Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Jonas Rickaert over lange duo-aanval met Van der Poel: “Begon eigenlijk een beetje als een grapje”
Video Het was een lange dag voor Jonas Rickaert. De 31-jarige Belg van Alpecin-Deceuninck trok in de eerste kilometer van de negende Tour-etappe ten aanval met ploegmaat Mathieu van der Poel. Laatstgenoemde werd pas in de slotkilometer gegrepen door het peloton, Rickaert mag de prijs voor de strijdlust mee naar huis nemen. “Ik denk dat ik alleen de eerste vijf kilometer een beetje kon glimlachen”, zei hij na afloop voor onze camera over de lange aanval.
“Heel lastig, maar toch ook speciaal”, blikt Rickaert terug op de gigantisch lange aanval van hem en zijn ploeggenoot Van der Poel. “Het was een droom van mij om ooit op het Tourpodium te staan. Het begon eigenlijk een beetje als een grapje, maar ja… ik had een goede kompaan mee”, lacht de hardrijder van Alpecin-Deceuninck.
Rickaert en Van der Poel in de aanval – foto: Cor Vos
Die droom is behaald, want Rickaert stond na afloop van de negende etappe op het podium als combativité (prijs voor de strijdlust). Na afloop was er dus een flinke glimlach te zien bij de Belg, maar dat was tijdens de etappe wel anders. “Ik denk dat ik alleen de eerste vijf kilometer een beetje kon glimlachen”, begint Rickaert zijn analyse.
“In het begin zie je dan Mathieu komen, en dan denk je: waar eindigt dit? We hebben eigenlijk heel weinig gezegd tegen elkaar onderweg. We hadden gisteren afgesproken dat als het zover zou komen, we gewoon elk vijf minuten op kop zouden rijden aan een bepaalde wattage. Op die manier konden we het peloton het echt moeilijk maken, en dat hebben we geprobeerd vol te houden tot aan de aankomst.”
Op zo’n zes kilometer van de streep moest Rickaert zijn Nederlandse ploeggenoot laten gaan. Van der Poel hield het nog wat langer vol. Vanaf achter het peloton hoopte de leadout-man daarom op een wonder. In de laatste drie kilometer had hij contact met Carl Berteele op de motor. “Ik vroeg hem: Hoe zit het vooraan? En hij zei: Ja, normaal gaat hij het net niet redden. Ja, dan baal je toch wel eventjes.”
Omdat morgen een zware etappe door het middengebergte op de planning staat, krijgt Rickaert de vraag of hij zijn lange inspanning moet gaan bekopen. “Ik hoop van niet! Vraag het me anders nog eens op de top van de eerste berg morgen”, lacht hij. “Maar ja, het zal voor iedereen zwaar zijn, en normaal gezien, met de conditie die ik momenteel heb, zou ik niet in de problemen mogen komen.”
RIT 
Reacties zijn gesloten.