast.” Na Parijs-Roubaix afgelopen voorjaar ging de drievoudig Tour-winnaar zelfs nog een stapje verder: “Als ik nu een kind was dan was Mathieu mijn idool geweest.”
Hoe de twee met elkaar omgaan werd na de Amstel Gold Race in 2023 al duidelijk. Op de vraag waarom Pogacar al op de Keutenberg in de aanval ging, antwoordde hij: “Mathieu had me geappt dat dit de beste plek voor mij was om een aanval op te zetten.”
In de vierde Tour-rit naar Rouen werd de logica tussen deze twee superkampioenen gerespecteerd. Pogacar heeft een groot voordeel tegenover de Nederlander op de steile, langere klimmen. De 75 kilogram van Van der Poel tegen de 66 kilo’s van Pogacar. Het is eigenlijk een oneerlijke strijd. Van der Poel met zijn 1,84 meter tegen Pogacar zijn 1,76 meter. Kijk je naar de gewichtsklasse dan komt in het moderne wielrennen een coureur van 75 kilogram er niet meer aan te pas in een klassieker als Luik-Bastenaken-Luik. Al stond ‘MVDP’ daar vorig jaar wel op het podium.
Hoe Van der Poel afgelopen zondag op het pittige parcours in Boulogne-sur-Mer de overwinning kon opeisen is ongekende klasse. Dat hij als krachtmens in Rouen in zijn gele trui opnieuw flyer Pogacar de meeste weerstand gaf, zegt veel over de enorme vechtlust van de kopman van Alpecin-Deceuninck.
Dat de twee aan elkaar gewaagd zijn, blijkt uit de gelijke tussenstand in het aantal gewonnen Monumenten: 9-8 in het voordeel van de Sloveen. Ook het aantal podiumplekken in Monumenten zorgt voor een prachtige tweestrijd. Van der Poel eindigde 14 maal bij de eerste drie, terwijl Pogacar op 13 blijft steken.
Foto Tissot
En dan hun koerswijze. Laten we de belangrijkste eendagskoersen in 2024 erbij nemen. Pogacar realiseerde zijn zeges na 262 solokilometers (81 km in Strade Bianche, 35 in Luik-Bastenaken-Luik, 50 op WK in Zürich en 48 in Ronde van Lombardije). Daar zette Mathieu van der Poel 149 solokilometers tegenover naar zijn grote overwinningen: (44 km E3 Saxo Bank Classic, 45 in Ronde van Vlaanderen en 60 in Parijs-Roubaix). De tijd dat renners nog maar één pijl op hun boog hadden ligt alweer ver achter ons…
Wanneer we de wedstrijden waar Pogacar en Van der Poel samen op het podium stonden nog eens op een rij zetten, zien we dat de twee nog steeds naar een hoger niveau groeien.
2021
Tirreno rit 5 Castelfidardo: 1. Van der Poel, 2. Pogacar
Tour rit 2 Mûr-de-Bretagne: 1. Van der Poel, 2. Pogacar
2023
E3 Prijs Harelbeke: 2. Van der Poel, 3. Pogacar
Ronde van Vlaanderen: 1. Pogacar, 2. Van der Poel
WK Glasgow: 1. Van der Poel, 3. Pogacar
2024
Luik-Bastenaken-Luik: 1. Pogacar, 3. Van der Poel
WK Zürich: 1. Pogacar, 3. Van der Poel
2025
Milaan -San Remo: 1. Van der Poel, 3. Pogacar
Ronde van Vlaanderen: 1. Pogacar, 3. Van der Poel
Parijs-Roubaix: 1. Van der Poel, 2. Pogacar
Dauphine1 1e rit: 1. Pogacar, 3. Van der Poel
Tour rit 2 Boulogne-sur-Mer: 1. Van der Poel, 2. Pogacar
Tour rit 4 Rouen: 1. Pogacar, 2. Van der Poel
Rouen zal niet de laatste keer zijn geweest dat de twee ‘vrienden’ de degens kruisen. Deze week kunnen we nog duels verwachten: Rit 6 naar Vire Normandie en rit 7 naar Mûr-de-Bretagne. Mathieu van der Poel heeft in ieder geval in zijn gele trui de honderdste zege van Tadej Pogacar alle glans gegeven die deze mijlpaal bij zo’n superkampioen verdient.
En wij als wielerliefhebbers kunnen alleen maar genieten van het ongekende spektakel dat deze twee grootheden ons voorschotelen en waar de andere renners zich aan optrekken. Felicitations Tadej. Merci Mathieu. Vive le Tour.
Heb jij RIDE Magazine al besteld?
Mathieu van der Poel siert de cover van de RIDE Magazine Najaarsgids 2025! Het najaar is de ideale periode om te gaan gravelen, dus als wereldkampioen gravel van Leuven is hij de ideale persoon om uit te lichten. In de Najaarsgids lees je verhalen over het WK Gravel in Zuid-Limburg, maar ook interviews met Pauline Ferrand-Prévot, Jonathan Milan, Quinn Simmons en Pascal Eenkhoorn en veel meer!
Wie herinnert zich niet die onvergetelijke
1. Van der Poel
4. Pogacar
in Pogy’s allereerste RvV, waar de aanwezigheid van de debutant VdP’s zege evenzeer extra glans gaf .
geschenk voor de wielerwereld zijn alsook voor elkaar.