Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Kasper Asgreen zegeviert in E3 Classic na ijzersterke koers
Kasper Asgreen heeft de E3 Saxo Bank Classic op zijn naam gezet. Nadat de Deen al een lange solo in de benen had, viel hij op vijf kilometer van de streep aan uit een kopgroep met onder meer Mathieu van der Poel en hield hij in zijn eentje stand tot aan de finish. Florian Sénéchal maakte het feest bij Deceuninck-Quick-Step compleet met de tweede plek. Van der Poel werd derde.
In 2020 ging er wegens de coronamaatregelen nog een streep door de klassieker. De organisatie zag het niet zitten om de koers in oktober te houden en richtte haar pijlen op het nieuwe jaar. “We streven naar een nieuwe topeditie in 2021 met het sterkst mogelijke deelnemersveld”, klonk het bij monde van PR-verantwoordelijke Jacques Coussens. Met onder andere Mathieu van der Poel en Wout van Aert aan het vertrek had men in Harelbeke alvast een startlijst om door een ringetje te halen. Even dreigden strengere coronamaatregelen wederom roet in het eten te gooien, maar uiteindelijk kreeg de koers groen licht.
Peloton vertrekt zonder BORA-hansgrohe
Om kwart over twaalf werd in Harelbeke het startsein gegeven voor de koers over 203,9 kilometer. Het peloton trok in gang zonder BORA-hansgrohe. De ploeg van Nils Politt had te maken met een positieve coronatest van haar renner Matthew Walls en verscheen niet aan het vertrek. Na een erg snelle beginfase kwam in stappen de vroege vlucht tot stand. Bahrain Victorious (Haller en Milan) en Movistar (Jacobs en Mas) hadden een koppel vooraan, de Nederlanders Taco van der Hoorn, Julius van den Berg en Niki Terpstra, de Belgen Jelle Wallays en Lindsay De Vylder, André Greipel, Alexys Brunel en Rasmus Tiller waren de andere namen vooraan.
foto: Cor Vos
Op weg naar La Houppe, de eerste van de hele ris beklimmingen in de laatste 120 kilometer, werd het verschil met de kopgroep tussen de twee en drie minuten gehouden door Deceuninck-Quick-Step en Jumbo-Visma. Vlak voor de klim kwam Jhonatan Narváez ten val en Fernando Gaviria buitelde over hem heen. Voor beide renners waren daarmee hun kansen in de wedstrijd verkeken. De koers trok over La Houppe, de Kanarieberg en de Oude Kruisberg, waarna de nervositeit in de aanloop naar de Knokteberg toenam en het dringen werd in de spits van het peloton. De vluchters hadden op dat moment nog meer dan twee minuten voorsprong.
Op de Knokteberg testte Victor Campenaerts de tegenstand eens en hij kreeg onder anderen de Belgische kampioen, Dries De Bondt, mee in zijn wiel. Het peloton kraakte en achter in de koers stond de deur open. Ook had het consequenties voor het verschil met de kopgroep, die plots een halve minuut kwijtraakte. Op de Kortekeer, de volgende klim, versnelde dan Quinn Simmons. De jonge Amerikaan reed even vooruit, maar werd in de eerste meters van de Taaienberg bijgehaald door de mannen van Deceuninck-Quick-Step. Zdenek Štybar en Kasper Asgreen zorgden voor de eerste schifting en zij zagen Wout van Aert en Mathieu van der Poel aansluiten.
Elitegroep met negen man na Taaienberg
Zoals verwacht stelde de passage van de Taaienberg niet teleur. Na het machtsvertoon van Deceuninck-Quick-Step ontstond een elitegroep met negen man, met naast Štybar, Asgreen, Van Aert en Van der Poel ook Yves Lampaert, Florian Sénéchal, Matteo Trentin, Michael Matthews en Jasper Stuyven. In aanloop naar de Berg Ten Stene raapten zij al de geloste Milan en Van den Berg uit de vroege vlucht op, terwijl Van Aert kreeg af te rekenen met een lekke band. De Belg viel daardoor terug. Op zeventig kilometer van de streep daalde de achtervolgende groep met onder anderen Van der Poel neer op de lange ontsnapping, waardoor we negentien man vooraan kregen.
foto: Cor Vos
Op de Boigneberg, met nog 67 kilometer te gaan, gaf Štybar eerst stevig gas, waarna ploegmaat Asgreen op kousenvoeten wegreed. De mannen van Deceuninck-Quick-Step hielden hun benen stil, zodat de Deen afstand kon nemen. In aanloop naar de Eikenberg smolten de achtervolgende groepen samen tot een omvangrijke groep. Op de Eikenberg en daarna probeerden meerdere renners wat te forceren, maar niemand geraakte echt weg. Asgreen reed intussen nog steeds vooruit. Met achttien seconden voorsprong begon de Deense hardrijder aan de volgende klim, de Stationsberg.
Daar ging Terpstra op zoek naar Asgreen. Van der Poel nam dan over van Terpstra, maar kreeg Van Aert en Štybar mee in zijn wiel. Stefan Küng bracht de rest echter terug, waarna het bij de favorieten weer stilviel. Florian Sénéchal, Oliver Naesen, vroege vluchter Marco Haller, Gianni Vermeersch, Anthony Turgis en Markus Hoelgaard gingen dan in de tegenaanval en pakten in aanloop naar de Kapelberg twintig seconden. Op de Kapelberg kwamen de zes renners tot op minder dan een halve minuut van Asgreen, die dapper standhield. De volgende helling in de koers was dan de steile Paterberg.
Deceuninck-Quick-Step met een overtal
Daar versnelde Van Aert en hij zag Štybar, Van der Poel en Greg Van Avermaet volgen. De Belg van Jumbo-Visma moest echter het werk alleen opknappen, omdat de andere drie met Asgreen en Sénéchal, Vermeersch en Naesen nog een collega van voor hadden. Op de Oude Kwaremont sloten Van Aert, Štybar, Van der Poel en Van Avermaet aan bij de zes man voor hen, waarmee we tien achtervolgers op Asgreen kregen. De erg sterke Deen had intussen nog vijftien tellen voorsprong. Van achteruit wilden Yves Lampaert en Dylan van Baarle oversteken en net na de passage van de Karnemelkbeekstraat konden zij bij de groep met tien aanhaken.
foto: Cor Vos
Deceuninck-Quick-Step was met drie renners in die groep goed vertegenwoordigd en verstoorde de achtervolging. Daardoor kon Asgreen voor de Tiegemberg, met nog twintig kilometer te gaan, zijn voorsprong uitbouwen tot meer dan een halve minuut. Vlak voor de klim moest Lampaert voet aan de grond zetten als gevolg van een lekke band. De Belg viel terug tot het koppel Tiesj Benoot-Jasper Stuyven. Op de Tiegemberg zette Van Aert aan en Van der Poel sprong op zijn achterwiel. De Nederlandse kampioen trok vervolgens zelf door, terwijl de Belg moest passen. Toen Van der Poel op de top omkeek, keek hij Štybar, Sénéchal, Van Avermaet en Naesen in het gelaat.
Door het krachtexploot waren de vijf tegenaanvallers – die er even later zes werden met de komst van Van Baarle – leider Asgreen tot op tien seconden genaderd. Even later werd de Deen na zijn knappe solo ingerekend. Daarachter vroeg Van Aert om steun, maar kreeg die niet voldoende. Vooraan werd goed samengewerkt, waardoor wel duidelijk werd dat de winnaar daar moest worden gezocht. Asgreen had al een flinke inspanning achter de rug, maar dat weerhield hem er niet van op vijf kilometer nog eens aan te vallen. Van Avermaet en Naesen probeerden de tegenaanval in te zetten, maar dan viel het toch steeds weer stil.
Asgreen bekroont ploegwerk
Ook Van der Poel probeerde nog weg te rijden, maar stuitte daarbij op de weerstand van Štybar en Sénéchal. De strijd was daarmee beslist. Na een erg knappe koers en een solo van al meer dan vijftig kilometer, stelde Asgreen na 203,9 kilometer zijn overwinning veilig en bekroonde zo het ploegwerk van Deceuninck-Quick-Step. Sénéchal maakte de feestvreugde compleet door naar de tweede plaats te sprinten. Van der Poel werd derde. Asgreen werd zo, na Søren Lilholt in 1990, de tweede Deense renner die de E3 Saxo Bank Classic achter zijn naam zette. Op de erelijst volgde hij zijn ploegmakker Štybar op.
Wat Van Avermaet en Naesen doen snap ik echt niet. Beide keken naar Van der Poel, die moest het even voor die twee oplossen. Erg dom gereden.
Ik denk dat als AG2R wel mee op het wiel zit van Asgreen, dat we een spectaculaire finale hadden gezien, met aanval na aanval. Nu eindigde het wat flauwtjes. Dat is natuurlijk de kracht van een sterke ploeg, maar als liefhebber zie ik liever strijd tot de meet.
Ik vond de finale van 2019 veel mooier, spannend tot de laatste meters.
Milaan-Sanremo, naam om u tegen te zeggen maar verder elk jaar een draak van een wedstrijd. E3 Saxo bank Classic, een vd mooiste koersen van het jaar met een naam om van te kotsen...
Op de Taaienberg was ie ook enorm indrukwekkend. Die gaat er echt wel staan.
Maar we zullen wel zien in de ronde dat ze iedereen er weer af knallen. Wees maar niet bang hoor.
Van der Poel en Van Aert beide niet op hun meest flitsend vandaag. Die eerste begon nog heel flitsend op de Taaienberg (wel weer van veel te diep in de groep). Beide wel heel sterk onderweg en ontzettend veel werk verzet, maar Stybar hebben ze nooit kunnen lossen. Van Aert ook heel vroeg leeg, hoewel hij wellicht zijn lekke band aan zou kunnen voeren als een moment waardoor hij wat extra energie kwijt is geraakt. Benieuwd naar zijn verhaal.
Beide ploegen ook bij de beteren (buiten DCQS uiteraard) vandaag. Van der Poel als enige kopman in de persoon van Vermeersch nog een knecht mee in de finale. Hoewel het een raadsel was waarom hij zo weinig op kop kwam. Benieuwd ook naar dat verhaal. Van Aert had vandaag een sterke Van Hooydonck en Eenkhoorn (en Roosen ook nog heel even) om een bijna verloren situatie recht te zetten na zijn lekke band. De enige ploeg die in de breedte nog iets recht kon zetten op DCQS vandaag.
AG2R kopmannen goed op niveau, maar eigenlijk kansloos tegen deze tegenstand. Van Baarle ook goed na de samensmelting achter Asgreen, vooral hoe hij na de Tiegem nog terug wist te keren. Matthews goed rond de Taaienberg, maar daarna wel klaar.
Heerlijke koers alles bij elkaar. Dat beloofd weer voor de komende weken. Hopelijk tot aan Roubaix. Kritiekpunt helaas wel weer het werk van de motoren. Dat krijgen ze maar niet goed voor elkaar in deze koersen.
Benieuwd of het ook iets veranderd met Alapaflip erbij in de ronde qua tactiek?
Maar had toch AG2R niet van Van der Poel moeten overnemen bij de demarage van Asgreen? Maarjah dan vertrekt de volgende van DQS. Maar nu met 2 man in de groep en worden 4e en 6e.
Had ook nog wel wat van Van Baerle verwacht overigens...
Met name van TJV vind ik het redelijk beschamend om de beste renner van 2020 zo slecht te omringen in een van zijn koersen.
Vrees dat quick step te sterk zal zijn in de ronde.
Dat DQS is net als Jumbo één ploeg met allemaal buitenlandse kopmannen, jammer.
Neen, bij DSQ kiezen ze bewust voor renners die als een team kunnen opereren. Op dit moment zijn er alleen niet genoeg Belgen van bijzonder niveau met de juiste combi niveau en teamgeest.
voor Asgreen.
VDP kon nog rekenen op een goede Vermeersch. Bij Naesen en Van Avermaet is het altijd hetzelfde liedje, wachten, wachten op dat iemand anders het werk gaat opknappen en dan oei de vogel is gevlogen.
Grootste tegenvallers voor mij waren het niet voor mekaar willen opofferen van GvA en Naessen naast dat ze geen verantwoordelijkheid wilden nemen en de Trek jongens. Pedersen belachelijk vroeg alweer gelost en Stuyven mistte de slag 2 keer.