Jonas Vingegaard: “Het is jammer dat ons een moment voor de eeuwigheid is ontnomen”
Jonas Vingegaard heeft op de website van Visma | Lease a Bike gereageerd op de stopzetting van de slotrit van de Vuelta a España, waardoor de rode truiwinnaar geen officiële podiumceremonie kreeg. De Deense winnaar baalt behoorlijk van de incidenten.
“Het is jammer dat ons op deze manier een moment voor de eeuwigheid is ontnomen. Ik keek ernaar uit om mijn eindzege te vieren met mijn ploeg en de fans. Iedereen heeft het recht om te protesteren, maar het is heel jammer dat dat hier moet gebeuren en dat we daardoor de race niet af kunnen maken”, vertelt Vingegaard.
“Het zijn drie zeer lastige weken geweest, waarin ik me in de eerste week zeer sterk voelde en dus ook twee keer kon winnen”, blikt de Deen nog even terug. “Daarna had ik een lastigere fase, maar gelukkig kwam ik er tijdens het slotweekend weer helemaal doorheen. Mijn ritzege op Bola del Mundo gaf me veel voldoening. Het was prachtig om zo de kroon op deze Vuelta te zetten.”
De CEO van Visma | Lease a Bike, Richard Plugge, deelt de mening van zijn kopman. “Sport wordt tegenwoordig als een platform voor het aankaarten van maatschappelijke thema’s gebruikt. Dat moeten we onszelf realiseren. Sport is in essentie verbindend, kan bruggen slaan en voor onderling begrip zorgen. Maar de deelnemers dienen wel te worden beschermd: zij mogen geen slachtoffer worden van dit maatschappelijke debat.”
“Dat debat moet te allen tijde buiten het strijdtoneel van de atleten worden gehouden. Zij moeten hun strijd ongehinderd in het stadion, of in ons geval op de weg, kunnen uitvechten. Anders komt de verbindende essentie van de sport in gevaar. Het is treurig dat ons en de fans een mooi slotakkoord in hartje Madrid is ontnomen. Wij gaan zelf met ons team de rode trui vieren en stilstaan bij deze prachtige prestatie.”
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Ik zie niet in hoe de verbindende essentie van de sport in gevaar komt doordat een race wordt gehinderd. Als er een gevaarlijke wind waait of een brug instort tijdens een wedstrijd, dan wordt de race ook gehinderd. Dat is al jaren zo, en enigszins eigen aan het wegwielrennen. Maar niettemin vrees ik ook voor de sport!
Ik vrees dat de acties bij deze Vuelta alleen maar als een aanmoediging werken voor allerhande belangengroepen om wedstrijden te blokkeren voor hun politieke doel. Dat is enerzijds hun recht, maar anderzijds is het ook heel erg oneerlijk richting wielrenners. Als de Vuelta elk jaar zo loopt als deze, dan komt niet per se de verbindende essentie van de sport in gevaar, maar de praktische bestaansmogelijkheid.
Ik zou eerder zeggen dat de verbindende essentie van de sport in gevaar komt als renners niet veilig zijn door toeschouwers. Deze hele sport is erop gebouwd dat wielrenners er op kunnen vertrouwen dat zij veilig hun werk kunnen doen met al die toeschouwers langs de weg. Zodra dat wordt aangetast, bijvoorbeeld doordat protesteerders vlak voor fietsers op de weg springen of zelfs aan hun gaan trekken, dan komen we echt bij situaties zoals afgelopen week. Die zetten de sport in zijn volledigheid op losse schroeven. Er zijn al zoveel woorden gebruikt afgelopen week om deze situaties te veroordelen, daar hoef ik niet aan toe te voegen. Maar ik ben wel serieus boos op de extremisten die zover willen gaan om onschuldige sporters in gevaar te brengen. En, laten we wel wezen, de Palestina-demonstranten zijn de zoveelste in het rijtje van toeschouwers waar de sporters schrik van hebben. Vergeet ook niet de anti-supporters van Pogacar langs de weg die hem intimideren met gejoel, of de mensen die naar renners spugen of bier in hun gezicht gooien. Er zijn in de afgelopen jaren al veel voorbeelden geweest van mensen langs de kant die sporters totaal niet respecteren. Dat is niet om deze Palestina-demonstranten vrij te pleiten, maar juist om aan te tonen dat sporters echt al veel te veel zooi over zich heen krijgen. Daar kan dit niet ook nog bij.