Jan-Willem van Schip heeft in een openhartig interview met Trouw verteld over zijn persoonlijke problemen. De Nederlandse baanwielrenner geeft aan heel lang moeite gehad te hebben met zichzelf, maar nu op de juiste weg te zijn. “Ik had destijds niet door hoe donker mijn gedachten waren. Heel vaag.”

“Ik vind het moeilijk om dit soort shit te zeggen. Ook omdat ik aan mezelf toe moet geven hoe ver ik ben geweest”, ging Van Schip verder. “Weet je hoe ver het met ging? ‘Als ik hier een goede aanloop neem en ver spring, dan moet dat genoeg zijn om er helemaal klaar mee te zijn. Met alles’ Ik wilde er niet meer zijn. (…) Ik ging de afgelopen jaren langzaam naar de kloten.”

De 29-jarige renner heeft gewerkt aan zichzelf, onder meer door het bezoeken van een psycholoog. Daardoor kan hij beter omgaan met zijn onzekerheden. “Dit is wel wie ik ben. Het is anno 2023, ik ben hier wel tweeënhalf jaar fulltime zoet mee geweest. Ik waardeer dat ik kan zeggen dat het leven soms niet meer zo leuk is. Veel aspecten zijn gewoon kut.”

“Het nadeel is dat kwetsbaar en dicht bij jezelf zijn bij anderen gezeik oplevert. Als ik eerlijk ben, en dat ook uitstraal, zijn er mensen die dat anders zien en dan hebben zij ineens een probleem met mij. Stel je eens voor: een man in een jurk of een vrouw die zich mannelijk kleedt. Die categorie. Mensen zien dat en keren zich af. Zij denken: dat moeten we hier niet hebben. Die hele mismatch is vaag en beheerst ook mijn leven.”

• 

  9 aug

  Lees ook Jan-Willem van Schip openhartig over mentale problemen: "Ik vind het leven nog steeds geen aanrader"

  9 aug

Van Schip: “Ik vind het nog leuker dat ik kan zijn wie ik ben”
“Het interesseerde mij nooit iets wat een ander vond.Ik ging gewoon lekker fietsen. Nou, niet dus, dat kon niet. Ik ging reflecteren. Wie ben ik? Wie wil ik zijn? Dat is fucking kut, ik twijfelde gigantisch aan mezelf, ik had blijkbaar een afslag gemist en viel buiten de boot.”

Van Schip geeft aan zich meer te gaan focussen op het baanwielrennen en de weg meer achter zich te laten. “Of ik nog houd van wegwielrennen? Goede vraag, weet ik niet zo goed. Ik kan inmiddels wel gelukkig worden zonder de weg. Dat voelt als mijn mooiste overwinning, meer dan de wereldtitel. Leuk dat ik die heb, maar ik vind het nog leuker dat ik kan zijn wie ik ben. En dat het na al die jaren weer goed met me gaat.”