Jonas Vingegaard heeft ooit één keer een dopingtest gemist. Dat heeft de tweevoudig Tour de France-winnaar verteld in een interview met Ekstra Bladet. Wanneer dat was, wilde Vingegaard niet vertellen. “Maar het is natuurlijk niet leuk om die te missen”, geeft hij aan.

“Ik had mijn mobiel in de keuken liggen en destijds werkte onze deurbel niet”, zegt Vingegaard als hij terugdenkt aan dat moment. “Ze probeerden mij nog te bellen, maar het was hun al snel duidelijk dat het onmogelijk was om mij te bereiken. Dat is natuurlijk niet leuk, maar uiteindelijk kwamen ze twee dagen later.”

Whereabouts
De kopman van Jumbo-Visma, die afgelopen seizoen naar eigen zeggen 60 tot 70 keer getest is, baalt dat hij een keer niet reageerde toen de controleurs wel voor zijn deur stonden. “Het is niet fijn dat je een gemiste dopingtest boven je hoofd hebt hangen. Het is zeker ook iets waar je achteraf over gaat nadenken, om ervoor te zorgen dat het niet nog een keer gaat gebeuren”, vertelt hij.

Als je als sporter drie dopingcontroles mist in een tijdspanne van een jaar, dan kan je daarvoor geschorst worden.

In het wielrennen is het whereabout-systeem nog altijd van kracht. Renners moeten voor elke dag een tijdslot en locatie aangeven, zodat zij elke dag gecontroleerd kunnen worden. “Het is niet heel moeilijk, maar je moet het wel blijven onthouden. Het is een gedoe, maar als ik thuis ben niet heel lastig”, vindt Vingegaard.

• 

  3 nov

  Lees ook Jumbo-Visma renner Michel Hessmann test ook positief op B-staal

  3 nov

“Het is goed dat je altijd getest kan worden”, zegt de Tourwinnaar. “Dat helpt zeker. Je weet wel dat al je tests negatief zijn, maar het klinkt ook hol omdat ze 20 jaar geleden ook getest werden… Op een of andere manier kunnen renners toch nog valsspelen.”

Michel Hessmann
Binnen Jumbo-Visma loopt ook nog altijd een dopingzaak. De Duitser Michel Hessmann hangt een jarenlange schorsing boven het hoofd wegens een positieve test tijdens een controle buiten competitie. “Ik weet niet hoe dat in zijn lichaam is gekomen”, zegt Vingegaard daarover. “Ik denk dat het voor elke wielrenner een grote angst is dat zoiets door voedsel komt en dat je daarna positief getest wordt, terwijl dat niet je intentie is. Maar het zit dan toch in je lijf.”