Julian Alaphilippe presenteert ‘Regenboog’, zijn boekdebuut
© Nico Dick
Nico Dick
zaterdag 30 oktober 2021 om 10:00

Julian Alaphilippe presenteert ‘Regenboog’, zijn boekdebuut

Vrijdag werd in de Vlaamse Ardennen het eerste boek van wereldkampioen Julian Alaphilippe voorgesteld. “Geen biografie”, benadrukt hij. “Wel een terugblik op het meest ingrijpende jaar in mijn leven. Van regenboogtrui tot regenboogtrui, van immens verdriet (de dood van zijn vader) tot overweldigend geluk (de geboorte van zijn zoontje Nino).”

“Ik kreeg al meer aanvragen om een boek uit te brengen”, begint de tweevoudige wereldkampioen de presentatie in Hotel Hotond in Kluisbergen. “Nu vond ik het een goed moment: het jaar van de regenboogtrui. Van Imola tot Leuven. Zeer openhartig, want het is een bewogen en emotioneel jaar geweest.”

Het 192 pagina’s tellende boek werd opgetekend door Jean-Luc Gatellier, journalist bij L’Equipe, en is vertaald in het Nederlands, Spaans en Italiaans. Het beschrijft Alaphilippe’s topjaar in chronologische volgorde.  De Nederlandstalige versie verschijnt vanaf eind november in Nederland bij Kosmos Uitgevers en is voor € 22,50 verkrijgbaar, onder meer bij bol.com. Het boek kwam tot stand in samenwerking met Squadra Sports Management.

Als voorproefje de – letterlijke – passage uit het boek waarin Alaphilippe ons meeneemt naar de finale van de Strade Bianche van dit jaar, waarin hij het moest afleggen tegen Mathieu van der Poel.

Op 60 kilometer van de eindstreep, bij Monte Saint Marie, versnelt Wout van Aert en vanaf dan is het meedogenloos tot het eind. Wout komt echt sterk over. O, dit gaat snel. Ik krijg een tikje. Boven laat hij zich uitzakken, komt terug, laat zich weer uitzakken. Ik zie dat Van der Poel sterker is dan Van Aert. Maar met die twee weet je nooit helemaal zeker of ze echt wel alles geven…

Vanaf dat ogenblik wantrouw ik Mathieu meer dan de anderen. Hoe verder de wedstrijd vordert, hoe minder het een kwestie van wantrouwen is en hoe meer een van goede benen. Wanneer Mathieu in de laatste strook van Tolfe aanvalt, op een steile helling van 18 %, kan ik maar amper terugkomen. Het lukt me alleen omdat ik alles geef. Hij neemt lang van me over om het verschil te make en roept naar me: ‘Kom, met twee, met twee.’

Bernal zit ons op de hielen. Ik ben nog niet voldoende gerecupereerd om over te nemen. Diep vanbinnen denk ik: ‘Wacht nog even twee seconden, ik ben pompaf!’ Mathieu ziet dat ik niet doe alsof. In de koers verstop ik me nooit, ik ben eerlijk tegenover mijn tegenstanders, ik klaag niet. Ik vind het leuk als er beweging is. Mathieu weet dat. ’s Avonds na de Strade schrijft hij op mijn Instagram: ‘Merci man. Het is altijd een plezier met jou te rijden. Ik weet dat je nooit doet alsof’.

Bij het binnenrijden van Siena is het duidelijk dat hij de betere is van ons twee. Maar ik gooi de handdoek nog niet in de ring, zo ben ik niet. En je weet maar nooit, misschien kraakt hij toch nog. Nog voor we aan de laatste, heel steile helling beginnen in de oude stad, richting de Piazza del Campo, voel ik krampen opkomen. Daarom is er zo’n grote kloof tussen ons twee. Ik zie hem wegrijden en kan niets doen. Gewoonlijk voel ik me in zulke finales altijd de betere, maar deze keer ben ik machteloos. ik ben ‘dood’. Toch ben ik blij, want ik heb een mooie wedstrijd gereden zonder al in topvorm te zijn.

De dag na de Strade Bianche ben ik nog altijd niet bekomen van de inspanning. Ik moet recupereren. Twee dagen na de wedstrijd zitten mijn ploegmaats alweer op de fiets, maar ik blijf rustig in het hotel om op krachten te komen met het oog op Tirreno Adriatico.

RIDE Magazine
7 Reacties
Sorteer op:
30 oktober 2021 10:33
‘Zijn boekdebuut’, het eerste boek ‘van’ Julian Alaphilippe… Klinkt wel heel erg alsof Loulou zèlf de literaire tour is opgegaan. Jammer dat het dan niet meer op z’n Brusselmans is neergepend, waarbij hij in geuren en kleuren vertelt hoe hij in Leuven ‘s avonds Marion nog achterwaarts in de poes… Afin, leuke passage in ieder geval over de Strade. Nuanceert die slotdemarrage van Matje wel wat (ik had krampen, was nog niet in topvorm), maar dat is eigen aan renners lijkt me.

Benieuwd of Alaphilippe volgend jaar weer de stress voelt van de wereldkampioenentrui zoals hij zelf aangaf of hij meer bevrijd kan rondrijden. Het zit blijkbaar ook nog altijd in zijn hoofd om ooit nog eens voor het eindklassement te gaan van de Tour, maar ik vrees dat dat toch wat te hoog zal gegrepen zijn.
30 oktober 2021 10:57
Ik heb het idee dat "Julian" de titel is.
30 oktober 2021 11:06
Het gaat over Julian, en in samenwerking met de beste man. De auteur is iemand anders, bericht technisch klopt dat niet helemaal nu.
30 oktober 2021 11:39
edit wf: ontopic svp
30 oktober 2021 12:16
Een ding staat vast; slechter dan het boek van Sagan kan het niet worden.

Reacties zijn gesloten.