Er valt voor Mathieu van der Poel en Wout van Aert weinig eer te behalen in de Tour de France 2026. Die voorzichtige conclusie moeten we stellen nadat het parcours van komende zomer is gepresenteerd. Op papier liggen er voor types zoals hen op het eerste oog weinig kansen. 

Explosieve types, puncheurs en klassiekerrenners zullen donderdagmiddag met gefronste wenkbrauwen het Tour-parcours van 2026 bestuderen. Voor hen liggen er amper mogelijkheden. Hoewel nog niet alle profielen bekendgemaakt zijn door Tour-organisatie ASO (vaak gebeurt dat pas in het nieuwe jaar), is het wel gebruikelijk dat ze de meest interessante etappes alvast prijsgeven. Dat heeft de ASO ook nu gedaan, maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dit eigenlijk alleen maar bergetappes, enkele overgangsritten, de ploegentijdrit en de individuele tijdrit zijn.

Vijf kleine kansen
Met externe bronnen zoals La Flamme Rouge is er wel enigszins een beeld te krijgen op het aantal kansen voor renners zoals de kopmannen bij Alpecin-Deceuninck en Visma | Lease a Bike. We tellen slechts vijf etappes waar mogelijk iets te rapen valt. Dat zijn rit twee naar Barcelona, rit negen naar Ussel, rit twaalf naar Chalon-sur-Saône, rit zeventien naar Voiron en de slotrit naar Parijs. Met een beetje verbeelding zou je daar de individuele tijdrit naar Thonon-les-Bains aan de oevers van het Meer van Genève (rit zestien) aan toe kunnen voegen, maar dan houdt het wel op.

Toch hebben al die kansen wel een aantal mitsen en maren, die er de afgelopen editie een stuk minder waren. In de laatste vier kilometer van etappe twee liggen de Montjuïc (1,6 km à 9,3%) en de finish op de helling naar het Olympisch Stadion Lluís Companys (600 meter à 7%). Wellicht net iets te zwaar voor Van der Poel en Van Aert ten opzichte van Tadej Pogačar en Jonas Vingegaard. De overgangsrit naar Ussel lijkt ook iets te lastig voor klassiekertypes, net als de beginfase van rit zeventien naar Voiron. En dat terwijl de ASO rit twaalf bestempelt als laatste kans voor sprinters.

Afwachten
De slotrit naar Parijs ziet er ook iets anders uit dan afgelopen editie. Toen werd dat in de stromende regen een spektakelstuk. Butte Montmartre zit er net als toen komend jaar ook weer drie keer in, maar de top van de laatste passage ligt op vijftien kilometer voor het einde. Afgelopen zomer was dat nog op zes kilometer van de finish. Toen was het voor sterke spurters onmogelijk om terug te keren, terwijl de ASO die hoop komende zomer wel in leven houdt. Het is nog even afwachten op de definitieve profielen, maar heel veel kansen liggen er voor hen dus niet.

Het is een jammerlijke constatering, net omdat de eerste week van de afgelopen editie van de Tour juist liet zien hoe mooi de wielersport kan zijn als alle toppers tegen elkaar strijden. “De grote rondes kunnen veel beter inspelen op de karakteristiek van deze kampioenen. In de eerste week van de Tour, Giro en Vuelta zou je standaard vier à vijf typische klassiekers moeten hebben. Wat mij betreft mag daar zeker ook een gravel- of een kasseienrit tussen zitten. Dan zijn er voor de typische klassieke renners ook voldoende uitdagingen in de grote rondes”, schreef onze opiniemaker Raymond Kerckhoffs daar afgelopen zomer over.

• 

  13 jul

  Lees ook Op deze manier rijdt Mathieu van der Poel ook de Giro d’Italia en Vuelta a España

  13 jul

• 

  12:28

  Lees ook Tour 2026: Pyreneeën doemen al vroeg op, twee tijdritten en twee finishes op Alpe d'Huez

  12:28

  36

---

Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Mathieu van der Poel siert de cover van de RIDE Magazine Najaarsgids 2025! Het najaar is de ideale periode om te gaan gravelen, dus als wereldkampioen gravel van Leuven is hij de ideale persoon om uit te lichten. In de Najaarsgids lees je verhalen over het WK Gravel in Zuid-Limburg, maar ook interviews met Pauline Ferrand-Prévot, Jonathan Milan, Quinn Simmons en Pascal Eenkhoorn en veel meer!

---

Bestel nu jouw RIDE Magazine!