Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Julian Alaphilippe komt met de schrik vrij na val in Strade Bianche
Het zit Julian Alaphilippe dit jaar nog niet mee. De tweevoudig wereldkampioen begon in de Tour Down Under nog wel goed aan zijn seizoen, maar kwam vervolgens hard ten val in de Omloop Het Nieuwsblad. En ook zaterdag ging hij – in de beginuren van Strade Bianche – tegen de grond.
Alaphilippe viel nog voor de finale van de Italiaanse klassieker en de winnaar van de editie van 2019 bleek niet in staat om zijn weg te vervolgen. De 31-jarige Fransman moest dus al vroeg opgeven, maar de schade valt al bij al nog mee. Alaphilippe liep ‘verschillende schaafwonden’ op, maar heeft verder geen ernstige blessures overgehouden aan zijn crash en kan maandag gewoon starten in Tirreno-Adriatico.
Alaphilippe was overigens niet de enige renner van Soudal Quick-Step die door een val moest opgeven in Strade Bianche. Ook zijn jongere landgenoot Paul Magnier maakte hetzelfde mee en moest zelfs worden afgevoerd naar het ziekenhuis. Bij de 19-jarige neoprof – dit jaar al winnaar van de Trofeo Ses-Salines en een rit in de Tour of Oman – werden gelukkig ook geen ernstige verwondingen vastgesteld.
Soudal Quick-Step beleefde – mede door de valpartijen van Alaphilippe en Magnier – een zeer teleurstellende Strade Bianche. Mede-kopman Kasper Asgreen was de eerste renner van de Belgische ploeg die finishplaats Siena wist te bereiken, maar dit deed de Deen – in 2022 nog derde – wel meer dan elf minuten na de binnenkomst van winnaar Pogacar. Asgreen werd slechts veertigste.
Als er nu één is bij SQS die wél op het appèl is en uitslagen rijdt, dan is het toch wel REV.
Zijn uitgekleed en hopeloos dolend team verkeert in zwaar weer.
Geen tijd voor champagne?
'zijn uitgekleed en hopeloos dolend team'...
Er zijn al 10 zeges geboekt met 3 renners. Ze doen numeriek beter dan het gros van het peloton. We wisten allemaal dat de klassieke kern bij dit team na vele jaren van topprestaties nu de zwakke schakel is en we weten allemaal dat de focus nu rond REV ligt. Helaas bakt de klassieke ploeg er tot nu niks van. Jammer, maar niks aan te doen.
Er is dus wel REV en Merlier die we nu zonder schroom tot de top-3 van beste sprinters in de wereld mogen noemen.
Ik denk dat er heel wat teams nog steeds in de plaats van dit 'uitgekleed en hopeloos dolend team' willen zijn!
Er is van The Wolfpack niks meer over. Dan kun je refereren aan de sprintzeges van Merlier en aan Evenepoel die altijd op de afspraak is (o ja, en ik geloof dat ze in Rwanda nog wat gewonnen hadden). Maar de ploeg is inderdaad los zand.
En dat komt door twee zaken:
1: alle ballen op Evenepoel, waardoor eigenlijk iedereen in de ploeg het gevoel heeft gekregen een tweederangs burger te zijn.
2: fusiegate, waardoor er heel veel vertrouwen binnen het team kapot gemaakt is.
En dan sluipt ook de twijfel in de ploeg na de Vuelta. Waar een goede Evenepoel het niet kon bolwerken tegen een niet zo goede Vingegaard, die na de TdF en zonder hoogtestage zonder problemen mee rijdt met Remco. Wetende dat het tourniveau van Vingegaard een klap hoger ligt. En dan zagen ze ook nog het nummertje van Pogacar gisteren in de Strade, en vraagt iedereen binnen de ploeg zich af of Remco ooit wel dat niveau zal halen.
Dus inderdaad: los zand! En dat mag je het management wel degelijk aanrekenen.