Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vreugde en verdriet: Cort wint in Critérium du Dauphiné, solo Armirail strandt vlak voor finish
De tweede etappe van het Critérium du Dauphiné – met aankomst op de Col de la Loge – is gewonnen door Magnus Cort. Lange tijd leek het erop dat vroege vluchter Bruno Armirail uit de greep zou blijven van een elitegroep, maar de Fransman werd nog gegrepen in de laatste honderden meters. Cort snelde vervolgens in zeer mistige omstandigheden naar de zege, voor Primoz Roglic en Matteo Jorgenson.
In de tweede etappe zocht de organisatie opnieuw de vele glooiende wegen op die Frankrijk rijk is, maar de finale was – in tegenstelling tot de openingsrit – een stuk lastiger. De renners moesten over een afstand van 142 kilometer toch bijna 2.700 hoogtemeters zien te overwinnen. De finale werd ingeluid op iets minder dan 25 kilometer van de streep met de Côte de Saint-Georges-en-Couzan (7 km aan 5,8%).
Eenmaal boven op deze klim volgde er een plateau van een kilometer of acht, dat overging in de Col de la Croix Ladret (3,1 km aan 6,1%). Na deze drie kilometer lange klim was het zwaarste achter de rug. De weg bleef vervolgens nog wel oplopen voor een kilometer of negen (aan 3,6%), maar de Col de la Loge leek niet lastig genoeg om het kaf van het koren te scheiden.
Xandro Meurisse maakte deel uit van de vlucht – foto: Cor Vos
Kopgroep van vijf, met Meurisse en (opnieuw) Le Berre
De eerste aanval van de dag bleek meteen de goede. Xandro Meurisse schoof namens Alpecin-Deceuninck in de vroege vlucht, net als de Deen Jonas Gregaard (Lotto Dstny), Italiaan Filippo Conca (Q36.5) en de Fransen Bruno Armirail (Decathlon AG2R) en Mathis Le Berre (Arkéa-B&B Hotels). Die laatste kleurde zondag in de eerste etappe ook al de vroege vlucht en had duidelijk zijn zinnen gezet op de bergtrui. Bij afwezigheid van bergkoning Mark Donovan zag Le Berre een uitgelezen kans om het kleinood over te nemen.
De vluchters reden na vijftig kilometer net geen vijf minuten voor het peloton uit, dat werd aangevoerd door BORA-hansgrohe. De Duitse ploeg had met Primoz Roglic een van de favorieten voor de dagzege in de gelederen en ging zijn verantwoordelijkheid niet uit de weg. Intussen waren de koplopers begonnen aan de heuvelzone. Zoals verwacht kwam Le Berre als eerste boven op de Côte de Fagot (3e categorie) en de Col Saint-Thomas (2e categorie) en daarmee ging hij Donovan voorbij in de stand.
Nico Denz mocht het vuile werk opknappen, in dienst van Primoz Roglic – foto: Cor Vos
Voor de ritzege leken de vluchters niet in aanmerking te komen, al lieten ze zich niet zomaar inrekenen door het peloton. Ondanks het harde labeur van de mannen van BORA-hansgrohe en Israel-Premier Tech, ging de voorsprong niet snel naar beneden. Op 45 kilometer van de streep bedroeg het verschil nog altijd 3’30”, maar in aanloop naar de Côte de Saint-Georges-en-Couzan – de langste klim van de dag – naderde het peloton toch met rasse schreden.
Peloton dunt uit, Tiberi en Froome moeten passen
Aan de voet van deze ruim zeven kilometer lange beklimming was het verschil teruggelopen tot twee minuten. Op het vlakke maakten BORA-hansgrohe en Israel-Premier Tech nog de dienst uit, maar bergop besloten INEOS Grenadiers en Groupama-FDJ de handschoen op te pakken. Met name de Franse ploeg besloot het tempo flink op te krikken. Onder aanvoering van Quentin Pacher dunde het peloton stevig uit. De eerste grote naam die moest passen, was Antonio Tiberi, de nummer vijf van de voorbije Giro d’Italia.
De Italiaan van Bahrain Victorious was niet de enige renner van naam en faam die in de problemen werd gemeld. Ook voor viervoudig Tourwinnaar Chris Froome, die zich zou mogen opmaken voor een nieuwe Tourdeelname, ging het te snel. Het kaf werd kortom flink het koren gescheiden, al waren de meeste mannen voor het klassement wel gewoon op de afspraak. Wie ook nog zijn wagonnetje wist aan te haken: geletruidrager Mads Pedersen. De Deen deed zijn uiterste best om te overleven, in de hoop op een (eventuele) machtssprint bergop.
Le Berre is de nieuwe bergkoning, op naar een elitesprint?
De voorsprong van de vijf vluchters was inmiddels gezakt tot onder de minuut en dan moesten de Col de la Croix Ladret en de Col de la Loge nog komen. Le Berre trok zich er allemaal weinig van aan en bleef onverstoorbaar zijn bergpunten sprokkelen. De Franse rasaanvaller kwam ook als eerste door bij de bergsprint op de Côte de Saint-Georges-en-Couzan en daarmee was de buit (de bergtrui) binnen. In de vlakkere tussenfase richting de Col de la Croix Ladret zagen we een wisseling van de wacht in het flink uitgedunde peloton.
Lidl-Trek besloot zich plots met de debatten te bemoeien, in dienst van Pedersen, en ook Uno-X Mobility bepaalde het tempo voor zijn beoogde afmaker Magnus Cort. Hierdoor smolt de voorsprong van de kopgroep als sneeuw voor de zon, al begonnen de vluchters nog wel met een kleine bonus aan de Col de la Croix Ladret. Dit bleek voor Armirail het sein om zijn duivels te ontbinden. De Franse hardrijder vertrok met veel zwier en begon aan een dappere solo-onderneming, maar leek een vogel voor de spreekwoordelijke kat.
Bruno Armirail probeert het in z’n eentje – foto: Cor Vos
Pedersen moet dan toch passen, Armirail maakt indruk
In de groep der favorieten was de strijd inmiddels ook in alle hevigheid losgebarsten, met dank aan Aleksandr Vlasov. De Russische klimmer gaf er nog een lap op – in functie van kopman Roglic – en trok de groep zo nog verder op een lint. Dit bleek de sportieve doodsteek voor Le Berre, Meurisse, Conca en Gregaard, want deze vluchters werden met nog tien kilometer te gaan bij de lurven gegrepen. Het liedje van Armirail was echter nog niet uitgezongen. Wat heet, de Fransman hield knap stand en kwam zelfs als eerste boven op de Col de la Croix Ladret.
Op de top van deze klim was het verschil tussen de eenzame koploper en de achtervolgende groep, waar de organisatie wat zoek was, toch nog altijd 25 seconden. Wat de renners van BORA-hansgrohe ook probeerden in de achtervolging, ze kwamen in de laatste kilometers geen sikkepit dichter op een ontketende Armirail. Die laatste begon met een voorgift van goed vijftien seconden aan de laatste kilometer en dit leek meer dan genoeg om uit de greep te blijven van de achtervolgers.
Hartverscheurende ontknoping
Met de nadruk op leek, want Armirail viel in de laatste licht oplopende kilometer toch serieus stil en werd vlak voor de streep toch nog voorbijgereden door de sprintende meute. Magnus Cort wist als eerste Armirail te remonteren en de Deen van Uno-X Mobility snelde in zeer mistige omstandigheden naar zijn eerste zege van het seizoen. Primoz Roglic werd tweede en deed zo goede zaken voor het algemeen klassement, Matteo Jorgenson kwam als derde over de streep.
Magnus Cort: de nieuwe leider in het Critérium du Dauphiné – foto: Cor Vos
In het algemeen klassement gaat nog altijd een Deen aan de leiding, maar het is nu Cort die in het bezit is van de gele trui. Roglic is de nieuwe nummer twee, op vier seconden van Cort. Jorgenson (+6 seconden) staat voorlopig derde.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
lekker leeg gegeten hadden, om vervolgens met Magnus en een overvol bord
naar de finish te knallen.
Vlasov en Hindley hebben zich uiteindelijk pleuris gereden voor hun maestro
die het niet kon afmaken en waar de doorgaans stoïcijns ogende Primoz haast
nooit enige emotie toont, zag je overduidelijk aan de finish hoe de frustratie
ervan af spatte.
Mooi en accuraat
Uno-X verdiende het eigenlijk wel om net te laat te komen.
Nu is het gelukt, dus zijn ze de koningen, als Cort 2e was geworden na Armirail waren ze de lachertjes geweest.
Ik kan daar ook wel van genieten, een renner of team dat heel lang durft te wachten.
Al had ik het Armirail wel gegund, ik mag hem wel (als coureur, ik ken hem niet persoonlijk)
Dikt wel lekker aan voor de Noren zo.
Evenepoel beschouwt het al dan niet bewust vanuit de zetel. Op het moment dat er even afscheiding dreigde te komen waren hij en zijn ploeg dan wel weer vooraan. Koffiedik kijken, voor ons maar mogelijks ook voor hem.
Uno-x toch een meerwaarde voor het peloton, rijden als een hecht team.
Balen voor Amirail, goed gestreden. Kan ook niet alle keren raak zijn voor AG2R.
Sympathie is natuurlijk altijd bij de vluchter. Maar ik vind Cort ook wel een mooie winnaar. Roglic die dan van de klassementsmannen meesprint en als vanouds "wint". Jorgenson zal deze week wel uitgespeeld worden bij Vislab, benieuwd hoe ver hij kan geraken.
EDIT:
Overigens net op Sporza het interview met Evenepoel gezien. Stoere praat dat hij niet mee wilde sprinten omdat ie het nut er niet van in zag. Maar het geloofwaardige verhaal is volgens mij dat ie moeite zat kende om te volgen, en niet de benen had om nog te sprinten. Terwijl hij waarschijnlijk op voorhand gevraagd heeft aan de ploeg om in de sprint zijn kaart te trekken. En dus sprint er niemand van QS mee...
Aangezien je in zo'n Remco-vrije periodes amper tot niet op andere berichten reageert moet je toch in een soort zwart gat vallen?
Bij voorbaat dank!
Twee 1.1's en een etappe in een WT-rittenwedstrijd. Daar zullen veel WorldTour teams jaloers op zijn.
Je mag op het forum een slowchat doen erover.
@redactie mag de lijst met resultaten standaard ingeklapt worden tot de eerste 10? ‘t is nu wel heel ver scrollen om bij de comments te komen.