Lance Armstrong: “Ullrich was de meest belangrijke mens in mijn leven”
Of hij het gevoel heeft dat hij weer relevant wil zijn, wordt aan Lance Armstrong gevraagd in het tweede deel van de documentaire LANCE. “Dit zal vreselijk klinken, maar ik ben relevant.”
Vannacht is het laatste deel van de documentaire LANCE uitgezonden op ESPN. Nadat het eerste deel vooral was gericht op Armstrongs opkomst en bekendheid, richtte het tweede zich met name op de ontmanteling van zijn rijk van leugens. “Een prachtdocumentaire die je vastgrijpt en niet loslaat. Televisie met grote ‘T’, helaas zonder onthullende feiten of straffe bekentenissen”, vat Het Laatste Nieuws het tweede deel samen.
Hard, meedogenloos, intimiderend, alles en iedereen ontziend, zo typeert de oud-renner zichzelf in zijn hoogtijdagen. Hij leefde op gespannen voet met Tyler Hamilton, Filippo Simeoni en Floyd Landis en zij komen elk aan bod in de documentaire. Landis moet het nog steeds ontgelden. “Het kon erger. Ik kon Floyd Landis zijn. En elke dag ontwaken als een ‘piece of shit’.” Is dat wat je denkt, vraagt documentairemaker Marina Zenovich hem. “Ja. Ja. Ik denk het niet, ik wéét het.”
Armstrong vindt dat hij Emma O’Reilly het ergst heeft behandeld. Zij was zijn verzorgster bij US Postal en beschuldigde hem nadien expliciet in het boek LA Confidentiel. “Ik heb haar op een bepaald moment een hoer genoemd. Totaal onaanvaardbaar. Pijnlijker kon het niet. Ik bedoelde het niet zo, maar… ik was een idioot in volle aanvalsmodus. Ik slaagde er niet in een ander mens te zijn naast de fiets.”
Emotioneel
Zijn voormalige tegenstrever Jan Ullrich lijkt een gevoelige snaar te raken bij de Amerikaan. Van zijn andere rivalen kon hij het bloed drinken, maar voor de Duitser had hij een zwak. “Mijn band met Jan was heel respectvol”, waarna hij even geen woord meer kan uitbrengen. “Jan was de meest belangrijke mens in mijn leven, motiveerde me het meest, brandde me vooruit. Hij had alles wat ik had: een vrouw, kinderen, geld… Dat bleek niet genoeg om hem recht te houden.”
Ullrich moest onlangs worden opgenomen in een psychiatrische kliniek. “Italië aanbidt Basso, zet hem op een voetstuk, vergeeft hem zijn zonden, biedt hem een job aan. Pantani niet, maar die is dan ook ‘fucking dead’. Duitsland hemelt Zabel, Aldag en andere op. Maar Ullrichs leven vernietigen ze. Waarom? De Verenigde Staten sluiten Hincapie terug in de armen, nodigen hem uit op wedstrijden… En maken mij kapot. Dat slaat nergens op.”
Armstrong noemt het tot slot ‘onvergeeflijk’ hoe hij zich had opgesteld in zijn bloeiperiode. “Totáál ongepast gedrag. Ik heb mijn status misbruikt. Er onrechtmatig voordeel uit gepuurd. Daarvoor bied ik mijn diepste verontschuldigingen aan. Ik wou dat ik het kon veranderen. Dat ik een beter mens kon zijn. Maar het enige wat ik kan doen is sorry zeggen en verder gaan. Hopelijk kunnen anderen dat ook. Of ik kan leven met mezelf? Ja, dat kan ik.”
Ik herrinner me nog altijd dat rond punt in Nantes alsof het gisteren was
Hij heeft wel een goed punt, de ene wordt ondanks alles vergeven en de andere kan niets goed doen en wordt vaak mede door de media nog eens extra kapot gemaakt.
Ik zie geen verschil tussen hincapie en Armstrong qua dopinggebruik. Alleen is hincapie een matennaaier geweest bij de autoriteiten om zijn hagje te redden en Armstrong was een man met veel te veel overwicht in zijn carrière. Je maten naai je niet die heb je lief. Dat maakt hem geen haar beter dan lance.
Maar beiden zouden enkel op sport gebied mogen beoordeeld worden op zijn prestaties en op zijn dopinggebruik.
Alles daarbuiten is subjectief. En mag geen onderdeel zijn van hun veroordeling door de autoriteiten. En dat is wel gebeurd.
Ik vind dit zo'n vaag understatement altijd, 'erecode', wat mij betreft grote onzin.
Eenieder maakt keuzes gedurende zijn/haar leven en alles waar je anderen bij betrekt is niet meer van jou alleen en kan zonder blikken of blozen bij iedereen bekend gemaakt worden.
Ik mag toch aannemen dat de enorme slimmerik die Armstrong is dit ook als zodanig ingecalculeerd heeft en daarnaast nog stond bij alle ex-gabbers van hem het mes ook behoorlijk strak op de keel aangezien de Amerikaanse overheid de aanklager van dienst was en niet een of andere antidope organisatie.
Ook het achteraf kunnen bespelen van de publieke opinie (Hincapie) vs dit nalaten (Ullrich) of simpelweg de uistraling niet meehebben om dit succesvol te doen (Bruyneel) is nou niet iets waar vooral dhr Armstrong ineens van je 'huh?' over moet kwaken.
Gelijke monniken, gelijke kappen is een utopie.
En wat denk je van jezelf inzetten voor bv kankerpatiënten zonder winstbejag of
een donatie geven aan het UCI voor bestrijden van doping zonder corrupte gedachten of
smartengeld geven aan iedereen die hij heeft bedreigd of
een documentaire maken en de opbrengst geven aan een goed doel?
Nee niets van dit, LA is niet veranderd.
Dus wie is er nu een piece of shit?
De mislukte huil-scene vormt een bewijs dat we hier te maken hebben met een psychosociaal verknipt wezen, dat alles en iedereen gebruikt om zijn eigen bestaan(srecht) op te projecteren. Zo is de jammerklacht over de miskenning van Ullrich niet anders te zien dan een geperverteerde wanhoopskreet om het eigen gemankeerde bestaan uit de vergetelheid te trekken: "Kijk eens, mamma, wat ze met mijn vriendje hebben gedaan?"
Het is aan ons om drollen weg te spoelen of om ze naarboven te laten drijven.
"Armstrong noemt het tot slot ‘onvergeeflijk’ hoe hij zich had opgesteld in zijn bloeiperiode. “Totáál ongepast gedrag. Ik heb mijn status misbruikt. Er onrechtmatig voordeel uit gepuurd."
Dit is toch juist de crux van het verhaal? Hoe hij zijn status en macht misbruikte om anderen te intimideren en zwart te maken. Ben persoonlijk niet zo anti-Armstrong, maar dit lijkt meer op moedwillig de oogkleppen ophouden.
Inderdaad, altijd als ik in Duitsland ben dan beginnen ze weer over Aldag!
Wel over Ulrich en anderen die verguist zijn terwijl Merckx meerdere keren gepakt is nog steeds als held gezien wordt . En ook in Nederland zoals Rooks, Boogerd , Blijlevens.
Nog steeds als helden van Nederlandse wielersport , Maar Thomas Dekker weer verguist . Daarnaast altijd maar oordelen over ploegen zoals Astana en niet kritisch zijn over Nederlandse ploegen nu niet over Jumbo. Kijk maar wat Clement zei .En vroeger Rabobank opgehemeld en nu nog.
Maar ja wij zijn Nederlanders dus hypocriet
Het zit niet in hun DNA.
Velen vonden hem een held, een inspirator, een voorbeeld. Mensen die niet onverdeeld enthousiast waren werd van alles verweten, door hemzelf en door types als Mart Smeets..
Ik vond zijn ontmaskering dan nog wel interessant, heb ook enkele boeken over dit stuk 'white trash' gelezen, maar ik merk nu toch wel dat hij daadwerkelijk niet relevant is. Ik verwacht dat deze docu snel vergeten zal worden, ik hoef hem iig niet te zien..